konformistზოგადი მიდგომა, ერთი შეხედვით, მარტივია და ასე ყალიბდება:
მიუხედავდ იმისა, რომ მაქვს სხვათა უძრავი ქონების ყიდვის შესაძლებლობაც და საშუალებაც, არ ვყიდულებ, ანუ არვიაკუთრებ, არამედ მაგ უძრავ ქონებათა მესაკუთრეებს თავინთი ქონება-მეურნეობებით ჩემს მეურნეობაში ვრთავ. ვის უძრავი ქონებით ჩართვასაც ვერ ვწვდები, იმათ "სოფლური მეურნეობის" პროდუქტს ვიყენებ, ისევე როგორც ადგილობრივ მასალებს, მშენელობისას.
მთლიანობაში რომ ავიღოთ, სადღეისოდ დაახლოებით 25 ოჯახი მაინც შენარჩუნდება სოფლად, ერთობლიობაში, მთაშიც და ბარშიც.
თუ ივანოშვილი ნახევარ კაპიტალს გამიზიარირებს სამ რეგიონს ავაყვავებ

ტექნიკურ დეტალებზე აქ ლაპარაკს აზრი არ ქვს.
კომერციულად, ვინმემ შეიძლება ზემოხსენებული უძრავი ქონების ყიდვა და დასაკუთრება არჩიოს და პირიქით, საიმისო ნაბიჯები გადადგას, რომ გვერდითმყოფებმა რაც შეიძლება მალე დაცალოთ თავიანთი სამოსახლოები და გაყიდონ, მაგრამ ჩემთვის კომერციულ მიზნები უმაღლესი კატეგორიისა არ არის და მასზე მაღლა სხვა რაღაცაც დგას.