ბილწსიტყვობის გარეშე ხალხური პოეზიაც არ არსებობს. არ არსებობს არც ინდივიდუალური პოეტური შემოქმედება, ე.წ. ფუნაგორიები, რომლებსაც კომუნისტური ზენზურა დღის სუქს არ ანახებდა.
მაგალითად:
"ასე გვითხრა შევარდნაძემ,
ტრიბუნაზე სემდგარმა,
-შეხვალთ? დედა მოგეტ ყნებათ,
თუ არ შეხვალთ, დედ-მამა.
ჯანსუღ ჩარკვიანი."შარახეველი ბალღები
დაუჭამიათ ტილებსა,
რატო არ აბანავებენ?
ჩემანატ ყნავი შვილებსა".
ხალხურიყველამ ვიცით სიმღერა "ადანდალი დანდალი, ჩემი ოქროს შანდალი"... მაგრამ ბევრმა არ იცის, რომ ეს სიმღერა პენისის სადიდებელია - დანდალა, შანდალივით ჩოვილარი მაქვსო (ორი აგრეგატული მდგომარეობაა რა).
ქართლში ერთ-ერთი ციხის სახელია "ყ ლე მომჭამე"
რაჭულ საცეკვაო სიმღერაში სიტყვა "გასტაკუნი" ნიშნავს გაწიე ტაკოს.
არ გეგონოთ, ბილწსიტყვაობის პროპაგანდას ვეწეოდე, მაგრამ ლამაზად შეგინება შიძლება ხელოვნებად შეფასდეს.
This post has been edited by ბეჟანბეჟანი on 16 Dec 2020, 00:03
"არ არსებობს სამყაროში ბოროტება, რომელიც ქოცმა არ დაიჯეროს თუ ნაცებზეა ლაპარაკი, და არ არსებობს სისულელე, რომელიც ნაცმა არ დაიჯეროს თუ საქმე ქოცებს ეხება.”