კალაძეს ყველაზე უფრო სრულად ახასიათებს არა ეს მომენტი რომ ოდეზღაც "მიშისტი" იყო და არამედ ის რომ ეროვნული გუნდის კაპიტანმა გუნდი ისე მიატოვა რომ გუნდისთვის სიტყვა არ უთქვამს და ეს "ისტორიული" ამბავი ათას ყ###ე გადამხტარ, კაგებშნიკ-პოლიტიკოსებით სავსე აუდიტორიას ამცნო დიდის ამბით...!
აი ეს საქციელი არის მისი შინაგანი კონსტიტუციის ყველაზე უკეთესი გამოხატულება - ანუ, ყველაფერზეა ხელისმომწერი, მისთვის არ არსებობს არანაირი მორალური თუ ეთიკური პრინციპი.
პ.ს. ადრე ხშირად მომსვლია კამათი ახლობლებლებთან, რომლებიც თვლიდნენ რომ კალაძემ ის ცნობილი ორი გოლი შეგნებულად გაიტანა. მე ვთვლიდი რომ ეს შუძლებელია - ვერ ვუშვებდი რომ ამას ვინმე იკადრებდა.
გუნდის ასე მიტოვების შემდეგ ვუშვებ რომ მას შეეძლო ეს შეგნებულად გაეკეთებია.
პ.პ.ს. აქვე დავამატებ, რომ კარგად გამოჩნდა თუ რა უსუსურია ე.წ. "საფეხბურთო ოჯახი" (და მთლიანად საზოგადოება) - მის ამ საქციელს ფაქტიურად არანაირი გაკიცხვა არ მოჰყვა, პირიქით ზოგიერთებმა ტაშიც კი დაუკრეს

- და ჩვენ გვიკვირს რომ გუნდი არ გვივარგა...
მთავარია გაგება!!! აბა ისე ხომ ამ ქვეყნად ყველაფერი ფარდობითია... :)