12.შეწყალების უფლებამოსილების შედარებითი ანალიზი და საერთაშორისო პრაქტიკა12.1 ავსტრია
ავსტრიის კონსტიტუციის 65-ე მუხლის მე-2 © ქვეპუნქტის თანახმად, ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში, პრეზიდენტი უფლებამოსილია, შეიწყალოს პირი ყოველგვარი დამატებითი სააპელაციო რესურსების გამოყენების გარეშე, შეამსუბუქოს ან შეცვალოს მას სასამართლოს მიერ განსაზღვრული სასჯელის ზომა, გააუქმოს სასჯელი და მოუხსნას ნასამართლობა და მისი თანმდევი შედეგები, შეწყვიტოს სისხლის სამართლის საქმე, რომელიც ექვემდებარება გამოძიებას52.
აღსანიშნავია, რომ ავსტრიის პრეზიდენტი მისთვის კონსტიტუციით მინიჭებულ
შეწყალების უფლებამოსილებას, იყენებს მხოლოდ იუსტიციის მინისტრის მიმართვის და მის მიერ შესაბამისი რეკომენდაციის შემთხვევაში53.
აშშ-ის მოდელისგან განსხვავებით, ავსტრიის შემთხვევაში, შეწყალების შესახებ გადაწყვეტილებას, ფაქტობრივად, იღებს იუსტიციის მინისტრი, ხოლო პრეზიდენტი ფორმალურად აფორმებს მას. მსგავსი მოდელის არსებობა განპირობებულია თავად პრეზიდენტის სტატუსით და მისი კონსტიტუციური უფლებამოსილებებით.
პრეზიდენტის მიერ ინდივიდუალური შეწყალების პარალელურად, ავსტრიაში
ტრადიციულად აქტიურად გამოიყენება ამნისტია (ე.წ. შობის ამნისტია, Weihnachtsamnestie), როდესაც ყოველ წელს, შობის დღესასწაულზე ხდება ასობით მსჯავრდებულის შეწყალება54. აღნიშნული უფლებამოსილებაც ხორციელდება იუსტიციის მინისტრის მიერ.12.2. ბულგარეთი
ბულგარეთის კონსტიტუციის 98-ე მუხლის მე-11 პუნქტის მიხედვით, პრეზიდენტს აქვს შეწყალების უფლებამოსილება55. ბულგარეთის პრეზიდენტმა აღნიშნული უფლებამოსილების დელეგირება მოახდინა ვიცე-პრეზიდენტზე56. ამასთან, პრეზიდენტის 2012 წლის 23 თებერვლის N80 ბრძანების საფუძველზე, შეიქმნა შეწყალების კომისია, რომელიც ყოველ კონკრეტულ საქმეზე ამზადებს მოსაზრებას და წარუდგენს რეკომენდაციას პრეზიდენტს, ან ვიცე-პრეზიდენტს, თუ ეს უკანასკნელი პრეზიდენტის დავალებით ასრულებს შესაბამის ფუნქციებს. კომისიის მუშაობაში, შესაძლებელია, ჩაერთონ არამთავრობო ორგანიზაციები, მაგრამ მათ ხმის უფლება არა აქვთ57.
აღნიშნული ბრძანება განსაზღვრავს კომისიის ფუნქციებს, მის შემადგენლობას, შეწყალების შესახებ განაცხადის განხილვისა და გადაწყვეტილების მიღების წესს. მოცემული ბრძანების I მუხლის I პუნქტის თანახმად, კომისია არის პრეზიდენტის სათათბირო- საექსპერტო ორგანო, რომელიც ანგარიშვალდებულია პრეზიდენტის ან ვიცე-პრეზიდენტის წინაშე (თუ ეს უკანასკნელი ასრულებს შეწყალებასთან დაკავშირებულ საპრეზიდენტო ფუნქციებს). კომისია საქმიანობისას ხელმძღვანელობს ბულგარეთის კანონმდებლობით და პროფესიული მოსაზრებებით, აგრეთვე, მხედველობაში იღებს პრეზიდენტთან არსებული შეწყალების საკითხებზე მომუშავე იურიდიული საბჭოს მოსაზრებებს და ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო დოკუმენტებს და შესაბამის პრაქტიკას, რაც ბულგარეთისთვის შესასრულებლად სავალდებულოა58.
კომისიის ფუნქციებია59:
დაეხმაროს პრეზიდენტს, განახორციელოს შეწყალების საკითხებთან დაკავშირებული კონსტიტუციური უფლებამოსილება ფუნქციები; მოამზადოს და პრეზიდენტს ან ვიცე-პრეზიდენტს წარუდგინოს დასაბუთებული გადაწყვეტილება შეწყალების შესახებ შემოსულ თითოეულ განაცხადთან დაკავშირებით;
ხელი შეუწყოს შეწყალებასთან დაკავშირებით სახელმწიფოს მიერ კონცეპტუალური
პოლიტიკის შემუშავებას და დანერგვას; შეაგროვოს და გააანალიზოს ადგილობრივი და საერთაშორისო სასამართლოების თუ სხვა ორგანოების რელევანტური პრაქტიკა, სამეცნიერო გამოცემები და სხვა მნიშვნელოვანი ინფორმაცია;
ხელი შეუწყოს ადამიანის უფლებების დაცვას შეწყალების პოლიტიკის
განხორციელებისას; დაამუშავოს, გააანალიზოს და საჯაროდ ხელმისაწვდომი გახადოს კომისიის მუშაობის შედეგები; მონაწილეობა მიიღოს და პროფესიული რეკომენდაციები მიაწოდოს პრეზიდენტთან არსებულ შეწყალების საკითხებზე მომუშავე იურიდიულ საბჭოს;
თავისი ფუნქციების განსახორციელებლად, კომისიამ უნდა მიიღოს კომისიის მუშაობის წარმართვასთან დაკავშირებული ყველა აუცილებელი რეგულაცია; უზრუნველყოს სამართლიანი და თანასწორი წესების შემუშავება, თითოეული განსახილველი საქმის სპეციფიკის, საჯარო ინტერესებისა და განმცხადებლის უფლებების და ინტერესების გათვალისწინებით;
დაადგინოს განცხადების განხილვის ვადები, პროცედურები, საქმის შესწავლის და
განცხადების დასაშვებობის წინაპირობები.
კომისია შედგება თავმჯდომარისა და წევრებისგან. კომისიის სტრუქტურა მტკიცდება პრეზიდენტის განკარგულებით. კომისიის ერთი წევრი არის მუდმივი წევრი, რომელიც იცვლება 12 თვეში ერთხელ. მუდმივი წევრი აირჩევა პრეზიდენტთან არსებული შეწყალების საკითხებზე მომუშავე იურიდიული საბჭოს წევრთაგან, რომლებიც არიან სისხლის სამართლის, სისხლის სამართლის პროცესის, აღსრულების სამართლის, ევროპული სამართლის ან ადამიანის უფლებათა სამართლის სპეციალისტები. კომისიის თავმჯდომარე და მუდმივი წევრები ინიშნებიან პრეზიდენტის განკარგულებით. კომისიის წევრების შრომა ანაზღაურდება პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ბიუჯეტიდან, ხოლო კომისიის თავმჯდომარე თანამდებობრივ სარგოს იღებს შრომის ხელშეკრულებით გათვალისწინებული წესით. კომისიის მუშაობის ორგანიზაციულ-ტექნიკურ მხარდაჭერას უზრუნველყოფენ პრეზიდენტის ადმინისტრაციის თანამშრომლები60.
კომისია თავის ფუნქციებს ახორციელებს პლენარული სესიების მეშვეობით. კომისია უნდა შეიკრიბოს თვეში ორჯერ მაინც. კომისიის სხდომა უფლებამოსილია, თუ მას ესწრება შემადგენლობის 4/5 მაინც. კომისია გადაწყვეტილებას იღებს უბრალო უმრავლესობით მას შემდეგ, რაც მოისმენს თითოეული დამსწრე წევრის მოსაზრებას. იმ შემთხვევაში, თუ ხმები იყოფა, გადამწყვეტია თავმჯდომარის ხმა. კომისიამ თითოეულ საქმესთან დაკავშირებით შესაბამისი დასკვნა უნდა მოამზადოს საქმის გადაცემიდან 2 კვირის ვადაში. აღნიშნული ვადის გაგრძელება, დასაშვებია, მხოლოდ გამონაკლის შემთხვევებში, პრეზიდენტის წინასწარი თანხმობით61.
12.3. ირლანდია
ირლანდიის კონსტიტუციის მე-13 მუხლის მე-6 პუნქტის თანახმად, შეწყალების, ისევე როგორც სასჯელის გადავადების ან შეჩერების და კონკრეტული სასჯელის უფრო მსუბუქი სასჯელით შეცვლის უფლებამოსილება ენიჭება პრეზიდენტს. სასჯელის გადავადების ან შეჩერების და კონკრეტული სასჯელის უფრო მსუბუქი სასჯელით შეცვლის უფლებამოსილება, კანონით განსაზღვრულ შემთხვევებში, შესაძლებელია, გადაეცეს სხვა უფლებამოსილ პირს62.
შეწყალების გადაწყვეტილების მიღებასთან დაკავშირებული პროცედურები განსაზღვრულია ირლანდიის სისხლის სამართლის პროცესის შესახებ აქტით63. ხსენებული აქტის მე-7 ნაწილის მიხედვით, თუ პირი მსჯავრდებულია და გასაჩივრების პროცედურების მიუხედავად, დარჩა მსჯავრდებულად და აცხადებს, რომ საქმეზე ახლადაღმოჩენილი გარემოების მიხედვით, განაჩენის გამოტანისას დაშვებულია შეცდომა, უფლებამოსილია, შეწყალების თაობაზე განცხადებით მიმართოს იუსტიციის მინისტრს64.
იუსტიციის მინისტრი მიიღებს და განიხილავს ასეთ განაცხადს და თუ ჩათვლის, რომ
განაცხადში მითითებული გარემოებები შეიძლება გამოსწორდეს შესაბამისი სასამართლო პროცედურებით (გასაჩივრებით ან სასამართლოსადმი ახალი სარჩელით მიმართვით) ან მოცემულ საქმეში არ იკვეთება მართლმსაჯულების ორგანოების მხრიდან შეცდომის დაშვების ფაქტი, იგი ამის შესახებ ატყობინებს განმცხადებელს და წყვეტს ყოველგვარ პროცედურას65.
სხვა ყველა შემთხვევაში, იუსტიციის მინისტრი მიმართავს მთავრობას რეკომენდაციით,
რათა მთავრობამ მიმართოს პრეზიდენტს შეწყალების მოთხოვნით. თავის მხრივ, იმის გადასაწყვეტად თუ რამდენად არსებობს კონსტიტუციით გათვალისწინებული შეწყალების საფუძვლები, მთავრობა ქმნის სპეციალურ კომიტეტს, რათა გამოიკვლიოს განცხადებაში მითითებული ფაქტები და ამგვარი საფუძვლების არსებობისას, მიმართოს პრეზიდენტს შეწყალების მოთხოვნით.
კომიტეტი ფუნქციონირებს როგორც ტრიბუნალი და იგი კომპლექტდება მოქმედი და ან ყოფილი მოსამართლით (მოსამართლეებით, იმ შემთხვევაში, თუ კომიტეტის წევრთა რაოდენობა ერთზე მეტია). კომიტეტს შეუძლია, განიხილოს ყველა მტკიცებულება, რომელიც კანონმდებლობით დასაშვებია ორდინალური სამართალწარმოების განხორციელების დროს. კომიტეტის მიერ დადებითი დასკვნის მიღების შემთხვევაში, აღნიშნული დასკვნა ეგზავნება ქვეყნის პრეზიდენტს, რომელიც იღებს შეწყალების შესახებ საბოლოო გადაწყვეტილებას66.
12.4. პოლონეთი
პოლონეთის კონსტიტუციის 139-ე მუხლის მიხედვით, პრეზიდენტს აქვს შეწყალების უფლებამოსილება. აღნიშნული უფლებამოსილება არ ვრცელდება პირებზე, რომლებიც გასამართლებული არიან სახელმწიფო ტრიბუნალის მიერ. ამავე კონსტიტუციის 198-ე მუხლის თანახმად, კონსტიტუციის დარღვევის ან/და სისხლისსამართლებრივი დანაშაულის ჩადენის შემთხვევაში, სახელმწიფო ტრიბუნალის წინაშე შესაძლებელია, წარსდგნენ: პრეზიდენტი, პრემიერ-მინისტრი და მთავრობის წევრები, პოლონეთის ეროვნული ბანკის პრეზიდენტი, პოლონეთის კონტროლის პალატის თავმჯდომარე, რადიო და ტელემაუწყებლობის ეროვნული საბჭოს წევრები და შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბის უფროსი.
პოლონეთის პრეზიდენტი შეწყალების შესახებ გადაწყვეტილების იღებს
ერთპიროვნულად. სხვა კონსტიტუციური უფლებამოსილების განხორციელებისგან განსხვავებით, პრეზიდენტის ეს გადაწყვეტილება არ საჭიროებს პრემიერ-მინისტრის კონტრასიგნაციას.
პოლონეთის სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 59-ე თავი განსაზღვრავს შეწყალების შესახებ გადაწყვეტილების მიღების პროცედურებს67. შეწყალების შესახებ განცხადება, შესაძლებელია, შეიტანოს მსჯავრდებულმა, მისმა პირდაპირი ხაზის ნათესავმა, მშვილებელმა ან შვილობილმა, ძმამ, დამ, მეუღლემ ან იმ პირმა, ვისთან ერთადაც ცხოვრობდა მსჯავრდებული68.
შეწყალების შესახებ განცხადება შეაქვთ იმ სასამართლოში, რომელმაც მსჯავრდებულს გამოუტანა გამამტყუნებელი განაჩენი. სასამართლომ განცხადება უნდა განიხილოს მისი შეტანიდან 2 თვის ვადაში. სასამართლოს კოლეგია უნდა შედგებოდეს იმავე მოსამართლეებისგან (თუ ეს შესაძლებელია), ვინც მონაწილეობა მიიღო გამამტყუნებელი განაჩენის გამოტანაში.
იმ შემთხვევაში, თუ განაჩენი მიღებული იყო ერთი მოსამართლის მიერ, შეწყალების
შესახებ განცხადება სასამართლომ უნდა განიხილოს კოლეგიურად. შეწყალების შესახებ განცხადების განხილვისას, სასამართლომ განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიაქციოს შემდეგ გარემოებებს:
მსჯავრდებულის ქცევა სასჯელის მოხდის პერიოდში;
მსჯავრდებულის მიერ მოხდილი სასჯელის ხანგრძლივობა;
მსჯავრდებულის ჯანმრთელობის მდგომარეობა და მისი ოჯახური მდგომარეობა
გამამტყუნებელი განაჩენის გამოტანის შემდეგ;
მსჯავრდებულის მიერ მიყენებული ზიანის გამოსწორების ხარისხი;
ნებისმიერი სპეციალურ გარემოება, რომელიც წარმოიშვა გამამტყუნებელი განაჩენის
გამოტანის შემდეგ.
იმ შემთხვევაში, თუ სასამართლომ მიიღო დადებითი გადაწყვეტილება შეწყალების
თაობაზე, მთავარი პროკურორი ამ გადაწყვეტილებას წარუდგენს პრეზიდენტს. იმ
შემთხვევაში, თუ პირმა შეწყალების განცხადებით მიმართა პირდაპირ პრეზიდენტს, მისი განცხადება უნდა გადაეგზავნოს მთავარ პროკურორს, რის შემდეგაც განიხილება ზემოაღნიშნული პროცედურების შესაბამისად. შეწყალების შესახებ განცხადების დაუკმაყოფილებლობის შემთხვევაში, პირს შეუძლია ხელახალი განცხადებით მიმართოს სასამართლოს აღნიშნული გადაწყვეტილების გამოტანიდან არაუდრეს 6 თვისა.
ზემოაღნიშნული პროცედურების გავლის შემდეგ, პრეზიდენტი იღებს გადაწყვეტილების შეწყალების ან შეწყალებაზე უარის თქმის შესახებ.
12.5. რუმინეთი
რუმინეთის კონსტიტუციის 94-ე მუხლის (d) ქვეპუნქტის მიხედვით, პრეზიდენტს აქვს შეწყალების უფლება. ამავე კონსტიტუციის მე-100 მუხლის თანახმად კი, პრეზიდენტის მიერ გამოცემული განკარგულებები, მათ შორის, შეწყალების შესახებ გამოცემული განკარგულება, საჭიროებს კონტრასიგნაციას. აღსანიშნავია, რომ რუმინეთის პრეზიდენტს, პოლონეთის პრეზიდენტის მსგავსად, აქვს მხოლოდ მსჯავრდებულის შეწყალების უფლება.
პოლონეთის მგავსად, რუმინეთის პრეზიდენტისთვის შეწყალების შესახებ განცხადების წარდგენა ხდება სასამართლოების მეშვეობით. პირის შეწყალების შემდეგ, სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 459-ე მუხლის საფუძველზე, მისი გათავისუფლების გადაწყვეტილებას იღებს ის სასამართლო, რომელმაც გამამტყუნებელი განაჩენი მიიღო69.
12.6. უნგრეთი
უნგრეთის კონსტიტუციის მე-9 მუხლის თანახმად, პრეზიდენტს აქვს პირის შეწყალების უფლება70. შეწყალების უფლებამოსილება შეუძლია, გამოიყენოს იმ შემთხვევაში, თუ საკუთარი უფლებამოსილების განხორციელებისას, პრეზიდენტი არ არის შეზღუდული დამატებითი პირობებით. თუმცა, შეწყალების შესახებ განცხადებას პრეზიდენტი განიხილავს მხოლოდ იუსტიციის მინისტრის ან მთავარი პროკურორის რეკომენდაციის საფუძველზე. პრეზიდენტს არა აქვს ვალდებულება, დაასაბუთოს თავისი გადაწყვეტილება (როგორც შეწყალების მოთხოვნის დაკმაყოფილების, ასევე მასზე უარის თქმის შემთხვევაში). პრეზიდენტის გადაწყვეტილება ძალაში შედის იუსტიციის მინისტრის მიერ მისი კონტრასიგნაციის შემდეგ72.
გარდა ამისა, პრეზიდენტი არ არის უფლებამოსილი, პირს მოუხსნას ნასამართლობა და
მისი თანმდევი შეზღუდვები. შეწყალების შესახებ გადაწყვეტილების მიღებასთან დაკავშირებული პროცედურები განსაზღვრულია სისხლის სამართლის საპროცესო აქტის შესაბამისად. კერძოდ, შეწყალების შესახებ განცხადება შედის სასამართლოში ან შესაბამის საგამოძიებო ორგანოში თუ პირისთვის ბრალი არ წარუდგენიათ. იმ შემთხვევაში, თუ პირის მიმართ გამამტყუნებელი განაჩენი კანონიერ ძალაში შევიდა, შეწყალების შესახებ განცხადება შედის პირველი ინსტანციის სასამართლოში73.
შეწყალების შესახებ განცხადების შეტანის უფლება აქვს პირს, რომელიც ითხოვს
შეწყალებას ან მის ოფიციალურ წარმომადგენელს. შესაბამის განცხადებას და თანდართულ დოკუმენტაციას საგამოძიებო ორგანო (იმ შემთხვევაში, თუ ბრალი არ არის წარდგენილი) უგზავნის მთავარ პროკურორს. ხოლო ბრალის წარდგენის შემთხვევაში, სასამართლო აღნიშნულ დოკუმენტაციას უგზავნის იუსტიციის მინისტრს. იუსტიციის მინისტრი, უფლებამოსილია, შეწყალების რეკომენდაციით მიმართოს პრეზიდენტს. იუსტიციის მინისტრი ან მთავარი პროკურორი შესაბამის რეკომენდაციას შეიმუშავებენ მხოლოდ განცხადებაში წარმოდგენილი დოკუმენტაციის საფუძველზე. იმავე პრინციპით იღებს გადაწყვეტილებას პრეზიდენტიც. შეწყალების შესახებ გადაწყვეტილების მიღებისას, განმცხადებელს ან მის ადვოკატს არა აქვთ საშუალება, არგუმენტაცია ზეპირი ფორმით წარმოადგინონ74.
იმ შემთხვევაში, თუ პირს უარი ეთქვა შეწყალებაზე, ეს გადაწყვეტილება არ საჩივრდება.
თუმცა, იმავე პირს შეუძლია, ხელახლა მიმართოს შესაბამის ორგანოებს შეწყალების მოთხოვნით და პრეზიდენტი აღნიშნულ მოთხოვნას განიხილავს იმისგან დამოუკიდებლად, თუ როგორი შედეგი დადგა წინა განხილვის დროს.
12.7. ხორვატია
ხორვატიის კონსტიტუციის 98-ე მუხლის მიხედვით, პრეზიდენტს მინიჭებული აქვს შეწყალების უფლებამოსილება75. შეწყალების შესახებ გადაწყვეტილების მიღებასთან დაკავშირებული პროცედურები განისაზღვრება შეწყალების შესახებ აქტით76. ხსენებული აქტის პირველი მუხლის მიხედვით, ხორვატიის პრეზიდენტი უფლებამოსილია, შეიწყალოს მსჯავრდებული, რომელსაც სასამართლოს გადაწყვეტილებით შეეფარდა სისხლისსამართლებრივი სასჯელი.
შეწყალების შესახებ განცხადება, შესაძლებელია, შეტანილ იქნას თავად მსჯავრდებულის ან იმ პირის მიერ, ვისაც მსჯავრდებულის სახელით შეუძლია სასამართლოში საჩივრის შეტანა77. განცხადების დაუკმაყოფილებლობის შემთხვევაში, მსჯავრდებულს შეუძლია, განმეორებით შეიტანოს განცხადება თუ წინა განცხადების შეტანიდან გასულია 1 წელი (იმ შემთხვევაში, თუ მსჯავრდებულს შეფარდებული აქვს თავისუფლების აღკვეთა 3 ან მეტი წლით) ან 6 თვე (იმ შემთხვევაში, თუ მას შეფარდებული აქვს თავისუფლების აღკვეთა 3 წელზე ნაკლები ვადით). უვადო თავისუფლების აღკვეთის შემთხვევაში, განმეორებითი განცხადების შეტანა, დასაშვებია, ბოლო განცხადების შეტანიდან 10 წლის შემდეგ78.
მსჯავრდებულმა შეწყალების შესახებ განაცხადით უნდა მიმართოს იუსტიციის
მინისტრს. მინისტრი განცხადებას არ განიხილავს თუ:
დადგინდა, რომ არ არსებობს განცხადებაში მითითებული გარემოებები, რაც შეწყალების საფუძველი უნდა გამხდარიყო;
განმცხადებელმა გაიხმო განცხადება;
განმცხადებელი გარდაიცვალა;
სასამართლოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილება წარმოადგენს ექსტრაორდინალურ სამართლებრივ საშუალებას.
ზემოხსენებული გარემოებების არარსებობის პირობებში,
იუსტიციის მინისტრი განიხილავს განცხადებას და აღნიშნულის თაობაზე ატყობინებს შესაბამის პენიტენციალურ დაწესებულებას, პირველი ინსტანციის სასამართლოს და მის თავმჯდომარეს და მათგან გამოითხოვს საქმისთვის საჭირო ყველა დოკუმენტაციას. ჩამოთვლილი ორგანოები ვალდებულნი არიან, იუსტიციის მინისტრს მიაწოდონ მოთხოვნილი ინფორმაცია. გარდა ამისა, იუსტიციის მინისტრს შეუძლია, გამოითხოვოს საქმისთვის რელევანტური ინფორმაცია სხვა სახელმწიფო დაწესებულებებიდან, ინსტიტუციებიდან, ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოებიდან და სხვა სამსახურებიდან79.
აღნიშნული ინფორმაციის შეგროვების შემდეგ, იუსტიციის მინისტრი ამზადებს
სპეციალურ ანგარიშს, რომელსაც წარუდგენს პრეზიდენტს ყველა იმ დოკუმენტთან ერთად, რაც რელევანტურია მოცემული საქმისთვის და მასზე გადაწყვეტილების მისაღებად80.
აღნიშნული პროცედურის დასრულების შემდეგ, პრეზიდენტი იღებს შესაბამის
გადაწყვეტილებას, რაც მსჯავრდებულს ეცნობება იუსტიციის მინისტრის მეშვეობით. იუსტიციის მინისტრი, ასევე, ვალდებულია, პრეზიდენტის გადაწყვეტილების შესახებ შეატყობინოს შესაბამის პენიტენციალურ დაწესებულებას, პირველი ინსტანციის სასამართლოს და მის თავმჯდომარეს. შეწყალების შესახებ გადაწყვეტილება ქვეყნდება ხორვატიის რესპუბლიკის ოფიციალურ გამოცემაში81.12.8. ჩეხეთი
ჩეხეთის კონსტიტუციის 62-ე მუხლის მიხედვით, პრეზიდენტი უფლებამოსილია, შეიწყალოს პირი, შეუმსუბუქოს მას სასჯელი, არ დაუშვას მის მიმართ სისხლის სამართლის წარმოების დაწყება ან შეწყვიტოს დაწყებული წარმოება ან მოუხსნას პირს ნასამართლობა82.
მიუხედავად იმისა, რომ ჩეხეთის პრეზიდენტს მინიჭებული აქვს შეწყალების აბსოლუტური პრეროგატივა, მოქმედმა პრეზიდენტმა მილოშ ზემანმა აღნიშნული უფლებამოსილება გადასცა იუსტიციის მინისტრს. კერძოდ, ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში, პრეზიდენტი თავად წყვეტს რომელ საქმეზე მიიღოს გადაწყვეტილება თვითონ და რომელ საქმეზე - იუსტიციის მინისტრმა83.
წინა პრეზიდენტის,
ვაცლავ კლაუსის (2003-2013) შემთხვევაში, დაახლოებით 5000 განცხადებიდან დაკმაყოფილდა 412, მაგრამ რამდენიმემ საკმაოდ დიდი კრიტიკა გამოიწვია და პრეზიდენტის იმპიჩმენტის პროცედურის დაწყების საფუძველიც გახდა. 2015 წელს იუსტიციის სამინისტროში დარეგისტრირდა 400-მდე განცხადება, მაგრამ პრეზიდენტს არც ერთი პირი არ შეუწყალებია. ამასთან, პრეზიდენტის განცხადებით, იგი მხოლოდ ჰუმანიტარული მიზნებით განახორციელებს თავის უფლებამოსილებას (კერძოდ, პირის ჯანმრთელობის უკიდურესად გაუარესების შემთხვევაში)84.
ამგვარად, თავისი სუბიექტური შეხედულებების გათვალისწინებით, ჩეხეთის პრეზიდენტი უარს ამბობს კანონმდებლობით მინიჭებული შეწყალების აბსოლუტური და ექსკლუზიური უფლებამოსილების განხორციელებაზე. 
სალომე ზურაბიშვილმა პედოფილი შეიწყალა
