შეგახსენებთ ერთ ცნობილ ფაქტს.
2008 წლის აგვისტოს დღეებია. პუტინი და ბერლუსკონი სარკოზის არწმუნებს რომ სააკაშვილს ხალხი არ უჭერს მხარს და რომ მისი ძალისხმევა რამენაირად საქართველოში ხელისუფლება გადარჩეს არის უსაფუძვლო და აზრს მოკლებული.
ანუ რუსები თავის ნაყიდ პოლიტიკოსებიანად ევროპაში ატარებდნენ ხაზს რომ ანტირუსული/ანტისაოკუპაციო განწყობები ხალხში არის სააკშვილის გამოგონილი და რომ ის არა ქართველები ეგუებიან ახალ რეალობას
სააკაშვილი გამოდის და ამბობს რომ არასდროს მიესალმებოდა ხალხისთვის მოწოდებას და ქუჩის პროტესტით რეალობის შეცვლას, თუმცა ამ ჯერზე უნდა გთხოვთო.
გახსოვთ, ხალხი გამოვიდა და შიშIთ ცაში იყურებოდა რუსებს არ დაებომბა თავშეყრის ადგილები.
მაშინ დაფიქსირდა ხალხის პროტესტი და მხარდაჭერა ხელისუფლებისადმი. ვოვას მოუწია უკან წაეღო აზრი რომ ხელისუფლება და ხალხი ერთად არ არიან.
პოლიტიკოსებს მისი დღის წესრიგი აქვთ, მათი წონა და ამბიციები დამოკიდებულია ბევრ ფაქტორზე, მათ შორის მხარდამჭერთა რაოდენობაზე და მისი მობილიზაციის უნარებზე.
მოკლედ !
20 ში უნდა ვიყოთ ძალიან ბევრი, რომ ყველამ ნახოს რომ ქართველები არ ეგუებიან რუსულ რეჟიმს და რომ ამ ხალხისთვის ღირს დასავლეთში გაწიონ რისკები.
შეიძლება პოლიტიკოსებიდან ვინმე არ მოგვწონდეს, შეიძლება ვინმე ორმაგ თამაშს თამაშობდეს, შეიძლება ვინმეს მისი მერკანტილური მიზნები ამოძრავებდეს მხოლოდ, მაგრამ (!) როცა ხალხის ნებას ეხება საქმე თავისი მასითა და შემართებით, იქ სტიმულს, მუხტს და მომენტუმს ხალხი განსაზღვრავს.
კი ბოლოში ჩავიხსნებით და საბოლოოდ მოილაპარაკებენ, მაგრამ ჩვენს მიერ აწეულ თამასას ვერ ჩამოწევენ იმაზე დაბლა ვიდრე ჩვენ მოვითხოვთ.
და ჩვენ ვითხოვთ რეჟიმის ლეგიტიმურ ცვლას !
ხოლო არალეგირიმურად მოსულ რეჟიმს მოუწევს მწარედ.
ასე რომ 20 ში კიდევ ერთხელ უნდა დავაფიქსიროთ ჩვენი მოთხოვნა - ბიძინა იდი ნა ხუი !