ჩემი შვილი ჩემიგამოსაკვებია, ეს ჩემი ვალდებულებაა.
მაგამ რომ გაიზრდება გახდება სრულწლოვანი უკვე თავის გზაზე უნდა წავიდეს.
შეადარა ეხლა ბავშვი ზრდასრულ ადამიანს.
ხო ვირაცამ უნდა იშრომოს, შეჰქმნას დრო და ენერგია დახარჯოს, და აჭამოს იმას ვინც იმის აცვლად როცა უნდა ესწავლა ეშრომა ფეხებზე დაიკიდა იმას.
მართალია არც ეს სიტემაა გამართული მაგრამ ამ სისტემის გამოსწორება ანარქიზმი ნამდვილად არ არის. რაც არის ასჯერ უარეს მივიღებთ.
სამართლიანი სისტემა იქნება ის, როცა ადმაინაი მიირებს იმას რასაც იმსახურებს. შრომა და ნიჭი 100% დაფასდება.
შეუძლებელია დამლაგებელმა და პროფესორმა ერთდაიგივე მიიღოს. უმეტესად დამლაგებელი ხდება ის ვინც მენრტს ვერ ქაჩავს. რომელმაცარც დროდა არც ენერგია არდახარჯა რომ ესწავლა.
კიბატონო სწავლა ბევრგან ძვირია, ბევრისთვის ხელმიუწვდომელიც.
ამიტომ სამარტლიანი იქნებოდა ყველასთვის ერთნაირად ხელმისაწდომი იყოს.
ანუს ასტარტო პირობები ერთაირი.
აი დანარჩენი კი ყველამ ის მიიღოს რასაც დაიმსახურებს. და არა ის რომ აი მე გავცნდი ადამიანი ვარ და ავტომატურად ვიმსახურებ.
არავინ არ არის ვალდებული საკუტარი შრომის ნაყოფი სხვას აჩუქოს უსასყიდლოდ.