Obeyამ მომენტის გამო დავიწყე ვაფშე ამ სერიალის ყურება
ჯგუფელი ლაპარაკობდა ძაან მაგარი მომენტიაო და ისე იბაზრა მომანდომა და რო ჩავუჯექი აღარც გამომირთავს
ესეთი სიამოვნება არცერთ ფილმს და სერიალს არ მოუნიჭებია. ყველა პერსონაჟი შემიყვარდა ჯუნიორას გარდა
დაწყებიდან დამთავრებამდე ტიპს ვერ ვიტანდი მაღიზიანებდა. + კიდე ქალები.ჯერ იმით დავიწყოთ რო არცერთი ლამაზი ქალი ამ სერიალში არ ყოფილა. სკაილერი დამევასა ბოლოსკენ, რო გაიგო ყველაფერი ვოლტერზე მარა რო არ აბაზრებდა. ნუ როცა ნაბოზარი გახდა იქიდან დამევასა რა
დღემდე ამ სერიალის რომელიმე გმირს რომელიმე ფილმში თუ ვხედავ მაგრა მისწორდება ხოლმე
სერიალზე მეტია
nigoღადაობ ხო?
კონკრეტულად რა არ მოგეწონა? ჰეიზენბერგი ხო ვითომ ნაბოზარი და ბოროტი ტიპია, მარა სადღაც რო დაუფიქრდე, ზოგადი გადმოსახედიდან იმას აკეთებდა რაც სიამოვნებას ანიჭებდა. რამხელა წარმატება ქონდა, რამხელა ფული მარა ტიპმა უფრო მეტი მოინდომა და გააკეთა. სხვა საკითხია რა გზით და როგორ. მე მაგალითად არცერთი წამით ვოლტერის მიმართ უკმაყოფილების განცდა არ გამჩენია. თუნდაც მაშინ როცა ჯესის შეყვარებული არ გადაარჩინა. წამალი რო ქოდა გაკეთებული და რო გაიგუდა (ეს უცბათ რომელი მომენტიც გამახსენდა)
და ვოლტერში ყველაზე მეტად ის მიყვარდა რო ტიპი ვითომ მთელი ცხოვრება მონოტონურად ცხოვრობდა, ქიმიას ასწავლიდა ვითომ რა უნდა ცოდნოდა და მთელი კარტელი და ფედერალები რო ტრაკში ამოისვა. თან მაშინ იფიქრებდა ძაან მაგარ რაღაცეებს როცა თითქოს და ტრაკში იყვნენ. მოკლედ ყველაზე დადებითი ,,უარყოფითი'' პერსონაჟია ვოლტერ ვაითი ჩემი აზრით
რამდენი დავწერე
Breaking Bad / მძიმე დანაშაული - Vol.6, "I built this. Me. Me alone. Nobody else!"
