Game of Thrones Vol.6, სპოილერი ტეგის გარეშე იკრძალება!, Season 3

Weiman

არია საყვარელი ბავშვია, სუფთა, მეამბოხე, მაგრამ ხალმხრივი და მარტივი გმირი.
აი სანსაში რა დაინახე საინტერესო ვერ ვხვდები.
ჯეიმის გმირი კი თვითდაჯერებული, პატივმოყვარე ერთუჯრედიანი არსება...

არცერთ სხვა გმირს არ აქვს იმხელა პიროვნული ტრაგედია, შინაგანი კონფლიქტი,
მატერიალიზმისა და არამატერიალიზმის დაპირისპირება, არაპროგნოზირებადობა,
და ამავე დროს ტიპური კარგი პერსონაჟისთვის დამახასიათებელი სხვა მონაცემები _
ეპიცენტრულობა, ორიგინალურობა, გამჭრიახობა, ერთდრუოლად გამრთობის როლიც და მენეჯერისაც _
რამდენიც ტირიონს. იუმორზე, არტისტულობასა და იშვიათ ემოციურობაზე აღარაფერს ვამბობ.
წიგნში არ ვიცი რა და როგორაა, მაგრამ აქ ორი თავით მაღლა დგას ნებისმიერ პერსონაჟზე



This post has been edited by SCO on 5 May 2013, 02:47

დას რო ტყნავს და შვილი ყავს დაჟე ეგ ტიპი ვის გესიმპატიურებათ?
დღეს აქციაზე რომელი რომელი იყავით?


)))

SCO

ხო, სანსასა და არიაზე სერიალით მსჯელობა ცოტა გამიჭირდება წიგნის წაკითხვის შემდეგ შემიყვარდა ორივე.

პრობლემაც ისაა, რო სულაც არაა არია სუფთა ან მარტივი. თუმცა, კიდევ ერთხელ, სერიალს უჭირს იმ კომპლექსურობის პოვნა, რა კომპლექსურობაც წიგნში აქვთ პერსონაჟებს.

იგივე პრობლემა ვრცელდება სანსაზე. წიგნში მისი ისტორიაა ფენტეზი პრინცესების ჟანრის სრული დამსხვრევაა. აქ ვერ აჩვენებენ, როგორი ტრანსფორმაცია განიცადა მამის სიკვდილის შემდეგ. პირველ სეზონში ( maybe he will give me yours სცენაში) შთაბეჭდილება შემექმნა, თითქოს არ გაანადგურებდნენ სანსას მეტამორფოზას. თანაც, მსახიობიც კარგია და ყველანაირ დაბრკოლებას დაძლევდა. თუმცა ალბათ ისევ არჩიეს, ყურადღება გადაეტანათ იმ პერსონაჟებზე (ტირიონი ), რომელთა შეყვარებაც ასე მარტივია. სანსა-ჰაუნდის ურთიერთობაც ნულამდე დაიყვანეს. ჰაუნდის პერსონაჟი საერთოდ ცალკე თემაა. წიგნში ტიპი ომისა და ძალადობის ტრაგიზმის სიმბოლოდ გვევლინება და სერიალში უბრალოდ მაგარი მებრძოლია, რომელსაც არც მოტივაცია აქვს და არც - რამენაირი სიღრმე.

როგორც ვიცი, მეორე სეზონზე ხარ და ჯეიმიზე არ შეგეკამათები მესამე წიგნიდან იწყება მისი ტრანსფორმაცია.

ტირიონია არაპროგნოზირებადი? არა და ალბათ ერთ-ერთ ყველაზე პროგნოზირებად პერსონაჟად აქციეს, რომელიც სულ სამართლის სადარაჯოზე დგას. მემგონი, მისი პერსონაჟის გაიდეალებასთან გვაქვს საქმე ერთი-ორი თვისების გარდა ყველა შენ ჩამოთვლილ კონპონენტზე შეიძლება კამათი. უბრალოდ, ძალიან შორს წაგვიყვანს და თან მეეჭვება, შევთანხმდეთ.

Game of Thrones Season 2 Commentary by Michelle Fairley and Nikolaj Coster-Waldau.

Weiman სანსას და ჰაუნდის სიტუაციაზე მეც გული დამწყდა და ზოგადად ჰაუნდზე არადა ერთადერთი პერსონაჟია მემგონი ვის ბედზეც სერიოზულად ვინერვიულე წიგნში ბერიკის და ჰაუნდის დუელიდანაც ბევრად უფრო მეტს ველოდი ვიდრე იყო... იქ ბლექვოთერზეც არ იყო ისე როგორც საჭირო იყო ჰაუნდის სცენები ...

ამასწინად ჩემთვის ვფიქრობდი რომ წიგნმა სერიალის მიმართ ობიექტურობა დამაკარგვინათქო. პირველი სეზონის 8-9 სერიებიდან უკვე წიგნზე გადავედი და ერთადერთი მგონი ბეილიში შემომრჩა რომელიც წიგნი არ მქონდა დაწყებიული მომეწონა და აზრი არ შემცვლია... დონტოსის(მგონი ესე ერქვა ) სერიალიდან ამოღებით და ამ სანსასთან პადუშამ რაზგავორებით რამხელა რაღაც დააკლეს ბეილიშს როგორც პერსონაჟს ნერვებზე ვიშლები ხოლმე! იქ ტეონს რეები აკეთებინეს და ერთადერთი ქალი პერსონაჟი რომელიც ამ საგაში მომწონდა აშა გრეიჯოი საერთოდ რომ შემაძულეს სერიაLში ამაზე აღარაფერს ვამბობ...

ჯეიმეზე ტრანსფორმაცია ალბათ არა მე უფრო პერსონაჟის გახსნას დავარქმევდი იმას რაც მაგას მოსდის...

This post has been edited by E madame on 5 May 2013, 03:20

E madame

მართალი ხარ. ტრანსფორმაცია სანსას უფრო უხდება ვიდრე ჯეიმის. უბრალოდ, მხოლოდ მესამე წიგნიდან ვხედავ მის point of view-ს პირდაპირი და გადატანითი მნიშვნელობით

სერიალის ჰაუნდი დროგომდე დაიყვანეს სიღრმით

დონტოსზე ვერ ვხვდები რა გააკეთეს. მეორე სეზონში აშკარად გამოაჩინეს (სანსა რომ სიკვდილისგან იხსნი) და შემდეგ საერთოდ გააქრეს. ბეილიში-სანსას დინამიკასაც ვერ გადმოსცემენ. წიგნში ყოველ დიალოგს გაფაციცებით ვკითხულობდი და აქ ... ბლეყ

მოკლედ, რამდენჯერაც ამ თემაში შემოვდივარ, სულ იმაზე მიწევს წუწუნი, რამდენად ცუდია სერიალი წიგნთან შედარებით და მეყო მემგონი

პ.ს. რამდენაც სიამოვნება მომანიჭა ამ საგის კითხვამ, იმდენად გამიქრო ეკრანიზაციით დატკობის საშუალება.

This post has been edited by Weiman on 5 May 2013, 03:23

Weiman

ხო, მთლად არაპროგნოზირებადი არ ეთქმის.
ხშირად მიხვდები რა პოზიციას დაიჭერს. მაგრამ როგორ მოახერხებს ამას _ აი ეს ძნელი მისახვედრია : ))
ახლა ვნახე ის სცენა _ მისი და შანტაჟს რომ მოუწყობს, შენი გოგო მყავს დატყვევებულიო...
ძალიან მაგარი სცენა იყო. და ვისი დამსახურებით? კარლიკის...

არაპროგნოზირებადის ნაცვლად უნდა მეხმარა სიტყვა კონტრასტული. აზრი ეგ მინდოდა მეთქვა დაახლოებით.
ეს გმირი, ასე ჩათვალე, ყინულზე ამოზრდილი ვარდია, ეკლიანი, მაგრამ მაინც ვარდი.
კარგად აყალიბებ რაღაცეებს და არ გეკადრება ახლა შენ იმით აპელირება, რომ ხელოვნურად ჩაიფიქრეს ტირიონის
დადებით პერსონაჟად წარმოჩენა, გამოთალეს რაღაც და უჰუუ, ხახლმაც "ჭამა"! :დ
უკაცრავად, მაგრამ, გემრიელია იცით?! და კარგად გამომცხვარი...

სხვათა შორის, ამდენ ვერაგ ტიპაჟს შორის მისი სამართლიანობა და აქა-ქ გამოვლენილი გულჩვილობა არაა
ერთადერთი მიზეზი რის გამოც ყველაზე საინტერესო პერსონჟად მიმაჩნია.
ესაა ერთადერთი ტიპი მთელ ფილმში, რომელიც ზოგადად ყველაფერში ერკვევა, ყველაფერს იცნობს, ყველაფერი აინტერესებს,
ფეხით მოიარა ნახევარი სამეფო (თუ მთლიანი არა), გაიცნო სხვადასხვა მხარეები და მისი წარმომადგენლები,
გადის ქუჩა რომ მოუსმინოს გლეხობას მაშინ როცა ისედაც იცის რა უნდა გააკეთოს და იფიქროს,
მიუხედავად მისდამი გამოვლენილი ყველასმიერი და ყოველმხრივი სიძულვილისა იგივეთი არ პასუხობს ყველას და
პირველ რიგში მასა და და-ძმებს. აღარაფერს ვამბობ მის არამომხვეჭველობაზე, ადამიანურობასა და სხვა იმ თვისებებზე _
რაც ისედაც ხელისგულზე დასანახად დევს ყოველ მეორე სერიაში.

და რაც მთავარია, ასეთ მრავალ ჭირ-ცოდვა-ტანჯვა-გულაობა ნახულ პერსონაჟს უყვარს!..
ყველაზე გულწრფელად და მგრძნობიარედ ყველა სხვა გმირთან შედარებით...
თან მეძავი.... მაგრამ მშვენიერი (და არამხოლოდ ლამაზი) ქალი
და თან უყვარს ისეთ დროს, როცა ისიც რომ არ უნდა უყვარდეს.

ეს ყველაფერი ერთ პერსონაჟში ისე, რომ არ გიქმნის იმ ტომრის ასოციაციას,
რომელსაც რეჟისორები ხშირად ავსებენ აუზროდ და ზერელედ ჩაყრილი დადებითი თვისებებით,
რომ პესონაჟი გააპატიოსნონ და მაყურებელს შეაყვარონ.

და შენ გინდა სმაილის თანხმლებით დაწერო ის ფაქტი,
რომ ის ნაძალადევად გამოჩორკნილი მარტივი დადებითი გმირია? : )
ნოუ მაი ლორდ, ნოუ ვეი

დას რო ტყნავს მაგიტომ არუნდა გვევასებოდეს?

Atheous_Morti
ჯეიმის და სერსეის და-ძმობას ისე რატო უყურებ როგორც ჩვენს რეალობაში
მაგათ სამყაროში ჩვეულებრივი მოვლენაა
მეფის ოჯახი, ტარგარიანები, 300 წლის განმავლობაში და-ძმაზე ქორწინდებოდნენ ( დაენარისიც იგივეს იზამდა, რომელიც იმათ 80 % ევასება ვისაც ჯეიმი არ ევასება )
უბრალოდ ლანისტერების ოჯახის ტრადიცია არ იყო რაც ჯეიმიმ ქნა, თორემ ხალხის თვალში ახალი და წარმოუდგენელი არაფერი უქნია

არ დაკვირვებიხარ ამას სერიალში

sallli1
ეხლა მესამე წიგნზე იღებენ რომელიც ორ სეზონად გაყვეს
შემდეგ მეოთხე და მუხეთე წიგნს ალბათ ორი სეზონი დაჭირდება
და მეექვსე და მეშვიდე წიგნი არ ვიცით რამხელა იქნება

This post has been edited by What-Does-Marsellus on 5 May 2013, 11:50

ხომ არ იცით სულ რამდენი სეზონის გადაღებას აპირებენ?

sallli1
ბევრს

Braern
ერთი სული მაქვს როდის გამოვა შემედეგი სერიია

What-Does-Marsellus

ანუ კიედვ დიდხანს გაგრძელდება ძალიან კარგიიი

This post has been edited by sallli1 on 5 May 2013, 11:55

Atheous_Morti

ბევრს და ეგ ფაქტი საერთოდ რა შუაშია ჯეიმის პერსონაჟისადმი სიმპატიასთან

This post has been edited by TamunaKr on 5 May 2013, 12:26

ვერც ერთ ლანისტერს ვერ ვიტან ტირიონის გარდა ეს მამამისიც რა დამპალი ყოფილა