სიამოვნებით შეცვივდებოდა ბევრი, რომ იყოს ეკონომიკურად მომგებიანი გრძელვადიან პერსპექტივაში.
გავიხსენოთ მაკრონი რომ მოუწოდებდა ფრანგულს კომპანიებს, არ გამოხვიდეთ ღორისტანის ბაზრიდანო (ანუ უშუალოდ სანქციები რა სექტორებზეც არ იყო.)
და უმეტესობა მაინც არ დაბრუნდა.
ხანდახან სიხარულისგან მაკანკალებს რომ წარმოვიდგენ რამხელა მეგაyყლეობაში შეყო ხუილომ თავი ეკონომიკური სტაბილურობის თვალსაზრისით.
არ არის ეგრე.
ღორეთის ბაზრიდან გამოსული კომპანიების 70% არ მიერთებია სანქციებს, ეს არ იყო პოლიტიკური გადაწყვეტილება, არამედ ეკონომიკური, ფინანსური, სტრატეგიული დაგეგმარებითი. თანაც ბაზარზე შექმნილმა პანიკამ დომინოს პრინციპით იმუშავა და რაც მეტი კომპანია გავიდა, მით უაზრო გახდა დარჩენილენისთვის იქ ყოფნის მიზანშეწონილება და ნელ-ნელა ისინიც გავიდნენ.
ძალიან დიდი სტაბილურობაა საჭირო.
ყველანაირი სტაბილურობა: სატრანსპორტო-მომარაგებითი, საბანკო-ფინანსური, ეკონომიკური, ტექნოლოგიური, სამართლებრივი.
ხუილო ბუნკეროვიჩმა ბრწყინვალედ მოშალა ბოლო 30 წლის რეპუტაცია და სტაბილურობა ამ ომით.
მე რომ ვარ დასავლური გიგანტური კომპანია, ვდებ მილიარდობით ინვესტიციას ღორეთში, მჭირდება ყველანაირად სტაბილური გარემო, თანაც მინიმუმ 5-10 წლით, ასეთი პროექტები არ ხდება ერთ ან ორ თვეში მომგებიანი. მე, რომ ბიზნესმენი ვარ ძალიან სტაბილური გარანტიები მჭირდება, გეოპოლიტიკაში ვერ ვერკვევი, იქნებ ისიც მგონია რომ უკრაინა ღორისტანს ეკუთვნის, მაგრამ ვხედავ რომ რაღააცები ხდება ამ ქვეყანაში, სტრატეგიული სტაბილურობა იკარგება, 30 წლიანი სტაბილურობის განცდა დამთავრდა, მე რომ აქ დიდი ფული ჩავდო, ხვალ შეიძლება ხუილომ გადაწყვიტოს რომ ყაზახეთი, ბელორუსი ან საერთოდ ბალტიისპირეთი მისია და ისეთი ომი დაიწყოს რომ სულ მოშალოს ბაზარი, მერე მე რა ვქნა? არადა პრეცენდენტი უკვე არსებობს.
ხუილომ დაახლოებით მინიმუმ 10 წლით უკან გადააგდო ღორისტანი.
This post has been edited by გ ი ო რ გ ი on 8 Jun 2022, 23:15
"We come from our childhood" (A. De Saint-Exupéry)