მასე მე ვლადიმირშიც ვარ ნამყოფი და კიდევ უფრო მეტი სისუფთავე და ლამაზი ქალაქი იყო მაგრამ ვიცი რომ ვლადიმირი "ზალატოე კალცო რასიი"-ში - ასე ვთქვათ სავისტავკე ქალაქების რივხვში შედიოდა და არც მიფიქრია მაგალითის მოსაყვანად და გორკზე არ ვიცოდი რო დახურული ქალაქი იყო - არავის არ მოუთხოვია რაიმე ნებართვა ქალაქში შესვლისას და დახურულ ქალაქებში ხომ უნდა მოეთხოვათ წესით?
მე არ ვიცი ვის რისი სჯეროდათ მაგრამ ერთადერთი ქართველების მიმართ ნეგატივი ბაზართან მიმართებაში ვიგრძენი - სავსე იყო ქართველებით და ეტყობა არ იქცეოდნენ მთლად ლამაზად.
პ.ს.ახლა კიდევ ერთი მომენტი გამახსენდა - სასტუმროს ფოიეში ვიჯექი და დროის მოსაკლავად თბილისიდან წამოღებულ პატარა ზომის წიგნს ვკითხულობდი - უცებ შევამჩნიე რომ სასტუმროში შემოსულ ჯგუფს ერთი ფაშფაშა ქალი გამოეყო და პირდაპირ ჩემსკენ წამოვიდა - დამადგა თავზე და მიყურებს - ხან მე , ხან წიგნის ყდას - მეკითხება - მაგ მწერალის სხვა ნაწარმოები თუ გაქვს წაკითხულიო? საქმე რაში ყოფილა - იმ დღეს ჩამოსულან უკრაინიდან ლიტერატურთმცოდნეები რაღაც სიმპოზიუმზე და ეს პატარა წიგნი (რომელიც თბილისის აეროპორტში ვიყიდე გზაში საკითხავად) იყო რომელიღაც უკრაინელი მწერლის(აღარც მახსოვს) - სიტუაცია - შუაგული რუსეთი ,უკრაინელი ლიტერატურთმცოდნე და ქართველი ბიჭი უკრაინელი მწერლის წიგნით ხელში - მოკლედ რომ ჩაირთო ეს ქალი და შუშანიკის წამებიდან ნოდარ დუმბაძემდე მოკლე ანოტაციებით ჩამოარაკრაკა მთელი ქართული მწერლობა და თან გაბრწყინებული სახით მიყურებს - მე თავს ვუქნევ, მაგრამ ამ ქართველი მწერლების ზოგიერთი ნაწარმოები ხეირიანად წაკითხული კი არა გაგონილიც არ მაქვს.კიდე კაი დროზე დაუძახეს კოლეგებმა თორემ უხერხულობისგან საით გავქცეულიყავი იმას ვფიქრობდი
რუსი ჰომოსოვეტიკუსის "არგუმენტები", ხედავთ სად გადის ფრონტის ხაზი?
