წინა წლებში ჩემთან სახლში არ ყოფილა ფაროსანა. მეზობლების ისტორიებს რომ ვუსმენდი - რამდენი ნახეს ტანსაცმელში, ფარდებზე, კედლებზე და ასე შემდეგ, ცოტა არ იყოს და არც კი მჯეროდა, მაგრამ ახლა სოფელში ვარ - გურიაში (ზემოხეთი, ჩოხატაური) და ჩემი თვალით ვიხილე ფაროსანას შემოსვლა სახლში. ეს რა იყო, რა უბედურებაა და რა გვიხსნის ამისგან!
გუშინ და გუშინწინ ცხელოდა (დღეს ღრბულიანი დღე იყო) და არ ვიცი, მოსალოდნელი ავდარი იგრძნეს თუ რა ჯანდაბა ეტაკათ, მასიურად დაიძრნენ სახლისკენ. ფუტკრები რომ ირევიან სკის თავზე, ისე ირეოდნენ ჰაერში და ბზუილ-ბზუილით მოდიოდნენ სახლისკენ. ჰაერში ხომ უამრავი დაბზუოდა და ახლა წარმოიდგინეთ, რა იქნებოდა კედლებზე, ფარდებზე, ტანსაცმელზე...
კიდევ კარგი, არ იკბინებიან, თორემ ეგრევე შემოგეხვეოდნენ ტანზე. სუფთა კოშმარი იყო, ნამდვილი შემოსევა და სტიქიური უბედურება... კიდევ კარგი, ეს მხოლოდ შუადღეზე გრძელდებოდა - 12-დან 15 საათამდე, მერე კი, ცოტა რომ აგრილდებოდა, იმალებოდნენ. ყველაფერთან ერთად ახალი საქმეებიც დაგვემატა: ფარდების გაწმენდა, ტანსაცმელის დაფერთხვა და დაწოლის წინ ლეიბ-საბნების, თეთრეულის ასევე დაფერთხვა, რომ ღამე ლოგინში არ აგიხვანცალდეს რაღაც.
მე მეგონა, მარტო ჩემთან იყვნენ ასე, მაგრამ საღამოს სამეზობლოში ყველა მაგაზე ლაპარაკობდა. ერთმა, საჭმელი ვერ ვჭამე სახლში, სამზარეულოს კედლები ისე იყო გაშავებულიო. ხალხი ხოცავს, როგორც შეუძლია, მაგრამ ასე რა გამოლევს მაგას. ზოგი წამლავს, მაგრამ რა საწამლავი გამოვიყენოთ, ეგეც არ ვიცით. ტარაკანებსა და შხამიან ბზიკებზე რასაც ვიყენებთ, იმან არაფერი უქნა, არც - კარატემ... რაღაც წამალი კი იყიდეს მეზობლებმა სოფლის აგრომაღაზიაში და კიდეც უშველა, მაგრამ ჯერ სანამ არ აცივდება ანუ ბოლომდე არ შემოვლენ სახლებში, მოწამვლას აზრი არ აქვს - მეორე დღეს ისევ იმდენი შემოფრინდება, და თან საშინელი სუნი აქვს მაგ უპატრონოს. იატაკზე თუ დაასრისე, მორჩა, იმ ზეთოვან სითხეს ვერ ამოიყვან ვერაფრით, ლაქად დარჩება ზედვე.
ერთმა მეზობელმა, ვრეცხე, ვხეხე, რა საპონი თუ ჟელე და სარეცხი საშუალება არ გამოვიყენე, მაგრამ ვერაფერი ვუშველეო.
დღეს ცოტა გრილოდა, მზე არ იყო და იმდენი არ ჩანდნენ, მაგრამ ეს რა უბედურებაა, ღმერთო!
"მე ვიცხოვრე ჩემი ხალხისთვის და არა უკვდავებისთვის" - თურქეთის ქართველთა ილია ჭავჭავაძედ წოდებული ახმედ მელაშვილი.
"ფერეიდანის მიწაზე საქართველოს სული ვარ" - ფერეიდნელი ქართველი არსენ ონიკაშვილი.
"ცხოვრებას კვლავ აღმა მივყვები ჯიუტად კალმახის ჟინითა".
· 
ჯორჯ ფაროსონი უკვე თბილისშია, ამ წუთში დავატყვევე, შუშაბანდში ფარდაზე იჯდა
