გაბუნიას მონოლოგი, თავისუფლებაზე

როგორღაც შევძელი და მოვუსმინე...

დასკვნა: ტვინის ის რუდიმენტიც კი, რაც გააჩნდა, ან სულ ბარკლებში წასვლია, ანდაც ,,ბათინკებში'' (თუმცა არც არასდროს გამოირჩეოდა ტვინით)...

სრული შეუსაბამობა ცნებებს - შიშსა, სიყვარულსა და მონობას - შორის (უნდა იცნობდე ამ მცნებებს. როცა არ გაგაჩნია და არ გამოგიცდია, ვერც იმსჯელებ).
ან ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებით რეები ილაპარაკა, ანდაც ერზე და საზოგადოებაზე...
დაწვრილებით ახსნა-განმარტება მეზარება და არც ხალისი მაქვს იმისა, რომ ერთ-ერთი მორიგი ფსევდოჟურნალისტის ბოდიალი გავარჩიო.

მე მგონი, მთელი მისი ბჟუტურის აზრი იმაში მდგომარეობდა, რომ საკუთარი თავი ღმერთის მეგობრად წარმოეჩინა,
და არა მის მოშიშად, ან მონად...

ეს იყო მთელი მისი ე.წ. მონოლოგის არსი.

ინტელიგენტი
ნწუ ნწუ ნწუ, აბა, აბა...

მიდი ერთი აგვიხსენი რანაირადაა წინააღმდეგობაში ერთმანეთთან

ინტელიგენტი

ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებით, ბატონ ბიძინაზე უკეთ ვერავინ ილაპარაკებს! წერტილი!

ეხლა ნეპრიატნი პმ მექნება

როგორ მინდა ეს წაიფინოს ვინმემ ერთხელ

არც მომისმენია
დაანონსებული სათაურებით ვეჭვობ რომ გვახარიამ დაიწყო რეპეტიტორობა და მასტან დადის გაბუნია....
ჯერ პაზოლინიო
ახლა თავისუფლებაო
იქეთ კვირაში ალბერტ ჰიჩკოკი იდენტობა და რამე თუ დაანონსა ზნაჩიტ სწორად გამირტყამს