ფეხბურთი და პოლიტიკა, რა ააზრის ხართ?

აი რატომ უყვარდა ხალხს დონამო და ფეხბურთი:

ფირუზ კანთელაძე: (70-ანი წლების დინამოელი) ''საერთაშორისო ტურნირებში მონაწილეობა, კომერციულ შეჯიბრებებს ვგულისხმობ, ფეხბურთელებისთვის დამატებითი შემოსავლის წყარო იყო, თუმცა ჩვენ მიზერულ თანხას ვიღებდით. მაგალითად, 1973 წელს, როცა ესპანეთში „კოლუმბის კარაველა" მოვიგეთ, 100-100 დოლარი გადმოგვცეს, არადა, იმ ტურნირზე ჯერ მადრიდის „ატლეტიკოს" ვაჯობეთ, ფინალში კი ლისაბონის „ბენფიკას". ერთი წლით ადრე ინდონეზიაში ვითამაშეთ დიდ საერთაშორისო ტურნირში. ჯერ დანიურ კლუბს მოვუგეთ, შემდეგ ინდონეზიის ნაკრებს, ფინალში კი ბრაზილიის „კრუზეირუს" შევხვდით. ვიცოდით, რომ გამარჯვებულს 120 ათასი დოლარი ელოდა, დამარცხებულს - 70 ათასი. ძლიერი გუნდი იყო „კრუზეირუ", მათ შორის მსოფლიოს ჩემპიონი ტოსტაოც თამაშობდა... 1:3 დავმარცხდით... გვითხრეს, რომ დაახლოებით 2-2 ათას დოლარს მივიღებდით, მაგრამ გუნდთან ერთად მყოფმა სახელმწიფო უშიშროების თანამშრომელმა თანხის დიდი ნაწილი მოსკოვში, საკავშირო ფედერაციაში გააქანა, ჩვენ კი, თუ სწორად მახსოვს, 100-100 დოლარი დაგვირიგეს.''

გამარჯობა,საღამო მშვიდობისა. კი, ნამდვილად სწორად,ზუსტად და მართებულად გახსენდება,სხვადასხვა დროს სხვადასხვა შეჯიბრში მონაწილე-მოპაექრე ქართული საკლუბო გუნდების მეტოქენი ყოფილან აეკი,პაოკი,პანათინაიკოსი,პანიონიოსი, ხოლო კვიპროსული გუნდებიდან ანორთოსისი. ეს რაც მახსენდება დარწმუნებით, იმ ფარგლებში გწერ. უშუალოდ დინამოს და პანას საპასუხო თამაშის თარიღს რაც უკავშირდება,ეს შეხვედრა რუსეთის მიერ აგვისტოს ომის დაწყებამდე ერთი დღით ადრე,ექვსი აგვისტოს საღამოს რვა საათზე გაიმართა და უგოლო ყაიმი იყო საბოლოო შედეგი. თავად ვესწრებოდი, ოცდახუთი კაცის პირობაზე მაგარი ღრიალი ავტეხეთ მართლა.

This post has been edited by kalekalebind on 21 Mar 2019, 21:42