კავკასიის ეთნოგრაფიული შემადგენლობა 1880 წ, რუსეთიის იმპერიის შემადგენლობაში

tintoreto

თელ სოფლიოში კი მათი რიცხვი დაახლოებით 4 მილიარდამდეა...

ღორის შედგენილისგან კარგს რა უნდა ელოდო

იონათან

1 მოჰაჯირობა.
1828 წელს ახალციხის საფაშოს დამორჩილების შემდეგ ეს უკანასკნელი გაუქმდა, ხოლო 10 000 მუსულმანი რელიგიის მატარებელი ქართული ოჯახი გასახლებული იქნა თურქეთში, "გამოთავისუფლებულ" მიწებზე დაასახლეს თურქეთიდან გადმოყვანილი სომეხი ქრისტიანები(ახალციხის ოსმხურ სასაფლაოზე განისვენებს ცხედარი იმ სომეხი ეპისკოპოსისა, რომელიც მათ შემოუძღვა რუსეთის იმპერიაში და არა საქართველოში). ხოლო 1830 წელს გენერალმა პასკევიჩმა ასევე შემოიყვანა თურქეთიდან 30 ათასი ქრისტიანი სომეხი და დაასახლა ქვემო ქართლში, სამცხე-ჯავახეთში, ქვემო ქართლში ასევე დაასახლა თურქებს გამოქცეული რამდენიმე ათასი ოჯახი პონტოელი ბერძენი.

2.
მეორე მოჰაჯირობა. ისტორიისთვის კარგადაა ცნობილი როგორი სასტიკი მეთოდებით უსწორდებოდა რუსეთი კავკასიის დაპყრობისას(19 საუკუნის დასაწყისიდან იმავე საუკუნის 60 წლამდე)ადგილობრივ მოსახლეობას, შავი ზღვის სანაპიროს გასუფთავება ადგილობრივებისგან და აგრეთვე მთიელი ხალხებისგან, ამ მეთოდებს ეწირებოდა ბევრი მცირე ეთნოსი. აღმოსავლეთ და დასავლეთ კავკასიის დამორჩილება-გასუფთავების შემდეგ ჯერი სამხრეთ კავკასიაზე მიდგა. 1864 წელს რუსეთის წინააღმდეგ ლიხნის აჯანყების შემდეგ რუსეთს "მიეცა მიზეზი" აფხაზების გადასახლების, თურქეთში გადასახლების პირველი ტალღა მოხდა 1867 წელს, პირველი მოჰაჯირობის მსხვერპლნი შეიქმნენ დალის და წებელდას აფხაზობა, საიდანაც 15 ათასი მუსულმანი აფხაზი გაასახლეს.

3.
მესამე მოხაჯირობა: 1877-78 რუსეთ-თურქეთის ომის დროს აფხაზებმა რევანშის აღება სცადეს თურქულ არმიასთან ერთად, მაგრამ ამჯერადაც დამარცხდნენ და შესაბამისად მათ უმრავლესობას მოუწია თურქეთში გადახვეწა, ვინც დარჩა, ან სასტიკად უსწორდებოდნენ, ან გემებზე სხავდნენ და თურქეთში აგზავნიდნენ. განსხვავებით პირველი ორი მოჰაჯირობისა ამ შემთხვევაში გასახლებულთა რიცხვში ქართველებიც აღმოჩნდნენ. ამ პოლიტიკით კი ბოლოს მოხდა ის რომ 1888 წლის აღწერით სოხუმის ოკრუგში მხოლოდ 32 ათასი აფხაზიღა ცხოვრობდა.

4.
მეოთხე მოხაჯირობა: ქობულეთის მოსახლეობის გასახლება მოხდა რუსეთ-თურქეთის საომარი მოქმედებები დროს, ეს იყო პირველი მსოფლიო ომის პერიოდში, ქართველი მუსლიმი მოსახლეობის მორიგ გასახლებას ხელმძღვანელობდა გენერალი ბრუსილოვი, პირველ მსოფლიო ომის დროს რუსეთის გმირი გენერალი.

5.
პირველი საბჭოთა დეპორტაცია: 1944 წლის 15 ნოემბერს დაიწყო სამცხე-ჯავახეთის მუსლიმი მოსახლეობის დეპორტაცია რომელიც დასრულდა 1945 წლის იანვარში, გასახლებულთა შორის აბსულუტური უმრავლესობა ეთნიკური ქართველი მუსლიმი მოსახლეობა იყო, მხოლოდ რამდენიმე ათეული ოჯახი იყო თურქი. 1956 წელს მიუხედავად მათი ნაწილობრივი რეაბილიტაციისა, აეკრძალათ საქართველოში დაბრუნების და ცხოვრების უფლება.


მეორე საბჭოთა დეპორტაცია: 1949 წელს აფხაზეთიდან გაასახლეს ლაზები, ისინი ძირითადად ცხოვრობდნენ სოხუმის და ოჩამჩირის რაიონებში. რეაბილიტაციის შემდეგ კი მათი ძირითადი ნაწილი წავიდა თურქეთში.
პირველივე და მეორევე საბჭოთა დეპორტაციის დროს ფაქტიურად მარტო ქართულ მოსახლეობას შეეხო დეპორტაციები თავისსავე, ქვეყანაში, საქართველოში.

-------
აფხაზი მოჰაჯირები გაყარეს მარტო ხო?
აბა ეხლა ამოთვალე რამდენ მეგრელს ნახავ...

აი დაჟე რაიონების მიხედვითაა:

МОХАДЖИРЫ,СПИСОК ЖИТЕЛЕЙ В ПИЦУНДСКОЙ И ДРАНДСКИХ РАЙОНОВ, ИЗГНАННЫЕ ИЗ РОДИНЫ РУССКИМИ ОККУПАНТАМИ 1867 ГОДУ. (неполный список)

ХасанБагателия, Сеидик Кокуа, Мустафа Кокуа, Келамат Шамба, Сулейман Талба,Хусеин Пилия, Хучи Пилия,Хасан Чаманга, Гид Ашхоба, Тахир Шамба, МаткаШакаия, Смаил Шамба, Данакай Кабба, Хазарат Камкия, Сакуйт Дигуар,Хусеин Кутелия, Гуадж Ашхоба, Гуджа Гогуа, Махмед Пилия, ТаТауз Дигуар,Якоб Кутелия, Хумтул Шоуа, Тикуч Габния, Иахиа Кабба, Урис Какубаа,Шханикуа Чхачхалия, Осман Кутелия, Мустафа Багателия, Мустафа.
Кабба,Ахмет Кабба, Кемишв(фамилия не известно), Атаувад Шабат Маршани,Атаувад Хрипс Маршани,

Атаувад Халибей Маршани, Атаувад Тада Маршани, Атаувад Тагу Маршани,Атаувад Алхаз Маршани, Атаувад Сасриква Маршани, Атаувад Бежа Маршани,Паху Лазария, Кваблух Кабба, Науруз Кабба, Бина Цхо-ипа, Мазлоу Кабба,Шхут Шамба, Хасан Симса,

Хазлут Кабба, Пшакан Кабба, Сагиаса ржигания, Атаувад Заурбек Маршани,Атауад Кудж Маршани, Камзват Какубаа, Бекир Какубаа, Гадара Гогуа, ГидАгирба, Хасан Лагулаа(Лагвилава), Сулейман Гогуа, Якуб Гогуа, АбиджиПачулия, Хазгирей Ржалика, Хуц Габелия, Ржихват Дзику-ипа, МсаустРгуалия, Маху Гогуа, Ахмед Кавиу(Акауйба), Ростом Чкадуа, Есхак Таучен,Кемгус Атвмаа, Ахмед Атвмаа, Хапишв Агруа, Халим Джигания, АтаувадЭрихбей Маршани, Атаувад Язиг Маршани, Квабан Кабба, Хадажвикуа Джапар,Хасан Джапар, Ханидж Джапар, Сосран Джапар, Смаил Джапар, ЕсхакГабелия, Гид Габелия, Квриви Ребия Габелия, Инапш(Инапшба)Хучи, КваблухГергалия, Маху Тордуа,
Джангирей Халваши, Омер Хаджи-Огли, КвривиМарсихани, Ибрахим Сирим Мустапа-огли, Ахмет Араб Хасан-огли, АхмедМемет-огли, Реджиб Ибрахим-огли, Кваташ Хурхумали, Квриви Русанда.

Село Гуфи.
Шахан Шамба, жена Мемеда Али Кури, Квриви ХандзаХазоу-пха, Атаувад Омар Маршани, Атаувад Мурзакан Маршани, АтаувадШахиб-бей Маршани, одна вдова, Атаувад Еша Шахиб Маршани, АтауадМурзакан Маршани(сын Атаувада Хаирбейя Тлапса из Джгерды), АжгирейАбжинаа, Абраг Читанава, Гид Зуалия, Эслам Шармат, Вдова АтаувадаМаршани со своими крепостными Крестьянами.
Мула Ахмед Селим-огли,Ахмет Ясар, Решид Анкуа(Анкваб), Нарчоу Харази, Кадир Гиндия, РеджабБарциц, Решид Паркшакциц Ипа, Реджаб Джапар, Сулейман Цихчи, МусаХаджи-огли, Алу Уста, Ахмет Кауедж, Цгу лаз, Селим Мулла.
აი აქ დააკვირდი, ეს ამოწერილია რუსული არქივებიდან და "вдова"-ს მაგივრად ქართული სიტყვა "Квриви" წერია, ეს იმას ნიშნავს რომ რეგიონი იყო ქართული და ქართული სახელმწიფოებრიობის და გავლენის ნაწილი.

СЕЛО АНУХВА

Гурдзан Осман,Раджат-Ипа Хусеин, Киагуа Папаа(Папба),Хамлат Хусраб, Сагум Агруа, Детки покойного Лаза Аргуна, ХаджибейТхвази(Тхуазба), семья покойного Атауада Ахмеда Чабалрхва.
СЕЛО АБГАРДВИНИ
Соулах Маргани, Нанцук Маргани, Апит Чанба, Ажга Дбар.
ДРАНДСКАЯ ОБЛАСТЬ, СЕЛО ОЧАМЧИРЕ
АхмеТАлхур-Ипа, Ибрагим Халваши, Сулейман Агирба, Ширин Сабекия, ХасанЧху-Ипа, Ахмет Лази(Лазба), Шмат Ломия, Ширин Агирба, Эдрис Агирба,

СЕЛО КЕЛАСУРИ სოფლის სახელი ნახე როგორ ჩისტა პა აბხაზსკი ზვუჩიტ
Сиахар Такурин, Паткирей Такурин, Махмир Чич-Ипа,Хаджибай Хаци, Тхасоу Ампар, Дурсун Мухтар, Хусейн Такур, Дахар Анкос,Паткирей Каркона, Хазгереы Атиркуа, Маих Хашей, Сулейман Доу-Ипа, РешидКауеджи, Хасан Ашуба, РЕшид Ашуба, Халил Барциц, Хакуцв Гогури, КацашАрдзимба(Ардзинба), Ажгирей Ардзимба, Шхануква Хаджи-ипа, Халил Акаба,Хасан Анкоба, Кидора, Сулейман Иаса-Ипа, Джамлат Кауедж, Осман Мула,Хасан Мула, Халил Чихчи, Беирам,

Эслам Джудар-ипа, Албастикуа Абидзба, Сабида Абухба, Карач Абухба,Хасан Тарбаи, Биданикуа Абухба, Гедлач Тита-ипа, Гедлач Абухба,Безрикуа Абухба, Атауад Татластан Анчабадзе, Алгери Кпа-ипа, ГедлачКуаса-ипа, Эслам Хут-ипа.

СЕЛО ЯХШТВА
Бата Багир-ипа, ТитуБагир-ипа, Лаз Курик, Дахар Курик, Дахар Иаса-Ипа, Сосран Авидзба, ЗазуАшуба, Пагу Каланкери, Смаил Каланкери, Хусеин Ашуба, Кваблух Уачароу,Квабзач Бигва(Бигвава),

СЕЛО АБЖАКВА
Ажгери Акаба, Хаджадли Кеци(Кецба), Гедлач Кеци(Кецба),Нарчоу Акаба, Маци Акаба, Кутла Кеци(Кецба), Чичу Акаба, Ахмед Акаба,Кваблух Кеци(Кецба), Хакуцв Иванба, Халаш Барчан, Смел Сеокоба, ХалилБарчан, Хакуцв Барчан, Заурум Барчан, Сулейман Барчан, ХусейнХараза(Харазия) Хасан Хараза(Харазия), Сасриква Зуху(Зухба), АбрагБигва, Самагуа Барчан, Сакадла Барчан, Якуб Молла, Петре Акаба, СеидикДжаракра, Ханашв Канкаира,

СЕЛО ПСИРЦХА
Сосран Кикнадзе,СитКуач-ипа, Алабия Куач-ипа , Пита Агруа, Кимсис Агруа, Чагатан Куач-ипа,Эбхам Агудзба, Дахма Шашурхва, Дахма Шаниуа(Шанава), Бажв Киапа-ипа,Киапа Уахма, Беслан Куач, Пат Куач, Камс Куач, Кипа Хуач, АлабияХуач-ипа, Куач Шахус-ипа, Дидваж Куач-ипа, Махмуд Куач-ипа.
Сосран Кикнадзе -Псирцха.
Шмат Ломия -Очамчире.
Ширин Сабекия -Очамчире
Абраг Читанава -Гупи
Ростом Чкадуа - Гупи
Гиду Габелия - Гупи
Кваблух Гергалия - Гупи
Маху Тордуа - Гупи
Хасан Лагвилава -Гупи
Сулейман Гогуа -Гупи
Абиджи Пачулия - Гупи
Осман Кутелия - Гупи
Мустафа Багателия - Гупи
Ежнаку Сонгулия - Меркула
Сагум Квеквескири -Беслахуба
Хабапт Тория -Акваска
Часир Кирия - Мокви
Кесоу Кутелия - Мокви
Даут Бигвава -Члоу
Будж Бамбурадзе - Члоу
Данакай Логуа -Члоу
Титу Кардава -Джгерда
Арпиз Цацуа -Джгерда
Шханикуа Хорава -Акитарцухви
Шагу Чхотуа -Амткели
Едрис Аркаридзе -Мрамба
Мамет Коридзе-Мрамба
Маху Курдгелия - Мрамба
Хужв Кукава -Абгара
Смел Сария -Абгалахвара
Махмед Михелия -Када(представители этой фамилии, всех переселили в Турцию)
Раджап Матуа -Дали
Хаджим Сачиная - Лата

პ.ს. სიები მაქვს ტონობით

silver_ranger
1. უფრო მეტი აფხაზია გამეგრელებული; ვიდრე მეგრელი გააფხაზებული
2. მაგ სიებში ყველა აფხაზია.. მიუხედავად იმისა რომ ზოგს მეგრული გვარი აქვს, აშკარად აფხაზურ-თურქულ-არაქართულ სახელებს ატარებენ, რითიც მათი აფხაზობა მტკიცდება

თუნდაც ეგრე იყოს გადასახლება და მოჰაჯირობას არა პროქართულობით ახდენდა რუსეთის იმპერია არამედ საკუთარი იმპერიული ინტერესების შესაბამისად, ასახლებდა პროთურქულ პოტენციურ მოსახლეობას რომელსაც ის მიიჩნევდა, ანუ მუსლიმებს და ეს იყო როგორც აფხაზი ასევე ეთნიკური ქართველი და არა ის რასაც შენ ამბობდი აქ, აფხაზეთიდან მაგიტომ გაასახლესო,პროქართულად იმოქმედა ერთმა ქართველმა მხოლოდ- ბერიამ , მაგანაც საუკუნის შემდეგ მაგ მოვლენებისან როცა ისედაც შეცვლილი იყო ეთნიკური შემადგენლობა ქართველების სასარგებლოდ აფხაზეთში

This post has been edited by FROM GEORGIA on 31 Mar 2018, 13:11

იონათან

კიდე იტყუები აფხაზთა 70 პროცენტი დღეს მეგრული წარმოშობისაა და შესაბამისად ქართულ გვარებს ატარებს.

გაქართველებული აფხაზი თითზე ჩამოსათვლელია. ქეცბაია, ბუთბაია, ზუხბაია, ეზუგბაია, ჩაჩიბაია, თარბაია, დალშე გააგრძელე აბა მიდი. აი მე დამიდე ათი მეგრული გვარი და იქიდან 8 მაგ გვარი მატარებელ აფხაზს გიპოვი. მოდი აბა ჩავატაროთ ექსპერიმენტი არ გინდა? აქვე საჯაროდ.

ნახევარი აჭარა თურქულ გვარებს ატარებს და თურქია? ნახევარ საქართველოს არაქართული სახელები არიან და თურქები არიან, ბერძნები თუ სპარსელები??
FROM GEORGIA

პრო ქართულად არა, პრო ქართულად და პრო აფხაზურად: 1. პრო ქართულად როცა გაგრა-გუდაუთაში ქართველები შეასახლა რუსულ-სომხური ექსპანსიის შესაჩერებლად, რადგან ხედავდა რა დაემართა სოჭს.
2. პრო აფხაზურად როცა ბევრ მეგრელს აფხაზად სწერდა, არის ფაქტები როცა ღვიძლი ძმები ერთი ქართველად იყო ჩაწერილი და მეორე აფხაზად. მეგრელთა ნაწილის გააფხაზებით ფაქტიურად იხსნა აფხაზური ეთნოსი სრული ასიმილაციისგან.

FROM GEORGIA

კი, ეგრეა..
აჭარაც მაგ მიზნით დაიბრუნა, სამცხეც, ჯავახეთიც..
მაგრამ საბოლოოდ ქართველების სასარგებლოთ დამთავრდა ეგ ყველაფერი...
ამის აღიარება ასე ძნელია?

იონათან

და შენ რატომ არ გინდა იმის აღიარება რომ 1918-21 წლებში ბათუმიც ჩვენი იყო და ართვინის ოლქიც, რომ საბჭოთა ჯარების შემოტევის შემდეგ გაგვიხსნა მეორე ფრონტი თურქეთმა და რომ საბჭოეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ ჩამოგვეჭრა ართვინის ოლქი რომელიც მანამდე საქართველოს შემადგენლობაში შემოდიოდა??

silver_ranger

უიმეეეეე,
მართლა რა,
ძალიან იაფფასიანი პროპაგანდაა


მიდი და გაამტყუნე მერე აფხაზი სეპარატისტები, როცა მათ არსებობასაც კი უარყობს ბევრი ქართველი...
საიდან იცი რომ აფხაზების 70%-ს მეგრული გვარი აქვს?
იქნებ 60%? ან 80%?
მაინცდამაინც რატომ 70%?

იონათან

რა არის იაფფასიანი პროპაგანდა ან საერთოდ პროპაგანდა??? პროპაგანდა კი არა რეალობაა და ადვილად დამტკიცებადი, აბა საიდან არის კობახია აფხაზი როცა მისი წინაპარი სამეგრელოდან, სოფელ საკობახიოდან არის??? საიდან არის ლაგვილავა(აფხაზურად ლაგულაა)აფხაზი როცა ძირი სენაკიდან აქვს?? პროპაგანდა ის არის რის თავს მოხვევასაც ჩვენზე ცდილობ. შეიძლება მოატყუო ვიღაც, მარა ჩემი მოტყუების შანსი არ არის

silver_ranger

კიდევ ერთი სისულელე, ტყუილი
1918 წლის საქართველო-თურქეთის ხელშეკრულებით, თბილისი საკუთარი ნებით თმობდა აჭარასაც, სამცხესაც და ჯავახეთსაც

Статья 2

Следующая пограничная линия разделяет Оттоманскую Империю от Республик Грузии, Армении, Азербайджана.

Граница начинается там, где река Чолок впадает в Черное море, и совпадает со старой границей до войны 1877 г. между Оттоманской Империей и Россией до Горы Шавнобуд и, проходя по вершинам гор, достигает гор Хальхама и Мепискаро (по границе 1856 г.);

там она поворачивает к югу, проходит по вершине горы Пирсагад и в 2-х километрах к югу от Абастумана, поворачивая на северо-восток, доходит до горы Кархульдаг;

отсюда, направляясь сначала на пять километров к северо-востоку и потом к юго-востоку, достигает местности Горкель, пересекает реку Куру в 2-х километрах к югу от Ацкур и, проходя по линии горных вершин Кайабаши, Ортатави, Каракайа, достигает озера Таписхорска сейчас же к югу от монастыря Молита;

она пересекает это озеро таким образом, что та часть озера, которая находится к югу от прямой линии, идущей к югу от монастыря Молита, непосредственно к точке противоположнаго берега, отстоящей на полтора километра от северной точки озера, остается на Оттоманской территории, и доходит до горы Тавкотели;

там она спускается к югу и проходит по горным вершинам Шавнабад, Каракузу, Самсар и, поворачиваясь к востоку, проходит по вершинам цепи гор Девекиран;

затем направляется к югу, проходит по вершинам гор Ачрикар, Башриран, Нуррахман; за горой Нуррахман она продолжается в направлении к югу и, идя все время по линии гор, встречается с железнодорожной линией Александрополь-Тифлис в пяти километрах от местности Акбулак;

отсюда по линии гор она идет к местности Ханвали, где она почти прямой линией достигает самой высокой вершины Алагеза и, следуя все по прямой линии, пересекает шоссе Эчмиадзин-Сердерабад, в 7 километрах к западу от Эчмиадзина;

затем она обходит этот город на разстоянии 7 километров и следует параллельно железнодорожной линии Александрополь-Джульфа на разстоянии 10 километров от этой дороги и, в 16 километрах на юго-запад от местности Башкиаран, она пересекает дорогу, которая идет от этой местности к железной дороге;

там она поворачивает к юго-востоку, проходит на разстоянии одного километра от деревни Ашаги Карабаглар по местностям Шагаблу, Каракач, Ашаги Ченакижи и достигает Елпинчая, по которому она следует до местности Арпа;

начиная с этой последней местности, она совпадает с руслом реки Арпачай, доходит до местности Кайалу и, следуя за рекой Кай, достигает вершины горы Актабан;

она проходит затем по горным вершинам Каратурна, Араджий, Караклин, достигает водораздела Белианчай, по руслу котораго она идет, чтобы притти к югу от местности Аза к местности Алиджин, расположенной по линии бывшей Русско-Персидской границы.

Окончательное определение пограничной линии будет совершаться на местах же комиссией, состоящей из членов обеих сторон.


http://www.amsi.ge/istoria/sab/TurqeTi.html




silver_ranger

საკობახიო, სენაკი და ქუთაისიც აფხაზეთის ნაწილი იყო


This post has been edited by იონათან on 31 Mar 2018, 13:24

იონათან
არც ტყუილია და არც სისულელე, არამედ ფაქტია რომ 1918-21 წლებში ბათუმიც და ართვინის ოლქიც შემოდიოდა საქართველოს შემადგენლობაში. სამცხეზე და ჯავახეთზე ლაპარაკიც არ მაქვს.

იონათან

მანამდე ლაზიკის, ეგრისის, კოლხეთის. და აფხაზებად იწოდებოდა ყველა, ვინც შედიოდა აფხაზთა მეფის მფლობელობაში, მათ შორის ეღთი პერიოდი კახეთიც. თუ არადა წაიკითე ისკანდერ მუნში.

აფხაზეთის სამეფო იყო სუფთა ქართული და ფულის ერთეულადაც კოლხური თეთრი ჰქონდათ ეკლესია იყო ქართული სალაპარაკო ენა იყო ქართული და შენ წარმოიდგინე მეგრულიც კი არა.

პ.ს. არ გინდა გაქართველებული აფხაზური გვარები დამიდო და მერე პლიუს ათი მეგრული გვარი? იმ ათი მეგრული გვარიდან 8 აფხაზს გიპოვი

This post has been edited by silver_ranger on 31 Mar 2018, 13:30

silver_ranger
წაიკითხე მერე..
რუსული ხო იცი?
ოფიციალურად თბილისს აჭარა და სამცხე-ჯავახეთი თურქეთის ნაწილად ჰქონდა აღიარებული..




როცა თურქებს ბალკანეთი აუჯანყდა და მსოფლიო ომს აგებდნენ, საქართველომ დრო იხელთა და შევარდა ართვინში.. რამდენიმე თვით..
მერე თურქებმა დააშოშმინეს ბერძნები და თბილისისკენ გამოიწიეს
ამ დროს რუსებიც შემოვიდნენ და თურქები ისევ გაყარეს აჭარა-სამცხედან.
არ შემოვიდოდნენ რუსები და თურქები მთლიან საქართველოს დაიკავებდნენ

იონათან
ფაქტი ისაა რომ 1918-21 წლებში საქართველოს ეკუთვნოდა ართვინის ოლქიც, ბათუმიც და სამცხე-ჯავახეთიც, და არა რამდენიმე თვით როგორც შენ ამბობ.