აქ დევს სრული სტატია :
https://www.ceps.eu/georgias-dubious-applic...-eu-membership/ ,,რუსეთის უკრაინაში შეჭრიდან ერთი კვირის შემდეგ, საქართველომ 3 მარტს წარადგინა განაცხადი ევროკავშირში გაწევრიანების შესახებ, უკრაინის შემდეგ და მოლდოვასთან ერთად. ევროკომისია მოიწვია ევროპულმა საბჭომ, რათა გამოაცხადოს თავისი „აზრი“ სამივე შემთხვევიდან თითოეულზე და ეს მოსალოდნელია ივნისის დასაწყისში.
CEPS-მა აიღო ინიციატივა, მოამზადოს საკუთარი მოსაზრებები ამ განაცხადების შესახებ, როგორც უკვე გამოქვეყნებულია უკრაინისა და მოლდოვისთვის. მათ დაასკვნეს, რომ ევროკავშირმა უნდა გაავრცელოს „კანდიდატის“ სტატუსი ორივეზე.
[B] თუმცა, საქართველო პარადოქსია. ერთის მხრივ, ევროკავშირთან ასოცირების შეთანხმების (AA) და ღრმა და ყოვლისმომცველი თავისუფალი სავაჭრო სივრცის (DCFTA) ეკონომიკური ნაწილების განხორციელება შთამბეჭდავი იყო. ამ მხრივ მან აჯობა არა მხოლოდ უკრაინას და მოლდოვას, არამედ დასავლეთ ბალკანეთის ზოგიერთ კანდიდატ სახელმწიფოს. მან დიდწილად აღმოფხვრა საერთო კორუფცია, უკეთესი შედეგით, ვიდრე ევროკავშირის რამდენიმე წევრი ქვეყანა.
მეორე მხრივ, მისი პოლიტიკური რეჟიმი წლების განმავლობაში ეწინააღმდეგებოდა ევროკავშირის ფუნდამენტურ ღირებულებებს დემოკრატიული ინსტიტუტების ფუნქციონირებისა და კანონის უზენაესობის შესახებ. პრობლემების შუაგულში დგას ეფექტური პოლიტიკური ძალაუფლების კონცენტრაცია არჩეული, ანგარიშვალდებული ოლიგარქის, ბიძინა ივანიშვილის ხელში, რომელიც განასახიერებს სახელმწიფოს ხელში ჩაგდების პარადიგმას.
ჯერ კიდევ 2018 წელს, ბატონი ივანიშვილს პასუხისმგებელი იყო საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურში ხმების მოსყიდვის ყველაზე ამაზრზენი შემთხვევა, მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილის საბანკო დავალიანების დაფარვა. 2020 წლის ნოემბერში გამართულ საპარლამენტო არჩევნებს მოჰყვა ოპოზიციის ლიდერის ნიკა მელიას დაპატიმრება და დაპატიმრება, რასაც ოპოზიციური პარტიების მიერ ახალი პარლამენტის ბოიკოტი მოჰყვა.
ეს მიმდინარე პოლიტიკური კრიზისი შემცირდა, როდესაც 2021 წლის მაისში თბილისში ვიზიტით მყოფი ევროპული საბჭოს პრეზიდენტი შარლ მიშელი შუამავლობდა მხარეებს შორის თანამშრომლობის შეთანხმებას. მაშინ ევროკავშირი გაოგნებული და შეძრწუნებული იყო, როდესაც მთავრობამ უარი თქვა შეთანხმების საკვანძო პუნქტზე 2021 წლის ივლისში.
პოლიტიკური რეჟიმის კიდევ ერთი შემაშფოთებელი მახასიათებელი იყო მისი ჩარევა მაღალი დონის სასამართლო გადაწყვეტილებებში ოპოზიციონერი პოლიტიკოსებისა და წამყვანი მედია პიროვნებების შესახებ. იყო „პოლიტიზებული მართლმსაჯულების“ განმეორებითი შემთხვევები, რომლებიც ფართოდ გააკრიტიკეს საქართველოს საერთაშორისო პარტნიორებმა და სამოქალაქო საზოგადოებამ.
უკანასკნელი შემთხვევა 16 მაისს მოხდა, როდესაც სასამართლომ გამოუტანა განაჩენი და მიუსაჯა ხელისუფლების მიმართ ხშირად კრიტიკულ არხს, ტელეკომპანია მთავარის დირექტორს ნიკა გვარამიას სამწელნახევარზე მეტი თავისუფლების აღკვეთა. გადაწყვეტილების გამოტანის დრო მოვიდა საქართველოს ევროკავშირში წევრობის განაცხადის წარდგენიდან მხოლოდ რამდენიმე კვირის შემდეგ და დაახლოებით სამი კვირით ადრე, სანამ ევროკომისია გამოთქვამს აზრს განაცხადზე.
მოსალოდნელი იყო, რომ ევროკავშირში გაწევრიანებაზე განაცხადის ისტორიულ გადაწყვეტილებას თან ახლდა სიგნალები, რომ საქართველო ახლა მტკიცედ დგას პოლიტიკური და სასამართლო პრაქტიკის რეფორმაზე უმაღლესი ევროპული სტანდარტების შესაბამისად. სამაგიეროდ, ერთადერთი თვალსაჩინო სიახლეა გვარამიას საქმე, რომელიც პროვოკაციულ აქტადაც კი გვევლინება, რაც მიუთითებს ხელისუფლების აშკარა მიდრეკილებაზე, გახდეს პრობლემური წევრი სახელმწიფო.
ამ ეტაპზე უფრო საზიანო ნაბიჯის გადადგმა ძნელად წარმოიდგენდა.
გარე დამკვირვებელი ცდილობს გაიგოს, რას აპირებდნენ მთავრობა და ბ-ნი ივანიშვილი. დასაბუთების ძიების მიზნით, წევრობის განაცხადი შეიძლება განიხილებოდეს, როგორც სიმბოლური და ზედაპირული ტაქტიკა, რომელიც ცდილობს დააკმაყოფილოს ქართული საზოგადოებრივი აზრის დიდი უმრავლესობა, რომელსაც სურს ევროპული მომავალი. ამავდროულად, ხელმძღვანელობას, როგორც ჩანს, არ აქვს ინტერესი გაწევრიანების პროცესის წარმატებით განხორციელებით და მიდის ისე, რომ დააჩქაროს მისი წარუმატებლობა.
ამ პირობებში, ევროკომისიას შეუძლია აღიაროს საქართველოს, როგორც ევროპული ოჯახის ნაწილის წევრობის პერსპექტივა. მაგრამ მის მომავალ მოსაზრებაში ნაადრევი ჩანს გაწევრიანების ფორმალური პროცესის გახსნის შეთავაზება. ეს უნდა დაელოდო ახალ და უფრო ხელსაყრელ პოლიტიკურ გარემოს საქართველოში, რომელიც ხასიათდება ჭეშმარიტად დემოკრატიული კულტურით და დამოუკიდებელი სასამართლო სისტემით, რომელიც მოითხოვს მოსახლეობის პატივისცემას."[B]
DW ექსკლუზივი: საქართველოს კანდიდატობას არ აძლევენ, უკრაინას და მოლდოვას - კი
