უნივერსიტეტში ტყუილად დავდივარ, არაფერს მაძლევს უნივერსიტეტი

თურმე ბავშვები გიჟდებიან ისე უყვართ სკოლის წიგნები. განსაკუთრებით სექტემბერში იციან ხოლმე გაგიჟება და ერთ ჩანთა წიგნებს ყიდულობენ აგრევე. თან ისეთი კარგი წიგნები იბეჭდება ჩვენთან; ისეთი ხარისხიანი და შინაარსიანი, რო მეტი არ შეილება.
ახლის დაწერის თავი არ გვაქვს.გასაგებია. უკვე დაწერილის და მოწონებულის თარგმნაც არ გვინდა, დიდი ხარჯია თუ ზედმეტი ხარჯი? ჯობია ისევ იუმორიან დავაფინასოთ . ოკ.

უმართებულო შედარება მოიყვანე...
რა ღირს მაგალითად ბრიუს ალბერტსის სახელმძღვანელო 'უჯრედის მოლეკულური ბიოლოგია' მეექვსე გამოცემა (ამაზონზე 156 დოლარი ადევს ფასი)?...
რა დაჯდება მისი თარგმნა, რედაქტირება, აწყობა, დაბეჭდვა (საავტორო უფლებებზე რომ არაფერი ვთქვათ და იმაზე რომ 1-2 წელი მაინც დასჭირდება ამ საქმეს, 1464 გვერდია, და ამ დროისათვის წიგნი უკვე მოძველებულია), რა ტირაჟით უნდა დაიბეჭდოს და რამდენი გადაიხდის მასში იმ ფასს რაც ღირს?...


დაეშვით მიწაზე... ფული უნდა ჩაიდოს უკვე გამოშვებულის შეძენაში და ბიბლიოთეკების მომარაგებაში და არა მის თარგმნაში და გაყიდვაში, ხოლო სტუდენტებმა კეთილი ინებონ და ისწავლონ ინგლისური... ვისაც სჭირდება მსგავსი ლიტერატურა ის უკვე დიდი ალბათობით ინგლისურსაც ფლობს და არ იყიდის... ადგება და პირატულ ვერსიას ჩამოქაჩავს უფასოდ... ასეც აკეთებენ...

ლოზუნგებით ლაპარაკი ადვილია, რეალობა კი სულ სხვა...

This post has been edited by PFU on 8 Feb 2017, 14:56

TGroup

ეგრე პირდაპირ არსად არავის არაფერს არა აძლევს უნივერსიტეტები, არც აქ და არც საზღვარგარეთ...
სწავლა ან უნდა ადამიანს ან არა. ეგ არის და ეგ...
ჩემთვის მაგალითად სრულიად წარმოუდგენელია, როგორ შეიძლება სტუდენტი საჯარო ბიბლიოთეკაში არ დადიოდეს...
არ ეცნობოდეს უახლოეს მიღწევებს იმ მიმართულებაში რითაც დაინტერესებულია...
არ აწარმოებდეს, თუ გინდ ელემენტარულ, მაგრამ მაინც რაღაც კვლევას თავის დარგში...

მე მაგალითად, ჩემი სტუდენტობისას ტყვიები რომ დაზუზუნებდა თბილისში და ავტომატიანი ბანდიტები რომ დათარეშობდნენ ირგვლივ, კვლევას ვაწარმოე ეგვიპტოლოგიაში (ეგვიპტე მხოლოდ რუკაზე მქონდა ნანახი) და შევეცადე ახალი რაიმ სიტყვა მეთქვა ამ დარგში...
სამყარო გადავატრიალე-მეთქი ვერ ვიტყვი, მაგრამ შევეცადე რამოდენიმე საკითხის მიმართ ახლებური მიდგომები გამომეყენებინა....
ჩემი ეს ნაშრომი შემდგომ სპეციალიზირებულ გერმანულ ჟურნალშიც გამოქვეყნდა და გამოხმაურებებიც მოყვა უცხოელი ისტორიკოსებისა და პოლიტეკონომისტების წრეში, ვინაიდან კვლევა აგრეთვე ე.წ. "წარმოების აზიური წესისს" ეხებოდა, საინტერესო რამ გამოირკვა: მას მერე რაც თავად ამ ტერმინის ("წარმოების აზიური წესი") გამოყენებაც კი აიკრძალა სსრკ-ში 30-იან წლებში, მე მე-4 კურსის სტუდენტი აღმოვჩნდი ფაქტიურად პირველი მკვლევარი საბჭოთა და პოსტ-საბჭოთა სივრცეში ვინც ამ საკითხს შეეხო და ბევრი რამის ახლებურ გააზრებას შეეცადა...
სადიპლომო ნაშრომი კი ისეთი მქონდა, რომ მერე ასპირანტურის დამთავრებისას ერთ კვირაც არ დამჭირდა მის შეცვლა-შევსებაზე, ესე გამოვაცხვე საკანდიდატო...

ესაა, ბატონო, სტუდენტობა, სიმართლე თუ გინდათ... ყველაფერი სხვა კი ფიქცია, ფულის უაზრო ყრა და თავის მოტყუილებაა..




პ.ს. დღეს კი კვლევები რაღაც იდიოტურმა პრეზენტაციებმა შეცვალა, კოპი-ფეისტ, ფაუერ-პოინტ და მისი ჯანი, მიიჩნევა, რომ მუშაობს სტუდენტი....

This post has been edited by chombe on 8 Feb 2017, 18:11

PFU

ინტერნეტში უნდა დაიდოს თარგმნილი. შენაირად, რომ ეაზროვნათ ჩვენს წინაპრებს ქართველები აღარ ვიარსებებდით ბერძნები გვერქმეოდა ან რამე ეგეთი.

არაფერს არ ასწავლიან ამ უნივერსიტეტებში...
თვითონ სტუდენტებიც არ სწავლობენ, მთავარია ზღვარი გადალახონ რო არ გარიცხონ...
მერე დაამთავრებენ, აიღებენ დიპლომს და სამსახურს რატო ვერ ვშოულობთო...
მიაქვს ბიზნესის მენეჯერებს ეს ქვეყანა...
უმეტესობა რა ცოდნითაც შედის პირველ კურსზე, იმითვე გამოდის...
ახალგაზრდობაო და კი ვხედავდით რაც ხდებოდა თსუ-ში, ტიპებს სწავლაზე მეტად ის ანაღვლებთ ვინ იქნება თვითმმართველობაში, ვის რა ფული ექნება შესაჭმელი, ვინ რომელ პოლიტიკურ პარტიაში შეძვრება...
ან სწავლისთვის რომ ხარ უნივერსიტეტში, არ უნდა გეკიდოს ოდეერი იქნება იქ ვინმე თუ უბნის განყოფილების ნასედკა?
მაგრამ უმეტესობა იმისთვის აბარებს რომ დიპლომი ქონდეს, ჯარიდან დაიხსნას თავი, სტუდენტობის წლები უნდათ - გართობა, ახალი კონტაქტები, "დვიჟენია"... სწავლა ყველაზე ბოლოა რატომაც აბარებს ხალხი უნივერსიტეტში...
უმეტესობა ისეთ ფაკულტეტზე აბარებს, წინასწარ რომ იცის არ გამოიყენებს...
გარეთ დარჩენას ხო ჯობია...
სახლში რა აკეთოს...
თან მაინც მშობლები გადაუხდიან იმ სწავლის საფასურს...
საკმაოდ ბევრი ნაცნობი მყავს, საზღვარგარეთ რომ უსწავლიათ, ბაკალავრიატზე და მაგისტრატურაზე...
და ვიცი როგორია სწავლა, გადმოცემით...
ტიპებს არაფრის დრო არ ქონდათ, მარტო ლექციები და მეცადინეობა...
აქ კიდე ქართველ სტუდენტს თავზე საყრელად აქვს დრო...
ან მაგისტრატურა ავიღოთ, თუნდაც ყბადაღებული თავისუფალი უნივესრიტეტი, იგივე იესემი...
ხო ითვლება მაგარ უნივესრიტეტად...
და ტიპები მაგისტრატურაზე არიან - თან მუშაობენ, თან მეგობრებთან დადიან, თან კლუბებში ათენებენ ღამეებს, არაფერს იკლებენ...
გამოცდების ან საკურსოს წინ დააკლავენ ერთი კვირა თავს და იღებენ დიპლომს...
არადა $5000 აქვთ გადახდილი...
მაგრამ იესემის MBA გააკეთეს და ითხოვენ კაი სამსახურს...
გეპეის და თსუ-ს საშუალოსტატისტიკურ სტუდენტზე მაღლა კი დგანან, მაგრამ დიდი არაფერი აქვთ ნასწავლი, დაზეპირებულ ტერმინებს თუ არ ჩავთვლით...
ქეისი, ჯიდიპი და მისთანები...
სწავლა არ არის ჩვენთან...

პ.ს. ორი წლის წინ ილიაუნიში ჩავაბარე შემთხვევით მაგისტრატურაზე...
ჩემს მეგობარს შევყევი ლანჩის მერე ბანკში, გამოცდების საწევრო უნდა გადაეხადა და შენც გადაიხადე, არ გაინტერესებს რას იზამ ეროვნულზეო?
ხო და შევიტანე მე...
გამოცდების წინ მომივიდა მესიჯი და წავედი გამოცდებზე...
ერთი წუთი არ მოვმზადებულვარ უნარებში და ეგეც გადავლახე...
რა თქმა უნდა ფასიანზე, უფასოზე ვერ მოვხვდი...
მერე ვიფიქრე, მოდი ბარემ ჩავაბარე და მაგისტრის დიპლომს ავიღებ მეთქი...
გადავხედე სამაგისტრო პროგრამებს, მაგ დროს 8 წელი იყო უკვე სადაზღვევოში ვმუშაობდი და დაზღვევა თუ იქნება, მანდ შევალ და 2 წელში 10 წლის სტაჟი და დაზღვევის დიპლომი მექნება მეთქი...
თან ყველა სახის დაზღვევასთან არ მაქვს შეხება და რაღაცეებს ვისწავლი კარგად მეთქი...
ხო და ილიაუნის ქონდა მარტო სადაზღვევო საქმის სამაგისტრო საქმე...
დავრეგისტრირდი მანდ, გავაგზავნე სამოტივაციო წერილი და რაღაც თემა და მომანიჭეს 10 ქულა და ჩავირიცხე...
მაგარ მუღამზე ვარ თან
მომენატრა სტუდენტობა
ხო და ორი თვე მქონდა სწავლის საფასურის მეოთხედის გადასახდელად და წინასწარვე გადავიხადე, 600 ლარამდე, უფრო მუღამში ვიქნები მეთქი...
ხო და შევედი და იმ ორ თვემდე ვერც გავქაჩე, გამოვედი ეგრევე
ჯერ სამაგისტრო პროგრამის ხელმძღვანელი ვინც იყო, პროფესორი, გონზე არ იყო...
დაზღვევის გონზე ხო არ იყო და ტერმინებიც კი დამახინჯებულად იცოდა...
ზღაპრებს გვიყვებოდა, ბაღის ბავშვებს რომ აუხსნა რა არის დაზღვევა...
"დაზღვევა არის ქვაბი, ყველა ყრის საჭმელს და ვისაც მოშივდება ის ჭამს" და ესეთი ტექსტებით ხსნიდა...
პრინციპში სტუდენტებიც აყვანილი ყავდა ზოგს ქიმიური ქონდა დამთავრებული ბაკალავრიატი, ზოგს ფილოლოგიური, %-თანაც რო არ ქონიათ შეხება...
რა ნიშნით აიყვანეს, არ ვიცი... ფულის პონტი იყო რა...
ფინანსებში ლექტორი გოგო იყო ახალგაზრდა, წინა წელს დაამტავრა ეს მაგისტრატურა და დარჩა კათედრაზე და უკვე თვითონ კითხულობდა...
წინა წლის რვეული ედო ამოხსნილი მაგალითების და მიყვებოდა მატარებელივით, ერთს არ გადაუხვევდა გვერდზე...
რამეს რო შეეკითხებოდი ან სხვა გზას შესთავაზებდი, იბნეოდა ეგრევე...
6 თვიანი კურსი გავიარე მანამდე იესემში, ფინანსური მენეჯმენტის და მაგ ლექტორზე მეტი მე ვიცოდი, იმ კურსით...
ერთი ნორმალური ლექტორი ნაცების ყოფილი მინისტრი ყავდათ - ანდრია ურუშაძე, ისიც ხან მიშასთან იყო უკრაინაში, ხან ნაცების მიტინგბზე და აცდენდა, ან კიდე სტუდენტების დონე იყო ისეთი, რომ ვერ საუბრობდა მართლა საინტერესო თემებზე, მერე სულაც წამოსულა, როგორც გავიგე...
ხო და ერთ თვეში გამოვედი, დავიკიდე ის გადახდილი თანხაც, ტყუილად დროის ხარჯვაში ვიხდიდი მარტო, არაფერი შემემატებოდა...
ხო და გადაიხდიან 4500 ლარს, არაფერში აიღებენ დაზღვევის მაგისტრის დიპლომს და პრეტენზია ექნებათ დასაქმებაზე...
HR არ ვარ მე, მაგრამ ჩემი გადასაწყვეტი რომ იყოს, მაგათ დასაქმებაზე მეტად მირჩევნია ისეთი ადამიანი დაასაქმო, საერთოდ რომ არ ქონია შეხება დაზღვევაზე - ცაუტარებ ტრენინგებს, ასწავლი...
ამათ დამახინჯებულად აქვთ უკვე ნასწავლი და თან პრეტენზიაც აქვთ რომ იციან რაღაც...
მოკლედ განათლების სისტემა ნაგავია ქვეყანაში...
მარტო სკოლის მასწავლებლების, ლექტორების და მინისტრების პრობლემა არაა, პირველ რიგში სტუდენტს უნდა უნდოდეს სწავლა...
ერთი-ორ სტუდენტს არა, ვინც აბარებს და ფულს იხდის, ყველას...
ეხლა ურჩევნიათ ფული გადაიხადონ, არ ისწავლონ და აიღონ დიპლომი, ვიდრე მოთხოვონ სწავლა...

Frankens†ein

სწორად მსჯელობ, თან ვიცი რომ ნაღდს,
მაგრამ შენს ადგილზე გავჩუმდებოდი, რო ხალხის ჭკუა არ მოემატოს,
რაც უფრო მეტი უსწავლელი და პლანაქეში გვეყოლება მით უფრო გაგვიადვილდება ცხოვრება.

PFU
პროფესიული ლიტერატურის გამოცემა საქართველოში კიდე 100 წელი არ იქნება მომგებიანი და არც სადმე იქნება ისეთი შემოსავლიანი, რო ავტორები ამით ცხოვრობდნენ. სახელმწიფოს ფინანსების მცირე ნაწილის აქეთკენ მიმართვა (მითუმეტეს ჩვენნაირი სახელმწიფოს) ზუდტად რომ საჭიროა.
ესეც არ იყოს და მესამე ქვეყნებისთვის ბევრი შეღავათი და პროგრამაა განათლების რეფორმისთვის. ამ ერთი წლის წინ, ობამამ 100 მილიონი გამოყო ონალიან სწავლებებისთვის, რომ განათლება ყველათვის ხელმისაწვდომი ყოფილიყო. ამ დროს 1 მილიონიც არ გვაქვს თარგმნისთვის.
ამ შემთხვევაში მონდომება უფრო მნიშვნელოვანია. ვიდრე ფინანსები.
პ.ს. მგონი სხვა და სხვა პლანეტიდან ვპოსტავთ.
პ.პ.ს. 156$ წიგნებს საქართველოში საკოლექციოდ თუ ყიდულობენ.ლოოლ.

აბა რა კომენტარი გავაკეთო ამაზე... ინტერნეტში უნდა დაიდოს თარგმნილი ხომ?...
გარლან პაბლიშინგიც ეგრე დებს ინტერნეტში ოფიციალურად უფასოდ... მაგ აზრზე არიან ზუსტად...

1464 გვერდიანი წიგნის თარგმნაზე ინტენსიურად უნდა იმუშაოს 3-4 სპეციალისტმა 1-2 წელი, მერე რედაქტირება, მერე აწყობა, დაბეჭდვა...
აღარაფერს ვამბობ თარგმნის ხარისხზე, იმაზე, რომ ელემენტარულად ტერმინოლოგია არ არსებობს ქართულ ენაზე... იმაზე, რომ სანამ ტარგმნი ჯერ გამომცემელს უნდა თხოვო ნებართვა და მოიპოვო უფლება... და ა.შ.
და ეს ერთერთი 'რიგითი' წიგნია ბიოლოგიაში... და ასეთი ერთი 10-15 მაინც უნდა ითარგმნოს...
სხვა დარგებზე აღარაფერს ვამბობ...

სკოლაში ქართული სწავლება სულ სხვა საკითხია... სასკოლო წიგნები აუცილებლად უნდა იყოს მშობლიურ ენაზე, მაგრამ პროფესიული სპეციალიზებული ლიტერატურის თარგმნა მიმაჩნია, რომ დროის და რესურსების უაზრო ფლანგვაა... და უცხო ენაზე მისი დაუფლება არანაირად არ ნიშნავს 'ქართველობის დაკარგვას'...

Frankens†ein

ევროპაშიც მასეა. ალბათ ყველგან. დროის ტარება სტუდენტობის ნაწილია. არამარტო პროფესიას ეუფლები, არამედ სოციალურ ურთეირთობებს. მეგობრებს იძენ ცხოვრებისთვის. ეგ არაა პატარა საქმე. შემდეგ გაცილებით რთული იქნება ეგ.

სამსახურების 95%-ში შენი მიღებული ცოდნა არაფერში სჭირდება. შენი უნარები სჭირდება. ყველაფერს თავიდან გასწავლიან. უნივერსიტეტის ნიშნები თუ GPA შენი უნარების დამადასტურებელი საბუთია. აიღე ბიზნეს სკოლები. ცოდნის მხრივ აბსოლიტურად არაფერ მნიშვნელოვანს არ გაძლევს გარდა დიპლომისა. ერთ ორ სელფ ჰელფ წიგნმა შეიძლება უფრო მეტი შეგმატოს ვიდრე ტოპ ბიზნესსკოლამ. მაგრამ ტოპ ბიზნეს სკოლის დიპლომი რო გაქვს, ეგ დამსაქმებელს უებნება რო შეგიძლია რთული ამოცანების გადაჭრა, რო შეგიძლია კონკურენციის დამარცხება, რო წნეხის ქვეშ არ ტყდები, რო კარგი შენადნობისგან ხარ დამზადებული.

შენ სადაზღვევოში ხო მუშაობ. (თემა გახსენი ამას წინათ). გამოგადგა რამე რაც უნივერსიტეტში ისწავლე? მეეჭვება. ალბათ სამსახურის მოძიებაში დაგეხმარა მხოლოდ.

TGroup
არ გინდა უნივერსიტეტი და არც ჯარი გინდა....
1 საგანი აირჩიე სემესტრში მარტო(ეგ შენი ნებაა რამდენს აიღებ, მგონი ეგეთი სისტემაა ეხლა).
ხოდა იმ 1 საგანში გადაიხდი 2250-ის მეხუთედს ან მეექვსედს(უნივერსიტეტს გააჩნია), თან მასე თითო-თითო საგნების გავლით სემესტრში, ერთი 10 წელი კიდევ სტუდენტი იქნები, ე.ი. ჯარში ვერ გაგიწვევენ.

თარგმნაში არა... შეძენაში და ბიბლიოთეკების მომარაგებაში კიბატონო... თარგმნა ფინანსების ფუჭად გადაყრაა...
იმასაც კი ვემხრობი, რომ წარმატებულ სტუდენტებს სახელმწიფო პროგრამით დაუფინანსონ მსგავსი სახელმძღვანელოების შეძენა ნაწილობრივ მაინც (მაგრამ ისევ ბიბლიოთეკების მომარაგება ჯობია)...
თუმცა როცა არსებობს პირატული პორტალები (რუსული, ჩინური) საიდანაც დღეს პრაქტიკულად ნებისმიერი მსგავსი სახელმძღვანელოს ჩამოქაჩვა შეიძლება უფასოდ იქ თარგმნაში რესურსების ხარჯვა სისულელედ მიმაჩნია...
არ იყიდიან ამ წიგნს... არ მიყიდია სტუდენტობისას და ვერც ვიყიდდი... ვიჯექი თსსუ-ს ბიბლიოტეკის უცხოენოვან განყოფილებაში და თვეობით ვკითხულობდი მსგავს ლიტერატურას...

რაც შეეხება პლანეტას... ნამდვილად... არ ტოვებთ საქართველოში მცხოვრების შთაბეჭდილებას...

ზუსტად მაგას ვამბობ... 156 დოლარს ერთ ცალკეულ სახელმძღვანელოში ბევრი ვერ და არ გადაიხდის...

PFU
kaiser Soze

ვავა, გისწავლია რო? არადა ყველაზე რთული პროფესიაა, ვხვდები ისე რას გულისხმობ, ალბათ იმას, რომ თუ საფუძველი გაქვს, მერე შეგიძლია გზა გაიკვალო

kaiser Soze

არაა მასე, ვისაც ევროპაში უსწავლია, ოღონდ მართლა, ამბობენ რომ არაფრის დრო არ ქონდათ, მაქსიმუმ ერთი საღამო კვირაში...
ან ლექციებზე იყვნენ ან კიდევ მასალებს იძიებდნენ და მეცადინეობდნენ...

შარშან ბოსტონში ვიყავი და ალბათ ყველამ იცის რომ ერთ-ერთი ყველაზე დიდი საუნივერსიტეტო ქალაქია - ჰარვარდი, მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიური უნივერსიტეტი და ვერავინ ნახავდი რო ერთობოდნენ...
სტუდენტურ ქალაქში გავედი რამდენიმეჯერ, კვირის დღეებში და პარასკევ-შაბათსაც და ბარებში ვინც ისხდნენ სტუდენტები, თან ლეპტოპები ქონდათ გაშლილი და მეცადინეობდნენ...
გართობა და უმაღლესი ერთად არ გამოდის იქ, სადაც სწავლის მაღალი დონეა...
გართობა კოლეჯებში, სანამ უმაღლესში ჩააბარებენ...

უნივერსიტეტს არაფერი მოუცია...
არც სამსახურის მოძებნაში შეუტანია რამე წვლილი...
მესამე კურსზე დავიწყე მუშაობდა და არც ითხოვდნენ მაშინ დიპლომს...
ეს სფერო განუვითარებელი იყო და მაინც არსად ასწავლიდნენ რამეს დაზღვევაზე...
დიპლომიანი იყავი თუ უდიპლომო, არაფერს წყვეტდა, შენ უნდა გქონოდა რაღაც უნარები, პიროვნულად, რამდენად აუღებდი ალღოს, რამდენად შეგეძლო აზროვნება...
პრაქტიკაში ვისწავლე ყველაფერი...
მაშინ ვითარდებოდა ყველაფერი, ჩვენს თვალწინ...
მაგ დროს ვინც დაიწყო მუშაობა, ყველა მასე იყო...

ძაანაც ცდებით ისინი ვინც ფიქრობთ რომ ქართული დიპლომი უცხოეთში არ ქვოტირდება, სხვაგან არ ვიცი და ბრიტანეთში შეიძლება კონვერტიება naric.co.uk საიტის დახმარებით

Votren

მანდ რაც ვიგულისხმე ისაა, რომ ძალიან ბევრი კარგი ინტერნეტ რესურსია, და თუ მოტივირებული ხარ და მათემატიკურად მომართული გონება გაქვს, სახლიდან გაუსვლევადაც დადგები მაგარი პროგრამისტი.
ანუ პროგრამირებაზე არ ვამბობ რო ადვილია. ვამბობ რო თუ შესაბამისი უნარები გაქვს, ადვილად ისწავლი უნივერსიტეტის გარეშეც.

ელემენტარულია რა, ტექნოლოგიები სწრაფად ვითარდება, ჩვენი უნოვერსიტეტები დროშიცამორჩებიან, გასაგებია ხომ?

დღეს საინფორმაციო ტექნოლოგიებში ყველაფერი უცბად განახლებადია და გუგულა დეიდას გარეშე ვერანაირი უნვერსრიტეტი ვერ გიშველის, ონლაინ რეჟიმში ვითრდება ყველაფერი და მომავალში უფრო დაჩქარდება...

ყოველივე ამას ფეხი რომ აუწყო, სულ მუდამ რეჟიმში უნდა იყო, ჩვენი უნივერსიტეტები აუწყობენ ფეხს ამ ამბავს, არა მგონია...