ახლა ნუ დაგვავიწყდება,რომ ქართველ პოლიტიკოსებზე ვწერთ,თანაც იმ ეპოქის პოლიტიკოსებზე
)
რომელი იყო გაწონასწორებული,დინჯი მოაზროვნე?
რომელი იყო ჭორებს და ინტრიგებს რომ არ აჰყვებოდა,განსაკუთრებით ზვიადის იჭვნეულ-გაუწონასწორებელ ხასიათზე ყველამ ყველაფერი იცოდა და ამ კაცს ყველაზე რთულ ისტორიულ მომენტში ქვეყნის მართვის სადავეები გადაეცა.
ჭანტურია,წერეთელი,ჯაბა-ჯუბებიც ასევე ენას აყოლილი,ბანძი ბრაზილიური სერიალის გმირებივით დაჭორიკნობდნენ და ერთმანეთს სამარეს უთხრიდნენ,
რომელს ჰქონდა სახელმწიფოებრივი აზროვნება?საერთოდ ქვეყნის მართვაზე წარმოდგენა,უბრალო კლერკის დონეზე ვინმეს გააჩნდა?მხოლოდ ლოზუნგებით და მიტინგებით ქვეყანა რომ არ იმართება ამას დიდი მიხვედრა უნდოდა?ეროვნული მოძრაობის ლიდერებმა ქვეყანას ისე გაუჩალიჩეს,რომ ამას მთელი კრემლის ფეესბეშნიკი აგენტურა ვერ უზამდა.
ზოგჯერ სიმართლე ძალიან პრიმიუტიულია და არ საჭიროებს მეცნიერულ ახსნებს
ეროვნული მოძრაობა კაკრას ასეთი პრიმიტივებით იყო დაკომპლექტებული,უცოდინარი,ამბიციური,ფსიქიკურად არაჯანსაღი იდიოტებით სავსე ტიპებით,
იიი ბორჯომი გვარჩენს,
ჯერ თავისუფლება,მერე დემოკრატია,
ბოიკოტი გამოვუცხადოთ რუსეთს და სამტრედიის რკინიგზა გადავკეტოთ,
აფხაზები ერთი სტადიონი ხალხია და ერთ დღეში მოვუგებთ ომს,
და რამდენი ასეთი პრიმიტიული იდიოტობა ჩამოვთვალო კიდე?ამ პრიმიტიულად მიგვიყვანა სრულ კატასტროფამდე.
გამსახურდია და მხედრიონი
