როგორ შეიძლება ასეთი სასწაული ბავშვობების წერა?
1. საართველოში პრაქტიკამ აჩვენა, რომ ჯობია სამხედრო მინისტრი სამხედრო ადამიანი იყოს. რადგან მიზეზთა გამო ქართველი ფუნქციონერი ვერაფრით ვერ აიტანს მის უწყებაში, ან მის სფეროში ეწ მთავარი სპეციალისტის (გენშტაბის მეთაური) მიერ ხელშეუხებელი კომპეტენციური კაპსულის ქონას. ამიტომ არასპეციალისტი ქინძი, ასე თუ ისე, მაინც თავს იკლავს, რომ როგორმე ჯარში არაფერი გადაწყდეს მისი ჩარევუს გარეშე. საბოლოოდ გამოდის ფშუტი.
ხანგრძლივი ასხსნელია თუ რატომაა ასე, მაგრამ ფაქტია, რომ ასე გამოდგა საქართველოში და ვიშვიშს ის სჯობია, რომ არსებული რეალიებიდან გამომდინარე იქნას მიღებული გადაწყვეტილება.
ანუ ვნიშნავთ სამხედრო ადამიანს.
2. თქვენ არ იცით, რომ ეწ "ნატოს სტანდარტების განათლების" მქონე ადამიანებიდან რამდენი გვყავს საერთოდ? რა დონის განათლება აქვთ? რა თანამდებობეზე უმსახურიათ?
თან ჯარების მართვა მარტო აკადემიის დამთავრება არაა. ჯარების ადამიანს ოპერატიული მართვის თეორიული ცოდნა თუ არა აქვს, სტრატეგიულო საკითხებთან მისი მიშვება აბსოლუტური სიგიჟეა.
ვინც ნატოს ქვეყნების აკადემიები დაამთავრა თავიდან ბოლომდე (და არა რაღაცა კურსები), მათგან მაიორის ჩინს თუა ვინმე გაცდენილი სამათლიანად, არაპოლიტიკური ნიშნით?
ტყუილად კი არაა, რომ ბალტიისპირეთის ყველა უმაღლესი სამხედრო პირი საბჭოთა სკოლაგავლილი სამხედროა. საფუYვლიანი სამხედრო განათლება საქართველოში (ნუ რაცაა და რამდენიცაა), ჯერ კიდევ საბჭოთაა და ამისთვიუს თვალის წახუჭვა არის სრული იდიოტიზმი.
3. არღუმენტი, რომ თითქოს იქ ნასწავლი ადამიანი მათი აგენტი იქნება....
თქვე მართლა შაყანყალებულებო, ჯერ ერთი თქვენ ბოროტ ეჭვიან ბუნებას რომ ვერც საშველიო დაადგა და ვერც ბოლო, და მეორეც, სხვა ქვეყნებში გაზრდილი ოფიცრები იგივე საშიშროების ქვეშ არ არიან ვითომ?
თუ აშუშუს ინტერესი საქართველოში წმიდაა?
.......................................
თუ კობალაძე დანიშნეს, ვიტყვი, რომ წლების განმავლობაში პირველად მოხდა რაღაც იმედისმომცემი მაგ სფეროში.
რაც შეეხებაიმას, რომ თურმე ვეტერანთა საქმეები ვერ ააყვავა ჯერ....

იქნებ ამის მთქმელმა ჯერ ის მაიფიქროს, მაგ დეპარტამენტში რას ელოდება ასეთს და მეორეც, ნახოს, როდის დაინიშნა ეს კაცი.
არა თუმცა უფალმან აღაშენა სახლი, ცუდად შურებიან მაშენებელნი მისნი; არა თუმცა უფალმან დაიცვა ქალაქი, ცუდად იღუიძებენ მხუმილნი მისნი.
ფს. 126