იარაღი იმიტომ გამოიყენეს, რომ რუსები ედგნენ უკან და მათი მხარდაჭერის იმედი ჰქონდათ. კატალონიას არავინ დაუჭირა მხარი, შესაბამისად მარცხისთვის იყო განწირული მათი დამოუკიდებლობის იდეა. სამწუხაროდ ძალა აღმართს ხნავს და დამცირებას და ეთნოწმენდას ვერაფერს ვუპირისპირებთ.
თუმცა გავიხსენოთ გალის ამბები, მიუხედავად უდიდესი რისკისა, ქართველმა პარტიზანებმა ათასზე მეტი აფხაზი სეპარატისტი გამოასალმეს სიცოცხლეს ომის შემდგომ წლებში.
http://www.timer.ge/%E1%83%90%E1%83%A1%E1%...83%9A%E1%83%94/ თვითონ აფხაზები აღიარებენ ამას: „ჩვენ გალში ძალიან ბევრი შეცდომები დავუშვით… იქ ბევრი დანაკარგი გვქონდა. მოვლენებს თავისი სახელები უნდა დავარქვათ. ჩვენ გალში დაახლოებით 1000 მოკლული გვყავდა. 100-ზე მეტი – სამშვიდობო მისიიდან. პარტიზანული მოძრაობის ფაქტობრივად გაჩერება არ შეიძლებოდა. პარტიზანების 99 % ამ რაიონის მოსახლეობა იყო… " ასე რომ ესაა ერთ-ერთი ვარიანტი, უნიტაზებზე უნდა ფეთქდდებოდნენ სეპარატისტი მაღალჩინოსნები და სულ სიკვდილის შიში უნდა ჰქონდეთ. სხვა გამოსავალს ვერ ვხედავ.
უნდა გავამწაროთ მაქსიმალურად.
თუ არა და ისევ მიჩმორებულის როლში ვიქნებით.
კიდევ ერთხელ აფხაზების და ოსების შესახებ, ყველაზე დამბმაც რომ გაიგოს
