LoseYourselfპტერსონზე მეტად მგონი მარტო ფერგიუსონი და დონოვანი მაღიზიანებდნენ შარშან მაგრამ რეალურად ეგეც იმსახურებს კიდევ ერთ შანსს.
კაცი სასტარტო უნდა ყოფილიყო, მოუყვანეს ენტონი, მერე მუხლზე რაღაც კგაიკეთეა მთელი თრეინინგ ქემპი გამაზა და კაროჩე ვერ ჩაჯდა რა.
ეხლა მეორე სეზონია და ვნახოთ, შანსის მიცემად ღირს, პროსტო თუ ვინმე კარგს შემოგვთავაზებენ იასნად გასაშვებია

აბრინესიც ნელ-ნელა მაგრამ პროგრესირებს, შარშანწინ მხოლოდ რეგულარულში ქონდა გამონათებები, შარშან რეგულარულში უკეთესი იყო, ერთი მატჩი საერთოდ ლამის ლიჩნად მოიგო(მგონი ორლანდოსთან) და უკვე პლეიოფში გამოანათა იუტასთან. ესე თუ გაგრძელდა წელს უკვე ფინალებში გამონათების დროა

ნუ ფერგიუსონიც რუქი კონტრაქტზეა რას გვიშავებს, თანიმის გარდა რომ სოფომორია ფიზიკურად სუსტია და რა იცი იქნებ ფიზიკა რომ მოემატება(და ოდესმე აუცილებლად მოემატება

) მერე გვანანოს.
ასე რომ რომც დარჩნენ სამივეს იმედი შეიძლება გქონდეს კაცს, ნუ მოკლებით არ უნდა მოუკლონ არც ერთი ლოგიკით, სამში ერთმაც(ისე მაგ სამში ყველაზეგრძელი პატერსონია, პირდაპირი გაგებით

) რომ მოუმატოს უკვე კარგია
თან ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ ელემენტალურად იცნობენ ერთმანეთს და გუნდელები ქვიათ

ქემისთრია, ლოიალითია, ქონსისთენსია ძმაო, ეს უბანია კალდუნ
უმეტესობა ისეთი კალათბურთელები გვყავს ვისაც აქ თამაში უნდა, ამან თუ არ გამოიღოს შედეგი მე ვიყო

პ.ს ყველგან სწრაფ თამაშზე კეთდებ აქცენტი და შეტევების დიდ რაოდენობაზე, ფელტონი კი ჯიგრის ყაურმაა მაგრამ მაგ ამბავში შროდერსა და რეიმონდს შორის ცა და მიწაა განსხვავება.
თან ბრაუნშვაიგელი ყოფილა, თლა ვმეზობლობთ ბიწოოოო
This post has been edited by gaucho on 20 Jul 2018, 12:51