როგორც კი სცენარისტები თავისი ფანტაზიებით ამატებენ რაღაცეებს, ეგრევე ღლეობა გამოდის.
ხელყუმბარის შემოგდების მომენტი ამის კარგი მაგალითი იყო.
შემოაგდეს და ვერ მიხვდნენ, რომ იქიდან კარები უნდა ჩაეკეტათ.
არადა, აფეთქების ტალღა რას უზამდა ღია კარებს, რომელიც შიგნით იღება, იდიოტიც კი მიხვდებოდა.
მარა იმათმა ვერ მოიფიქრეს და, რაც ყველაზე გენიალურია, ამოსმა ეს ყველაფერი წინასწარ იცოდა.
აბა, ისე ხომ ეცემოდა კარებს?! დაკეტილი რომ ყოფილიყო რას იზამდა?!

ესე იგი, იცოდა რომ დაკეტილი არ იყო!
გესროლეს ლიმონკა?! რა პრობლემაა, გადაუგდე უკან!
გეგონება პირველ მსოფლიო ომში იყვნენ და ღია სანგრებში იჯდნენ.
ამაზე დიდი ლეღვობის მოგონება უბრალოდ შეუძლებელია.
არადა, სწორედ ასეთ, ერთი შეხედვით უმნიშვნელო დეტალების ბოლომდე,
მაქსიმალური დამაჯერებლობით დამუშავებაში ჩანს სცენარისტების,
პროდიუსერის, რეჟისორის და ა.შ. პროფესიონალიზმი.
ამ კონკრეტულ სცენაში მოშნად ჩააჯვეს.
ქაფქიანა