
მოიცა ეს ფინალური საუბარი დავხვეწე

ღმერთი: გამარჯობა სიკვდილო
სიკვდილი: გამარჯობა ღმერთო, დაჯე პიცა ჭამე (ისევ იმ კაფეში ზიანს რა)
მერთი ჯდება და ჭამს
სიკვდილი: გემრიელია, არა?
ღმერთს გაეცინება "ხომ იცი, ეს პიცაც და ეს გემოც იმის დამსახურებაა რომ მე სიცოცხლეს ვქმნი" პასუხობს ის სიკვდილს თან პიცას ჭამს
სიკვდილი: სწორედ ამიტომ ხარ კიდევ ცოცხალი, სწორედ ამიტომ არ წაგიყვან... ყოველ შემთხვევაში იქამდე სანამ იმის ყურება მსიამოვნებს თუ როგორ კვდება სიცოცხლე.... და მაინც რატომ აკეთებ ამას? მათ ჩვენი ჩარევაც კი არ სჭირდებათ... ისინი თვითონვე უღებენ საკუთარ თავს ბოლოს...
ღმერთი: ვიცი... მაგრამ მაინც იმედი მაქვს რომ ოდესმე რაიმე შეიცვლება...
სიკვდილი: საოცარი პიცაა... სწორედ ასეთი რამეებისთვის ღირს სიცოცხლე...
და აი აქ მთავრდება სერიალი
