velasquez
იცი, რა ხდება?
არქეტიპებზე ჰო გსმენია კარლ იუნგის?
აი კარგი, ცუდი, მამა, სიბოროტე, დედა, და ეგეთ კონცეპციებს რო ქმნის ბავშვი, და მაგის მიხედვით უყალიბდება სამყაროს აღქმა.
ჰოდა ეგ არქეტიპები და მსოფლმხედველობა ფაქტიურად ადამიანის მთელ სამყაროს წარმოადგენს.
შესაბამისად, როცა ვინმე ზვიადა იმას დაუშვებს, რომ გეი შეიძლება ცუდი არ იყოს, იმ ახალ სამყაროში მოუწევთ გადაბარგება, სადაც უკვე გეი კარგია.
ჰოდა ფაქტიურად მთელი სამყარო თავდაყირა უდგება ადამიანს და ყველა სისტემა ეშლება მერე ტვინში.
ან უკეთესი, აი უფრო მკაფიო მაგალითი, მაშასთვის ბოზინა ჰოა 'მამა', და კაი მამა. ეხლა მაგან რომ ის დაუშვას, რომ ბოზინამ რეალურად დიდი დიდი ისევ ძველი პოვიდლო მისცეს და რეალურად საშინელი ტიპია, ის რომ გაიზროს, რომ რეალურად ტირამისუ უფრო თესლი საჭმელია სადმე ნორვეგიის მთებში, აღმოჩნდება (ან ჰგონია, რომ აღმოჩნდება) ახალ სამყაროში, სადაც ყველაფერი, რაც თურმე მამისგან ჰქონდა ნასწავლი და კარგი ეგონა, ცუდი ყოფილა, სადაც ის მტრები, მამამ რო უთხრა გემტერებიანო, რეალურად მტრები არ ყოფილან.
და ანუ ფაქტობრივად, მთელ 'ცხოვრებას კარგავს' ეგეთ დროს ადამიანი, მთელ ნაცხოვრებს, მთელ ამწამიერ არსებობას.
და ეს ეგზისტენციალურად იმდენად სიკვდილს ჰგავს და არსებობის შეწყვეტას, რომ სრული ტერორია.
ეს არაა მათთვის, ჯასთ, 'ა, თურმე ბოზინა ცუდი ყოფილა', არამედ სრული ეგოსებრი სიკვდილია, ეგზისტენციალურიც + უცხოს შიში.
მაგიტომაა, ჩემო ველასკეს, რომ მაშას ისევ პავიდლო ენატრება.

Biutiful
ა, არა ჯიგარო, ადმინისტრაციაზე ვთქვი ეგ, ხალხს რას ვერჩი, ადმინების ვალია, რენდომ ევერეჯ ჯოზე მეტი იცოდნენ თორე.
This post has been edited by Kafinonia on 14 Feb 2025, 14:41