კვირა ნახევრის წინ ჩამოვედი სამხრეთ აზიიდან
სანამ ჩამოვიდოდი - ავიარეისები ჯერ არ იყო ესე შემცირებული და ქვეყნები ასეტ სასტიკ იზოლაციაში არ იყვნენ
სანამ წავიდოდი აზიაში - რათქმაუნდა ლქციებს მიკითხავდნენ და ხო რისკი იყო უფრო აეროპორტებში ვიდრე თვითონ ქვეყნებში
ვიყავი სამ აზიურ ქვეყანაში და ამ ქვეყნებში კორონას როიცხვები იყო ძალიან ცოტა, ნუ იმ იტალიასთან ან ამერიკასთან უფრო დაბალი რიცხვები იყო
სამხრეთ აზიაში ამბობენ არაფერი აქვთო, მაგრამ ამას ამბობენ იმის გამო რომ ტურიზმზე დამფუძნებეული ეს ქვეყნები და ვერ იარსებენ ტურისტების გარეშე
ასევე ძალიან რელიფიურები არიან და სჯერათ რომ ზეციური ძალა მათ დაეხმარება
აეროპორებში, თვითფრინავებში ყველა პიბადეებეთ დადიოდა, ყველაფერს ვწმინდავდი, პირვადე არ მეცვა, ყოველთვის ვხმარობდი სანიტაიზერს წუტში ორჯერ
ტურისტების რაოდენობა მინმუმზე იყო ყველა ამბობდა, ტურისტების უმეტესობა ევროპელები, ავსტრალიელები და ცოტა ამერიკელები იყო - აზიელები მარტო ადგილობრივი მოსახლეობა იყო
ფასებზე უფრო დამთმობი იყვნენ მარლეტებში და ტურსიტუ ადგილებში - ნუ ხალხი იყო მაგრამ ყველა ერთხმად ამბობდა ეს არაფერია იმასთან შედარებიოთ რაც წინ აწლევს ჰქონდათ
აეროპორტში - აზიაში ყვლეგან სიცხეს მიზომავდნენ, მერე ჩრდილოეთ ამერიკაში რომ ჩამოვედი ერთ ერთი შეკითხვა დამისვეს ვისთან ვმოგზაურობდი - არანაირი გამოკიტXვა იმაზე თუ სად ვიყავი ამა და იმ ქვეყნებში ვყოფილვარ თუ არაო
ნუ მოკლედ ჩამოვედი და ერთი კვირის შემდეგ გაამკაცრეს სიტუაცია და შეიძლება აზიაში დაცრჩენილვიყავი უფრო ხანგრძლივ პერიოდში და ვინ იცის როდის დავბრუნდებოდი რადგან ვიცი ბევრი კოსტა რიკაში, პერუში და სხვა ქვეყნებში ჩამორჩა და ვერ შემოდის ქვეყანაში
რაც შეეხება სადაც ვარ, პრაქყიკულად პარალიზებულია ქვეყანა, რესტორნბი, პარკები, ყველა ხალხმრავალი ადგილი დაკეტილია
მარტო სუპერმარკეტებია და სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი პინქტები ღიაა
ქუჩებში ძალიან ცოტა ხალხი დადის
მოკლედ შემიძლია ბავშვებს მოვუყვე რომ კორონავირუსის პერიოდში - აზიაში ვიმგზავრე