ვასილ მჟავანაძის დაბადების დღეა აღნიშნული, წლევანდელ კალენდარში. უგუნურების ზეიმია ჯერ.

60-იან წლებში 31-ე ქარხნის მუშები გაიფიცნენ, პროდუქტები ცოტაა მაღაზიებშიო. მივიდა მჟავანაძე, მუშებმა მაღაზიებში პამიდორის გარდა არაფერიაო(ზაფხულია). რას ამბობთ ხალხო პამიდორი ძალიან კარგიაო, მე ისე მიყვარს ზამთარშიც კი სულ მაგას მივირთმევო(იმ წლებში პამიდორი ჩვეულებრივი მოკვდავთათვის ზამთარში ისევე იშვიათობა იყო როგორც ბანანი, ანანასი და სხვა.).
კახეთში, ქიზიყში, დღევანდელ დედოფლისწყაროს რაიონში იყო სოფელი, რომლის სახელიც ზუსტსდ აღარ მახსოვს, რომლის კოლმეურნეობასაც ბიუჯეტში ერთი კაპიკიც არ შეჰქონდა, მთლიანად შავი ბუღალტერია ჰქონდათ და მთელი ნაშრომი მჟავანაძის ოჯახს ხმარდებოდა. მის პერიოდში დაიწყო სამედიცინო ინსტიტუტში მოსაწყობად ფულების ტრიალი და უღირსების მიღება იქ, აქედან გამომდინარე ყველა უარყოფითი შედეგებით. და ა.შ. და ა.შ.

იმ სისტემაში ყველას ჯობდა,
ყველაფერი შედარებითია, რა თქმა უნდა.
სისტემა რომ ოკუპაციური იყო არავინ დაობს.

თბილისში რომ მეტრო გვაქვს მისი დამსახურებაა.

T.p

გაგარინის გაფრენაც გახსოვს ალბათ და წესიერ მაიკას რომ ვერ იყიდიდი.

რა დრო იყო ,რა დრო!!!