სახელმწიფო, საზოგადოება, ჰუმანიზმის გადმოსახედიდან ფასდება იმის მიხედვით თუ როგორი კანონები აქვს.
სიკვდილით დასჯა - სასჯელი არაა. ეს უნდა შეიგნოთ. ის არის მკვლელობა. და როგორც სისხლს სისხლით ვერ მობან, ისე ჩადენილ მკვლელობას მოკვლით ვერ გააუქმებ.
სიკვდილით დასჯა არ არის სასჯელი, რადგან სასჯელი იმას გულისხმობს რომ პიროვნებას მისი მოხდა და დასჯის მიზეზის გამოსწორების შანსი აქვს, თუნდაც თავის აზრსა და გრძნობაში , მაგ. უვადო ანდა სამუდამო პატიმრობის შემთხვევაში.
სიკვდილით დასჯა არის მკვლელობა - ერთსახოვნად.
და როგორც მკვლელობა -ის არათუ საზოგადოებას არ გამოასწორებს, არამედ ძალიან ცუდი მაგალითია ძალმომრეობის დემონსტრიებისათვის, როცა ასეთ ძლიერ წარმონაქმნს, როგორიცაა სახელმწიფო - ერთეული ადამიანის დანაშაულის აღკვეთის უკიდურესი ფორმა ვერ მოუფიქრებია გარდა მისი ლიკვიდაციისა. მაგარია!
ახლა სიკვდილმისჯილის სკამიდან განვიხილოთ (მანიაკებს და ფსიქოპათებს არ ვგულისხმობ):
ვინც მკვლელობა ჩაიდინა შურსძიების, ძარცვის, დაყაჩაღების გაუპატიურების გატაცების, გამოძალვის, უბრალოდ - გართობის მიზნით წამების და ა.შ. ამ რანგის მოტივაციებით, ლიკვიდაციით ვერ აანაზღაურებს შედეგს და იმ ენითაუწერელ ტკივილს და დანაკლისს რაც მოკლულის ახლობლებმა განიცადეს.
მან - მძიმე შრომის და გამუდმებული სირცხვილის წნეხის ქვეშ უნდა გაატაროს სამუდამო ან უვადო პატიმრობა. სიკვდილს უნდა ნატრულობდეს!
მაგრამ სიკვდილი არ მოდიოდეს მასთან.
შედეგები შესაძლოა სულ სხვადასხვანაირი დადგეს და სხვადასხვა დროს, მაგრამ
აქ მთავარი ისაა რომ მისმა გრძნობებმა განიცადონ ტოლფასი ტანჯვა, რაც მან მიაყენა სხვა ადამიანებს.
თუ შესაძლებელია რომ ამ ტანჯვა-ტკივლებით მისი ბუნება გამოსწორდეს და გაადამიანდეს -ეს დიდი პროგრესი იქნება. ეს იქნება შანსი, რომელსაც პატიმრობაში მოიპოვებს თავისი სულის გადარჩენისთვის. ადამიანი ასეთ დროს ფიქრობს სულზე
ყველა ფიქრობს ვისაც კი სიკვდილი შეხებია რამენაირად. და ეს შანსი მას ექნება სიცოცხლის ბოლო წუთამდე.
...........................
ახლა წუთით დავუშვათ ეს კანონი იმგვარ უსამართლო და სხურავმოხდილ ქვეყანაში როგორიც საქართველოა. და მკვლელობის "შეტენვა" ჩვეულებრივი საქმეა.
თქვენ წარმოგიდგენიათ შედეგები?
ერთი სიტყვით, სიკვდილით "დასჯა" კი არა სააღმზრდელო სისტემაა შესაქმნელი.
სახელმწიფო -ხალხისთვის უნდა იყოს და არა პირიქით - ესაა თავი და თავი.
საჭიროა სამშობლოსმოყვარული პროფესიონალები მთავრობის, ხელისუფლების სათავეში, რომლებიც ხალხს ნახირს და მგლების ხროვას არ დაამსგავსებენ, იზრუნებენ ადამიანების უკეთ ცხოვრებისათვის სახელმწიფო მოწყობის, შრომის, შემოქმედების და განათლების პირობებზე. ერთი სიტყვით, სახლმწიფოს ჰუმანიზაციაზე.
და ისტორიაში უკანდაბრუნების - სიკვდილით დასჯის აღდგენის საკითხიც თავისთავად მოიხსნება.
* * *
თქვენ ვერ ატევთ აღდგომის მისტიურ ფენომენს სწორ გრამატიკულ ფორმაში.
(c) დათიკო
როგორ უყურებთ სიკვდილით დასჯის იდეას?
