ვიღაც ჯარისკაცმა რო თავი შეაკლა, ეგ შენი ან დანარჩენების ვაჟკაცობასთან რა კაავშირშია...
მასე ყველა ომში კვდება ჯარისკაცი და მთელი სამყარო ვაჟკაცები ვყოფილვართ.
ვუყურებ დღევანდელ უკრაინის მოვლენებს და მახსოვს 2008-ც.
შედარებაც არაა.
გინდა პოლიტიკოსები აიღე, გინდა ხალხი.
ჯარისკაცი ანწუხელიძე რო გმირულად მოკვდა, გამოხვიდე და აი, თუ არა ვარ ვაჟკაციო, სასაცილოა ძაან

ის ანწუხელიძე რო თავს სწირავდა, შენ სად იყავი (კონკრეტულად შენ არ გგულისხმობ).
რეზერვისტად ვიყავი მე და 10-ში რო ჩამოვედი თბილისში, მახსოვს რა სიტუაციაც იყო.
რეალურად ეკიდა მასას ომი.
ტიპები სვამდნენ, ქეიფობდნენ და მთვრალები დადიოდნენ მანქანებით, პატრული მაინც არ აჩერებს არავის, სად სცალია მაგისთვისო.
რესტორნები მუშაობდა და ხალხსაც ერესტორნებოდა.
პოლიტიკოსებზეც იყო სია, წითელი ხიდიდან ვინც მოხია.
ვნახე რამდენიმე უკრაინელი პოლიტიკოსის ვიდეო, რაც ვრცელდება სოც. ქსელებში, როგორ ამხნევებენ მოსახლეობას, მოუწოდებენ ბრძოლისთვის.
მოსახლეობა იარაღს ყიდულობს რო თავი დაიცვას...
და ქართველ პოლიტიკოსებს როგორ მიდარებთ უკრაინელებს...
ან ხალხს...
ჩვენ ვართ მარტო გულზე მჯიღის მობრახუნე სასტავი.
მაგიტომაც დავნებდით 2 დღეში, დაბომბვით რო დაგვემუქრნენ.
არ იყო ერი მზად რომ ებრძოლა და დიდი ალბათობით თავი გაეწირა საკუთარი ქვეყნისთვის.
ფაქტია ეგ.
თორე ჯაჭვებში და აქციებში და ფბ-ფრეიმების დაყენებაში დედას ვუ###ავთ რუსეთს...
Mens sana in corpore sano...