AIX-500C#-ზე ვწერ ახლა ძირითადად და ეს ენა მაგალითია სწორად შედგენილი სინტაქსური შაქრის, ფუნქციონალის და ათასი აბსტრაქციის დამატების, მაგრამ ისე რომ კარგად იკითხებოდეს და თან high performance იყოს.
Microsoft-ის ყველა ჩაჯმის ფონზე გასაკვირია ამდენად კარგი პროდუქტი როგორ გააკეთეს და აგრძელებენ განვითარებას.
ყველაფერი გაქვს რაც კი შეიძლება ისურვო.
თავის ტვინის OOP და ზედმეტი აბსტრაქციები არის დეგენერატული კოდის შედგენის რეცეპტი. მინიმალური საჭირო აბსტრაქციები მისაღებია და მაგ სტილში ვწერ.
C#-ში არ შეგიძლია რომ 1 კლასი იყოს 10 კლასის შვილობილი, რაც უკვე ბევრად ამარტივებს.
Prefer composition to inheritance
და მოკლედ დაბალანსებული OOP იწერება ისე რომ გაუგებარი არ გახდეს კოდი და მარტივი რაღაცის გასარკვევად 100 კლასის გახსნა არ გიწევდეს
(თუ სწორად წერ). თან ფუნქციონალური პროგრამირების საკმაოდ კარგი მხარდაჭერა აქვს და ათავსებ ამ ორს კარგად.
Java-ში იციან ხოლმე ზედმეტი აბსტრაქციები და თავის ტვინის OOP.
AbstractFactoryOfAbstractBeanOfAbstractFactoryInstance
მიმაგრებული სურათი