adelasa
Super Crazy Member +

      
ჯგუფი: Members
წერილები: 11435
წევრი No.: 188184
რეგისტრ.: 30-June 14
|
#57745330 · 5 Apr 2021, 23:50 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
QUOTE | გააბახეს მერამდენედ რაის ისტორიული მიწა, მასე სადააო არ ვიცოდი ეს ინტერვიუ ამ კაცის ხათრით სულ რესპუბლიკელებს ვაძლევდი ხმას |
მე ვიცოდი ეს ინტერვიუ და ისედაც ეჭვქვეშ აყენებდა აფხაზეთის თემას ანუ სხვა გადარჩენის შანსი არარისო ნატოში შესვლა აფხაზეთის გარეშე შეიძლებაო და რავიცი ,ის ცხვირმიტყლეპნილი ქალი სულ მაგას არამბობდა . ამის წიგნებს უსმენდი ხოლმე რადიოში .
აი ეს ძველი სტტატიაა რომელიც მოგვითხრომს
თინა ხიდაშელზე ეს როგორ გახადეთ თავდაცვის მინისტრი. ბერძენიშვილი და პაატა ზაქარეიშვილი << ამას აფხაზები ვერიტანენ თანამდეგობაზე დანიშნესო და ახლა უარესი გახდაო ფული რომ მისცესო
აი სტატიაც
აფხაზეთის დამოუკიდებლობის ამღიარებლები
თინათინ ხიდაშელი: ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა ნიშნავს იმას, რომ მიწის ნაგლეჯი გვენანება, რომელიც გაგრაში დარჩა, ან პლიაჟზე ყოფნა მოგვენატრა. რომ არა ერთ-ერთ გაზეთში "რესპუბლიკელი" თინა ხიდაშელის ინტერვიუ, სადაც მან გაზეთი "ჯორჯიან თაიმსი" მოიხსენია, ეს სტატია ნამდვილად არ დაიწერებოდა. იგი ირწმუნება, თითქოს მათი პარტიის წინააღმდეგ მიზანმიმართულ კამპანიას ვაწარმოებთ და ადგილობრივი არჩევნების წინ უზარმაზარი სტატია გამოვაქვეყნეთ, რომელიც თითქოს მისი, პაატა ზაქარეიშვილის, ლევან და დავით ბერძენიშვილების ლანძღვა-გინებას მიეძღვნა. "ტყუილების მორიგი სერია იყო, თითქოს ჩვენ სადღაც რაღაცა გვითქვამს...", _ აცხადებს იგი. სხვათაშორის, მან ისიც კი განაცხადა გაზეთი "ჯორჯიან თაიმსი" იმ დღეს 200 ათასიანი ტირაჟით გამოვიდა და იგი "ნაციონალური მოძრაობის" აქტივისტებმა დაარიგესო. ენას ძვალი არა აქვს და ამ პრობლემას ჩვენ ნამდვილად ვერ მოვხსნით. რაც შეეხება ხიდაშელის მტკიცებას, თითქოს ეს ნომერი მის, პაატა ზაქარეიშვილის, ლევან და დავით ბერძენიშვილების ლანძღვა-გინებას მიეძღვნა, ესეც მორიგი დეზინფორმაციაა. ჯერ ერთი და სტატია მართლაც დაიწერა თინა ხიდაშელის, დავით ბერძენიშვილის და პაატა ზაქარეიშვილის აფხაზეთის სოჭში 2001 წლის 19-23 მარტის შეხვედრასთან დაკავშირებით, სადაც მათ ფაქტობრივად აფხაზეთის დამოუკიდებლობას მხარი დაუჭირეს. ლევან ბერძენიშვილი სტატიაში საერთოდ ნახსენები არ ყოფილა, იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ აფხაზებთან დებატებში არ მონაწილეობდა. მკითხველს კიდევ ერთხელ შევახსენებთ, რამდენიმე მარგალიტს ამ შესანიშნავი "რესპუბლიკური სამეულის" გამონათქვამებიდან, რომლებიც იმ სტატიაში გამოვიყენეთ: თინა ხიდაშელი: "მე, აფხაზეთი, როგორც საქართველოს ნაწილი, მხედველობაში არ მაქვს". დავით ბერძენიშვილი: "აფხაზეთი და საქართველო პოლიტიკურ ერთეულებს წარმოადგენენ". პაატა ზაქარეიშვილი: "აფხაზეთის აღიარება (ღმერთმა ჰქნას, რომ ეს მოხდეს) მხოლოდ ძლიერი სახელმწიფოს დროს მოხდება". ყველა ეს მარგალიტი ამოკრეფილია წიგნიდან, რომელიც ამ შეხვედრის სტენოგრაფიულ ანგარიშს წარმოადგენს და ქართული მხრიდან მისი რედაქტორი სწორედ პაატა ზაქარეიშვილი გახლავთ. საკუთარი და თანაპარტიელების გამონათქვამებთან დაკავშირებით მაშინ პაატა ზაქარეიშვილს დავუკავშირდით და აი რა განუცხადა მან "ჯორჯიან თაიმსს": "ამით ხდება დისკუსია აფხაზებთან. ანუ რა შემთხვევაში შეიძლება ჰიპოტეტურად მოხდეს აფხაზეთის აღიარება", _ განგვიმარტა მან. ერთი სიტყვით, ეს გამონათქვამები ნამდვილად რომ მას და მის თანაპარტიელთ ეკუთვნოდათ, არ უარყვია. ისე, "რესპუბლიკელებს", ეტყობა, დაავიწყდათ ამ საკითხის გამო და მათი აფხაზეთიდან დევნილთა მოძრაობა "დაბრუნების" დაპირისპირება, სატელევიზიო დისკუსიები, სადაც ისინი თავიანთ ამ სხვა მსგავს გამონათქვამებს არ უარყოფდნენ. "ჯორჯიან თაიმსი" მოძრაობა "დაბრუნების" თავმჯდომარეს, ადვოკატ მალხაზ პატარაიას ესაუბრა: მალხაზ პატარაია: ყველა ეს მასალა სტენოგრაფების სახით გამოქვეყნებულია მრავალტომეულში, რომელიც ამ შეხვედრებს ეძღვება. სხვათაშორის, როდესაც "აფხაზეთის დაბრუნების კონცეფცია" გამოქვეყნდა და ამის თაობაზე ძალიან აქტიური დისკუსია დაიწყო, მაშინაც მედიის საშუალებებით ამ მრავალტომეულიდან ციტატები დაიბეჭდა. ასე რომ აქ კონტექსტიდან ამოგლეჯილი არაფერი არ არის. დაინტერესებულ პირთ შეუძლიათ ქართულ-აფხაზურ შეხვედრათა მრავალტომეულს თვალი გადაავლონ და ამაში თავადაც დარწმუნდებიან. სხვათაშორის, როდესაც ამის თაობაზე პრესაში დაიბეჭდა, ეს მათგან არავის არ უარყვია. საერთოდ რესპუბლიკური პარტია, ჩემი აზრით, მთელი ამ ისტორიის მანძილზე საკმაოდ უპრინციპო პოლიტიკურ ძალადაა ცნობილი. ერთ-ერთი უპრინციპობის გამოვლენაა სწორედ ის, რასაც ახლა მოგიყვანთ მაგალითად. _ კერძოდ? _ კერძოდ ესაა ქალბატონი თინათინ ხიდაშელის გამონათქვამი, რომელიც არავითარი კონტექსტიდან ამოგლეჯილი არ არის. ეს გახლავთ საზოგადოებრივი პროგრამების ფონდის ორგანო გაზეთ "ჩვენი გაზეთისთვის" მიცემული ინტერვიუ (#9, 2005 წელი). ჟურნალისტის შეკითხვაზე `ბოლო პერიოდში გამოქვეყნდა რამდენიმე "აფხაზეთის დაბრუნების კონცეფცია", როგორია თქვენი აზრი მათზე, შევძლებთ თუ არა მსგავსი კონცეფციების გამოყენებით აფხაზეთის დაბრუნებას?", ხიდაშელი პასუხობს:
"მე არ ვიცნობ ისეთ კონცეფციას, რომელიც აფხაზეთის დაბრუნებისთვის არის შემუშავებული. ჩვენი კონცეფცია არ არის აფხაზეთის დაბრუნებისთვის, არამედ ქართველებსა და აფხაზებს შორის ნდობის აღდგენისა და ერთიან სახელმწიფოში ცხოვრების კონცეფციაა. მთავარი პრობლემა, რომელიც ჩვენს ურთიერთობებში არსებობს, არის ვერბალური. სანამ ვილაპარაკებთ აფხაზეთის დაბრუნებაზე, ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენაზე, ჩვენ ამ პრობლემას ვერ მოვაგვარებთ. აქ სიტყვებით თამაშში არ არის საქმე. ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა ნიშნავს იმას, რომ მიწის ნაგლეჯი გვენანება, რომელიც გაგრაში დარჩა, ან პლაჟზე ყოფნა მოგვენატრა". - _ ამას კომენტარი ნამდვილად არ სჭირდება... _ ჩემი აზრითაც ეს ნამდვილად ასეა. საერთოდ რესპუბლიკური პარტიის წევრები, როცა ჯერ კიდევ შევარდნაძის რეჟიმისთვის დემოკრატიული ფასადის გასაკეთებლად გადანაწილდნენ სხვადასხვა არასამთავრობო ორგანიზაციებში და საკმაოდ მნიშვნელოვანი დაფინანსება მიიღეს, მაშინაც მსგავს იდეებს ხშირად აყენებდნენ და ამის აფიშირებას ეთერშიც არ ერიდებოდნენ. იმ პერიოდში აფხაზეთის ტელერადიო კომპანიაში ვმუშაობდი და ეს ჩანაწერები არსებობს. კერძოდ, დავით ბერძენიშვილს აქვს ნათქვამი, რომ დევნილების დიდი რაოდენობისათვის პრობლემური იქნება აფხაზეთში დაბრუნება. თავად "აფხაზეთის დაბრუნების კონცეფცია" საქართველოს დაშლა-დანაწევრება-დაქუცმაცებას და რუსეთისათვის ხავერდოვანი გადაცემის გეგმაა. _ საიდან ასკვნით? _ ეს საიდუმლო დოკუმენტი არ გახლავთ. იგი 2004 წლის 30 ივნისის გაზეთ "24 საათში" გამოქვეყნდა და მისი ავტორები არიან კონსტანტინე კუბლაშვილი, არჩილ გეგეშიძე, ივლიანე ხაინდრავა, პაატა ზაქარეიშვილი. აქვე წერია, რომ `მის მომზადებაში არგუმენტირებული შენიშვნებით მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანეს დავით ბაქრაძემ, თინათინ ხიდაშელმა და დავით დარჩიაშვილმა. აქ კიდევ არის ვინმე ცნობილი და აღიარებული მეცნიერები პროფესორი თომას ფლაინერი (ფრაიბურგი, შვეიცარია) და პროფესორი ბლანერნაგელი (კუმბოლტის უნივერსიტეტი, გერმანა). თავის დროზე პაატა ზაქარეიშვილმა და ახლა ლევან ბერძენიშვილმა თქვა, რომ ეს კონცეფცია მათ დაუკვეთა შევარდნაძის ხელისუფლებამ. კერძოდ, უშიშროების საბჭომ. ამასწინათ ლევან ბერძენიშვილმა განაცხადა კიდეც, რომ იქ დავით ბაქრაძე მუშაობდა და ეს ჯგუფი იმის მეშვეობით შეიქმნაო. _ მაგრამ ბაქრაძემ ეს უარყო. _ აგერ, ბატონო, გაზეთში (გვიჩვენებს) წერია დავით ბაქრაძე და რა ვქნათ ახლა?! ამ საკითხზე "ტელეიმედში" ჯანრი ჯაშიას სადისკუსიო კლუბში გვქონდა მათთან შეხვედრა. დავით ბაქრაძე იქ ძალიან აქტიურად მონაწილეობდა და ამ კონცეფციას მხარს უჭერდა. ეს გეგმა რამდენიმე საყრდენი დებულებებისგან შედგება. _ მოდით, დავაკონკრეტოთ? _ პირველი და მნიშვნელოვანი ისაა, რომ საქართველო ხდება წევრ-სახელმწიფოთა ერთობა. მის მიხედვით საქართველო განუყოფელი ნაწილი კი არ არის, არამედ სხვადასხვა კავშირების, ანუ საბჭოთა კავშირის მინი-მოდელია და მასში გადმოცემულია, რომ აფხაზეთთან უნდა ჰქონდეს სახელშეკრულებო ურთიერთობები. ნებისმიერი სამართლებრივი ურთიერთობები გაგებულია, როგორც მხარეთა შორის ნებაყოფლობით საფუძველზე დადებული ხელშეკრულება, როცა მხარეები ცნობენ ერთმანეთს სახელშეკრულებო სუბიექტებად და იღებენ ერთმანეთის მიმართ უფლებებსა და ვალდებულებებს. მუდმივი ხელშეკრულებები არ არსებობს. პირობითად, ამ ხელშეკრულების დადების შემდეგ აფხაზ სეპარატისტებს უფლება ხომ ექნებათ თქვან, ჩვენც ისეთივე სუბიექტი ვარ როგორც საქართველო. ახლა უკვე არ გვინდა ამ კავშირში ყოფნა, იქიდან გავდივართ და რუსეთთან ვდებთ ხელშეკრულებასო რომ გვითხრან, მაშინ სად მიდიხარ? მითუმეტეს, ისეთ ვითარებაში, როდესაც ენგურზე ჯარი დგას, აფხაზეთის ტერიტორია მთლიანად ანექსირებულია. დღეს, როდესაც აფხაზეთი საერთაშორისო სამართლის მიერ საქართველოს ნაწილად არის აღიარებული, ასეთ ვითარებაშიც კი რუსეთის დუმაში ეს საკითხი როგორც იხილება, იცით. რუსეთმა ძალიან კარგად იცის, რომ პირდაპირი ანექსიის დაკანონება არ მოხდება. ამას საერთაშორისო სამართალი გამორიცხავს. ეს მხოლოდ ერთ შემთხვევაში მოხდება _ თუკი ის სახელმწიფო, ამ შემთხვევაში საქართველოს, თავისი ნაწილის დამოუკიდებლობას ცნობს. ძალზე მნიშვნელოვანია მეორე საკითხიც. მთელი ამ კონცეფციით და ამ ადამიანების მოსაზრებით აგრესიაში, ეთნოწმენდაში, გენოციდში დამნაშავე აფხაზური სეპარატისტული უკანონო რეჟიმის ლეგიტიმაცია ხდება. აბა ვისთან აფორმებს საქართველო ხელშეკრულებას, თუ არა ამ რეჟიმთან? ამას გარდა ამავე კონცეფციით ხდება რუსეთის, როგორც აგრესორის შენიღბვა. სხვათაშორის, ამ კონცეფციაში წერია რუსეთი, როგორც ამ ურთიერთობების მონაწილე. ასევე, აქვე მითითებულია დემოგრაფიული ბალანსის არშეცვლა, რომელიც აგრესიის შედეგად დამყარდა. ანუ, ქართველების არდაბრუნება აფხაზეთში. ეს არის ძირითადი საყრდენი დებულებები, რომლებიც ძალიან მკაფიოდ ჩანს ამ კონცეფციაში და "რესპუბლიკელების" ადრეულ და მთელი ამ ხნის განმავლობის მოღვაწეობაში. ამიტომ ყველანაირი უარყოფა იმისა აფხაზეთთან დამოკიდებულებაში, რაც მათ ამ და სხვა შეხვედრებზე გაუკეთებიათ, არ გამოუვათ. შეიძლება კაცმა შენი შეცდომა აღიარო, მაგრამ რაც გითქვამს და გაგიკეთებია, ამაზე რომ ამბობ არ გამიკეთებიაო, ძალიან არასერიოზულია. _ იგივე დავით ბერძენიშვილმა, თინათინ ხიდაშელმა პაატა ზაქარეიშვილმა აფხაზებთან სოჭის და სხვა შეხვედრებში აფხაზეთის დამოუკიდებლობას მხარი რომ დაუჭირეს, ფაქტია. მითუმეტეს, როცა ამ შეხვედრათა სტენოგრაფიული ჩანაწერები წიგნებადაა გამოცემული? _ რა თქმა უნდა. ის კი არა ერთ-ერთ ასეთ შეხვედრაზე ლევან რამიშვილს ჯავახეთზეც ჰქონდა საუბარი. პაატა ზაქარეიშვილთან ამის თაობაზე მე ბევრჯერ მქონია დისკუსია და არა მგონია მან თქვას, რომ ეს არ მომხდარა. თუ ქალბატონი თინა ამას უარყოფს, ეს მისი მეხსიერების პრობლემა არაა და არა ჩვენი. _ სხვათაშორის, სოჭის შეხვედრაზე ევროსაბჭოში საქართველოს ამჟამინდელმა მუდმივმა წარმომადგენელმა ზურაბ ჭიაბერაშვილმაც განაცხადა, მე ხმას ვაძლევ აფაზეთის დამოუკიდებლობასო.. . _ დიახ. მან თქვა ასევე, ჩემს თავში ბავშვობიდანაა რუკა, სადაც აფხაზეთი საქართველოს შემადგენლობაშია. მე მზად ვარ, რომ იგი შევცვალო ჩემს ცნობიერებაშიც და რეალურადაც. ვინც ასე არ ფიქრობს, მათ იმავე ქართულ-აფხაზურ შეხვედრაზე იგივე ჭიაბერაშვილი არასრულფასოვნებად მოიხსენიებს. სხვათაშორის, ეს ხალხი, როდესაც ჯერ კიდევ ხელისუფლებასთან ახლოს იყო და გამიჯნულად ოპოზიციას არ წარმოადგენდა, მაშინ მათი მისამართით ერთადერთი განცხადება გააკეთა პრეზიდენტმა სააკაშვილმა. მან ამათ უთავმოყვარეო ხალხი უწოდა. თუმცა, ცოტა ხნის შემდეგ ამ კონცეფციის ერთ-ერთი ავტორი, რომელიც ასევე საჯროდ მის ავტორობას არ უარყოფდა და პირიქით ამაყობდა მისით, კოტე კუბლაშვილი საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე გახდა. დავით ბაქრაძე ევროინტეგრაციის კომიტეტის თავმჯდომარეა, ზურაბ ჭიაბერაშვილი ჯერ თბილისის მერი იყო, ახლა ევროსაბჭოში საქართველოს წარმოადგენს. სხვათაშორის ამ ჯგუფთან ახლო იყოს იმ პერიოდში აფხაზეთის ლეგიტიმური მთავრობის თავმჯდომარე ირაკლი ალასანია, რომელიც ახლა გაეროში ჩვენი წარმომადგენელია და ძალიან სერიოზულად ლობირებს დღეს ბოდენის გეგმას. თუმცა, ბოდენის გეგმა ამ კონცეფციის პატარა კონსპექტია. მსგავსი განცხადებებისა და ქმედებათა გამო "რესპუბლიკელებს" არ უნდა უკვირდეთ, თუ მათ რუსეთის დროშებს მიუტანენ. თუმცა, იმ მეთოდებს, რაც სტუდენტებმა გამოიყენეს, არ ვეთანხმები. მიუხედავად ყოველივე ამისა და "რესპუბლიკელებისადმი" ამის გამო ჩემი ასეთი დამოკიდებულებისა, ერთი რამ მინდა ვთქვა. პრესკონფერენციებზე ოფისებში შევარდნა მაინც მთლად სწორი არ უნდა იყოს. იმიტომ რომ საერთოდ მსგავსი რაღაცეების გაკეთებამ შეიძლება ბიძგი მისცეს განსხავებული აზრის სხვა გამოვლინებების მიმართაც ანალოგიურ ქმედებას და ეს ძალიან საშიაშია. ის სტუდენტები პარტიის ოფისის ზღურბლთან რომ გაჩერებულიყვნენ და მის წინ რუსეთის უფრო დიდი დროშა რომ დაედოთ, გაცილებით უკეთესი იქნებოდა. ამ თვალსაზირისით მე მათ მოქმედებას არ ვიზიარებ.
ფრიდონ დოჩია 2007.05.08 12:58
--------------------
ყაველაშვილს განა არ უნდა წიკნის წაკითხვა უბრალოდ კითხვა არ იცის
|