ჩემი ნება რომ იყოს, რეკომენდაციის სახით ერთი კვირა კაი 10 დღე ხსნილად გამოვაცხადებდი ოპოზე დაჯმას და მერე გავჩერდებოდით

უბრალოდ თავიდანვე უნდა გცოდნოდათ ნახუიზე ვინ გაგეშვათ
და ყველანაირი ინდიკატორი იყო მაგის.
მაგრამ ზოგი როგორ აღიქვამს
და ზოგი როგორ
სიტუაციას, ვიდრე შედეგი არ დადგება.
ნელ - ნელა ვფხიზლდებით ხო?
ხოდა რა რჩება?
მართლა გგონიათ ვინმე დგას ჩვენს გვერდით?
არავინ.
ვიდრე ძალას არ იგრძნობენ, არც დადგებიან.
მერე აქეთ შემოგვეტენებიან.
ჩვენს თავზე უნდა ავიღოთ ბევრი რამე,
ამას ვერ გაიგებს საზოგადოება ? მე პირადად და უამრავ ადამიანს
აუცრუვდება გული.
ხოდა ღმერთმა დაიფაროს, ომი რომ დაიწყოს და ვიღაცამ თქვას კლეზე მკიდიაო, შეიძლება დიდად ვეღარც გაამტყუნო, რადგან უამრავჯერ მოუკლა გული ამ საზოგადოების უმოქმედობა თუ არასწორმა და არაადეკვატურმა ქმედებებმა.
ვიღაცა ქუჩაში ნაგავს ყტის? შეიძლება ოდესღაც ყველაზე მეტად უყვარდა ეს ქვეყანა და ისე უვლიდა, როგორც საკუთარ შვილს, მაგრამ საზოგადოებამ აუცრუა გული.
ორი უკიდურესობაა... ან იკიდებ, ან მეამიტი ხარ რა, მე ვერაფერი მანახა სხვა ამ ცხოვრებამ
და ვერც იმან, ასაკოვან ხალხს რომ გადავხედე, ზუსტად იგივე იყო - ზღაპრებში ცხოვრება და აი ეს ესაა დავლაგდებით, საქართველო გაბრწყინდება.
პ.ს ვიდრე ჯენზი დაჯმას დაიწყებს წინა თაობების, მინიმუმ ცხრა აპრილი გაიხსენონ.
აქ წვიმაში აფერისტულ დგომას რომ გვამადლიდა და აქეთ ლანძღავდნენ ხალხს, ვინც ასე თუ ისე აქამდე მოიყვანა ქვეყანა და დამოუკიდებლები გვერქვა მაინც.
ისე ძალიან საინტერესოა აქვე, რატომ
ძალა, სისხლი? ამის ტრაკი და მოლოდინიც არ ჩანს,
მოდი ჯერ მართლა მშვიდობიანად #######ათ დედა, მაგრამ მოდი ისევ ზღაპრის ბოლს ვიმღერებ
და თან დაგამადლით, აი საგანი შემეტენა და ფული არ გადამიხადეთო
This post has been edited by Asklipiodotaa on 3 Apr 2025, 22:12