ცხინვალის ოსები უნდა გადეპორტდნენ საკუთარ სამშობლოში მშვიდობიანად.
სანამ არ დაბრუნდებიან სამშობლოში ან სანამ საქართველოსთან შეერთებას არ მოინდომებენ, შეუძლიათ და ისხდნენ იქ და ელოდონ როდის შეიერთებს პუტინი.
ანუ აქ რთული სიტუაციაა და ეს პროცესი უნდა გაიყინოს, სხვა ვარიანტი არაა.
მაგათ რუსეთის გარდა არავინ არ უღიარებს დამოუკიდებლობას არასდროს. იმიტომ რომ არიან დაღესტნელებს გამოქცეული დეზერტირები. სამშობლო არ დაიცვეს და აქეთ შეაფარეს თავი.
აჯმაკუზებს სხვა სამშობლო არ გააჩნიათ და ისტორიულად ჩვენთან ერთად ცხოვრობდნენ.
ჩვენი შეცდომა ის იყო, რომ არც აღმაშენებელს და არც სხვას არავის არანაირი დოკუმენტი არ დაუტოვებია, ეს ხალხი საიდან მოვიდა და სად გადიოდა საზღვრები.
ამიტომ თუ ამოხოცვა გინდოდათ, აქამდე უნდა ამოგეხოცათ, სანამ 21ე საუკუნე დადგებოდა და ადამიანების ხოცვა აიკრძალებოდა.
ამიტომ, რადგანაც ეხლა გამოყოფა მოუნდათ, რამდენიმე რაიონი უნდა დავუტოვოთ და დანარჩენიდან გავადეპორტოთ იმ რაიონებში.
ჩვენთვის დაბრუნებულ რაიონებში იქიდან გამოყრილ ქართველებს დაუბრუნდებათ თავიანთი წართმეული კერძო საკუთრების შესაბამისი მიწა-წყალი იქ ცხოვრობდნენ თუ არა.
ის რაიონები, რაც დარჩებათ, უნდა ვუღიაროთ და დავამყაროთ კეთილმეზობლური ურთიერთობა.
აქედან ჩვენ იმ სარგებელს მივიღებთ, რომ ჩვენს დევნილებს დავაბინავებთ, დაკარგული ტერიტორიის ნაწილს დავიბრუნებთ, რუსეთსა და საქართველოს შორის გაჩნდება შუაში სხვა ქვეყანა და რუსეთი არ იდგება ჩვენს საზღვარზე.
ამ მიზეზითვე გვაწყობს, რომ ჩრდილოკავკასიის სხვა ქვეყნებიც გამოეყონ რუსეთს და მიიღონ დამოუკიდებლობა. ამ შემთხვევაში რუსეთი არცერთ მხარეს აღარ იდგება ჩვენს საზღვარზე.
ხოლო აფხაზეთის პრეცენდენტი გავლენას მოახდენს მათზე.
და ნუ ადარებთ ნურც უკრაინას, ნურც სომხეთს, ნურც ჩეჩნეთს და ნურც აზერბაიჯანს ჩვენს სიტუაციას. ჩვენი სიტუაცია არის მაგათისგან ყველაფრით განსხვავებული.
* * *
საერთოდ, როდის აქეთ გავხდით სომხეთის და აზერბაიჯნის დონის ხალხი, მაგათ რომ ადარებთ საქართველოს?