საკმაოდ მარტივად გასაშიფრი საქმეა.
დავიწყოთ იქიდან, რომ ფიზიკურად შენს ტოლს ვერანაირად ვერ მიაყენებ 30 მოზომილ ჭრილობას. ფაქტია, რომ 30 ჭრილობა იყო მოზომილი და არასაშიში ჯანმრთელობისათვის. შეიძლება პატარა ბავშვი დაიჭირო ცალი ხელით და მეორეთი ჭრილობები მიაყენო, მაგრამ მაინც ვერ მოზომავ და შეიძლება მძიმედ დაჭრა. ასევე წარმოუდგენელია თუნდაც ორმა კაცმა ფიზიკურად იგივე ძალის მქონეს მიაყენოს მოზომილი ჭრილობები, ასეთი მხოლოდ იმ შემთხვევაში მოხდება, თუ ერთი გაცილებით ძლიერია და უძრავად გააკავებს მსხვერპლს.
ისიც სისულელეა, რომ დაჭრის დროს ვინმე გაითიშოს. პირიქით, შეიძლება ვერც კი იგრძნოს, ან თუ იგრძნობს უფრო გაბრაზდეს. ჩხუბის დროს ახლობელს გაუყარეს დანა და ჯერ ვერც მიხვდა, მერე კი საავადმყოფომდე სრულიად ფხიზელი იყო. კენჭის გავლის დროსაც კი, როცა ტკივილი განუზომლად ძლიერი და აუტანელია, უმეტესად შოკში ვარდებიან და იშვიათად რომ გათიშვამდე მივიდნენ.
რაც შეეხება ჩვენებებს, გვანცას ყველა ჩვენება არის რეალობასთან შესაბამისი და არანაირ ლოგიკურ წინააღმდეგობას არ შეიცავს. მაგალითად 4 მოზრდილის მიერ ტყემალაძის გაკავება და ფულის გამო დაჭრა არის სრულიად ლოგიკური და რეალობასთან შესაბამისი. ასევე არავინ დაობს იმაზე, რომ მასწავლებლებსაც გვანცამ უთხრა სიმართლე, არც იმაზე დაობენ, რომ გვანცას არანაირი სისხლის კვალი არ აღმოაჩნდა. ყველა სხვა დეტალიც რეალობასთან ახლოსაა.
ახლა განვიხილოთ ტყემალაძის ჩვენება:
"ერთი თვით ადრე გავეხუმრე, 50 ლარი მასესხე-მეთქი." - თავიდანვე საეჭვო განცხადება, ფული მართლა ჭირდებოდა და ვითომ "გაეხუმრა".
"მერე უკან გადმოვძვერი. გვანცა ნათაძის ქუჩის ასასვლელში დამხვდა, მითხრა, წამო, ერთად გადავძვრეთო. გვანცამ მითხრა, ფული ფეხბურთის სტადიონზე მაქვს დამალული “ჟეშტის” ქვეშ და ამაწევინეო." - ისევ საეჭვო განცხადებები, არც ჯეშტი აღმოჩნდა სადმე და ის ღობეც ზედმეტად მაღალია გადასაძრომად.
"უცბად რაღაც მომხვდა უკან, თავიდან ზურგზე დანა მომხვდა. რომ შევძელი, ხელი მოვიქნიე და გამოვიქეცი. გვანცამ დამიძახა, თოკო, მაპატიეო. მერე დავიყვირე, მიშველეთ-მეთქი. მანდ რას აკეთებო, მკითხა თამაზი მასწავლებელმა. მერე გრძნობა დავკარგე. შემიყვანეს მედპუნქტში." - აი ეს არის სრული აბსურდი, თან ხელი მოიქნია და თან გამოიქცა, მერე იყვირა და მერე გონებაც დაკარგა.
ესეიგი ამ დროს 30 ჭრილობა უკვე აქვს, თან გათიშულიც ყოფილა უკვე და მერე შეძლო გაღვიძება, ხელის მოქნევა და გაქცევა? თან კიდე ერთხელ გაითიშა?
"მკითხეს, რა მოხდაო. თავიდან არაფერი ისეთი მნიშვნელოვანი არ მეგონა და არ ვთქვი სიმართლე."-
30 ჭრილობა აქვს უკვე და მნიშვნელოვანი არ ეგონა, არადა იდეაში ჭრილობის გამო გაითიშა.
"ვთქვი, სკოლიდან ვიპარებოდი და მეორე სართულიდან გადმოვხტი-მეთქი." - ანუ ჯერ დამალა ფაქტი, ბოლოს კი გოგოს მკაცრად დასჯას ითხოვს!
"დანით რომ ვიყავი დაჭრილი, არ ვიცოდი. ოპერაცია რომ გამიკეთეს, ექიმებმა მითხრეს, – დანით ხარ დაჭრილიო." - საიდან ეცოდინებოდა?
"ძირს ვეგდე და უკნიდან მირტყამდა გვანცა… დანას როგორ დავინახავდი? თავიდან თავში ვიგრძენი დარტყმა, გავბრუვდი, ვეღარ ვგრძნობდი ვეღარაფერს, მაგრამ ვგრძნობდი, რომ რაღაც შემდიოდა და გამომდიოდა, მაგრამ რა, არ ვიცი. თუმცა გონება არ დამიკარგავს. " - ეს საერთოდ აბსურდის თეატრია. სინამდვილეში ჭრილობები წინაც აქვს და უკანაც, თან თავზე არანაირი ტრავმა არ აღენიშნება, ეს კი რას ბოდავს თვითონაც ვერ ხვდება.
"გვანცას ცალი ხელი მხარზე ედო და, ალბათ, ერთი და იმავე ხელით მირტყამდა,მე ამ დროს ვხოხავდი. მერე შემეშინდა და გავიქეცი." - ამაზე არც ვიცი რა ვთქვა, ჯერ ხოხავდა და მერე შეეშინდა
აქ კი რასაც ამბობს, არამგონია ვინმემ რამე ლოგიკა დაინახოთ:
ადვოკატი: – თუ უკნიდან გირტყამდა, წინა მხარეს როგორ გაქვს ჭრილობები?
- წინა მხარეს არა მაქვს ჭრილობები მიღებული, არც ტანსაცმელზე”…
- როგორ მოგაყენე 30 ჭრილობა?
- დარტყმის შედეგად არ გავითიშე, მაგრამ დავიბენი… ვითიშებოდი, წამიერად გავითიშე, მაგრამ გრძნობა არ დამიკარგავს. თავში მომხვდა რაღაც საგანი, მაგრამ რა, არ ვიცი. ძალა მთლიანად გამომელია, უცებ მომაყოლე დარტყმა კიდევ. შემწევდა ძალა, შეგწინააღმდეგებოდი, ვცადე, მაგრამ ვეღარ შეგეწინააღმდეგე. წამოდგომა ვცადე, მაგრამ ვერ წამოვდექი, არ ვიცი, რატომ. პირველად რომ მომაყენე ჭრილობა, მაშინ ვერ წამოვდექი, მერე წამოვდექი, 30 ჭრილობის შემდეგ შევძელი გაქცევა.
ახლა ნახეთ როგორ აპრავებს:
"ერთს ვიტყვი რა, ტყუილად ხომ არ დავადებდი ხელს გვანცას. მე მეგონა, მძიმედ არ ვიყავი დაჭრილი. არ მინდოდა, გვანცა დასჯილიყო და თავიდან ამიტომ არ ვთქვი სიმართლე."
ეგონა არ იყო მძიმედ დაჭრილი, მერე კი ამას ამბობს:
"სამი დღე არავის ეგონა, თუ გადავრჩებოდი, მერე ამიტომ ვთქვი ყველაფერი."
ხვდებით რა დონის განდონი ბავშვია?
ტყემალაძის ჩვენება არის სრული სისულელე, თან არამარტო ლოგიკურად არის სისულელე, არამედ ტყემალაძის მთელ ჩვენებაში ჩანს მისი მცდელობა ფორმალურად გააპრავოს ტყუილი ვერსია და არსად არ ჩანს რომ დაზარალებულის განცდით ლაპარაკობს!
ნებისმიერ ფსიქოლოგს წააკითხეთ და ეგრევე გეტყვით ვინ სად იტყუება და რა განზრახვები ამოძრავებს.
იმაშიც დარწმუნებული ვარ, რომ მძღნერი ქონდა ნაჭამი და მაგიტომაც მიაყენეს კედელზე.
სტრასბურგის სასამართლომ გვანცა ყუფარაძის საქმეზე, ვერც ერთი მუხლის დარღვევა ვერ დაადგინა
