ჯონ კინი
თარგმანი NAOKI OTA
ბოლო სეანსი
როგორ უნდა გაიგო მზად ხარ თუ არა იმისათვის
რომ უთხრა ნახვამდის სენს ექიმს? და როგორ ფიქრობ
ექიმი რას მოიმოქმედებს?
ნიუ-იოკის ცენტრალური პარკის დასავლეთი. ფსიქოტერაპევტის ოფისი.
პაციენტი: ერთი სასაცილო ხუმრობა გავიგე დღეს.
ფსიქოთერაპევტი: (კროსვორდს ავსებს) ''ვარდი არის ვარდი არის ვარდის'' მწერალი. ხუთი ასო.
პაციენტი: სტეინი?
ფსიქოთერაპევტი: სტეინი.
პაციენტი: ეს მარგარეტ სტეინი ხომ მაგრად გყავს ამოჩემებული. ის იყო ერთი ჩვეულებრივი, ორიგინალური ცნობილი-იმისათვის რომ ვიყო ცნობილი ქალი. ის, ისეთი როგორც პარის ჰილტონი ოცი წლის ასაკში.
ფსიქოთერაპევტი: თუ ლაპარაკს არ მოუკლებ ძალიან ძნელი იქნება ამის შევსება მოვახერხო(კროსვორდს უჩვენებს)
ხანგრძლივი პაუზა
ფსიქოთერაპევტი
გაზეთს გვერზე დებს) როგორც იქნა მოვრჩი.
პაციენტი: მომისმინე, იცი რა არის ყველაზე ძნელი ციგურაობის სწავლაში?
ფსიქოთერაპევტი: არ ვიცი, რა?
:პაციენტი უთხრა მამაშენს რომ ჰომოსექსუალი ხარ.
ფსიქოთერაპევტი: ჰმ, კარგია, სასაცილოა.
პაციენტი: ვის უგზავნი მესიჯებს?
ფსიქოთერაპევტი: ერთ მეგობარს. არ მესმის როგორ შეგიძლია გესმოდეს ჩემი და თან IPOD ს უსმენდე?
:პაციენტი: რაა? ჰო ახლავე გავთიშავ.
პაუზა. ისინი ერთმანეთს უცინიან
პაციენტი: როგორ ფიქრობ, ღმერთი არსებობს?
ფსიქოთერაპევტი: არ ვიცი. რატომ მეკითხები?
:პაციენტი: არ ვიცი, უცბად ამომიტივტივდა გონებაში.
ხანგრძლივი პაუზა.
პაციენტი: რა დრო დაგვრჩა სასაუბროდ?
ფსიქოთერაპევტი: ორმოცდახუთი წუთი.
პაციენტი: როგორი დრო გაატარე შაბათ-კვირას?
ფსიქოთერაპევტი: რატომ მეკითხები?
პაციენტი:ვცდილობ რომ გესაუბრო. იცი, ხანდახან ჩემს აიპოდში სიმღერას გამეორების რეჟიმზე ვაყენებ, და ვუსმენ დაუსრულებლად. მაგალიტად გუშინ ''Whenmthe world Is running Down" ს ოთხმოცდათექვსმეტჯერ მოვუსმინე. საოცარი სიმღერაა. როდისმე გიცდია ეს შენ? ან საეღტოდ რას ფიქრობ ნორმალურია ყოველივე ეს?
ფსიქოთერაპევტი: მე არ მიცდია არასდროს, მაგრამ ვიცი ხლხი რომელიც ხშირად აკეთებს ამას. გინდა ამისათვის მედიკამენტებიტ მკურნალობა დაგინიშნო? ზუსტად ამისათვის არის კარგი წამალი.
პაციენტი: არა მადლობთ. რას შვრები, მკლავებზე იჟიმები?
ფსიქოთერაპევტი: ჰო, ვცდილობ ფორმიდან არ ამოვვარდე. ამასთანავე სიმართლე უნდა გითხრა, უსაქმურობისაგან ცოტა მოწყენილიც ვარ.
პაციენტი: ამან საინტერესო დასკვნამდე შეიძლება მიგვიყვანოს. ამაზე ვფიქრობდი ამ წუთში.
ფსიქოთერაპევტი: რა დასკვნა?
პაციენტი: მგონი დროა, შევწყვიტო თქვენთან მკურნალობა.
ფსიქოთერაპევტი: (წყვეტს ხელებზე აჟიმვას) რატომ? ვფიქრობ პროგრესი აშკარაა.
პაციენტი: ვიცი, მაგრამ აგერ უკვე თითქმის ოცი წელი გრძელდება და....
ფსიქოთერაპევტი: მოდი ციფრებს ნუ გამოვეკიდებით.
პაციენტი: ვფიქრობ ყველაფერი, რაზეც შეიძლებოდა საუბარი, უკვე ითქვა. აღარაფერი მაქვს სათქმელი
ფსიქოთერაპევტი: მერე როგორ გრძნობ თავს?
პაციენტი: არაფერსაც არ ვგრძნობ, შენ როგორ გრძნობ თავს?
ფსიქოთერაპევტი: რაა?
პაციენტი: ვფიქრობ ახლა უკვე კარგად ვარ, ყოველ შემთხვევაში ასე ვფიქრობ
პაუზა.
ფსიქოთერაპევტი: მართლა?
პაციენტი: რა, არა არის ასე?
ფსიქოთერაპევტი: ჰმ, ექსპერი შენ ხარ და დასკვნაც შენ გამოიტანე.
პაციენტი: მე არ მინდოდა ეს რჩევასავით...მე მხოლოდ სედარებიტ კარგად..., მოკლედ ბედნიერი ვარ.
ფსიქოთერაპევტი: ბედნიერი? და შენ გგონა საქმე მაგაშია?
პაციენტი: არ არის მაგაში? ოცი წელი საკმარისი დროა რომ ასეთი დასკვნა გამოიტანო, მე მგონია..
ფსიქოთერაპევტი: მერე?
:პაციენტი: უკეთ ვგრძნობ თავს, ხანდახან უცნაური რაღაცეები მემართება, მაგრამ საერთო ჯამში კარგად ვარ.
ფსიქოთერაპევტი: გახსოვს, მაუნთენ ვალეში გატარებული შვებულება?
პაციენტი: ჰო როგორ არა, დასამახსოვრებელი დრო გავატარეთ, მიუხედავად იმისა რომ მზეზე ბეჭები დავიწვი.
ფსიქოთერაპევტი: და ესპანური ენის გაკვეეთილები გახსოვს? რა მაგარი იყო...
:პაციენტი: ჰო, მართლა მაგარი იყო.
ფსიქოთერაპევტი: და მედიკამენტები....
:პაციენტი: ზოლოფტი, ველბუტრინი, პროზაკი, ეფექსორი, და კიდევ ის არალეგალური წამალი მექსიკიდან თავის უკუეფექტებით. გახსოვს ეღტხელ სეცდომით ესტროგენი რომ გამომიწერე და ძუზუების ზრდა რომ დამეწყო?
ფსიქოთერაპევტი: (ხარხარებს) მერე ბოდიში ხომ მოგიხადე?
პაუზა.
ფსიქოთერაპევტი: თუკი შენ ფიქრობ რომ უკეთ ხარ, მეტი აღარაფერი დამრჩენია რომ კარგად ყოფნა გისურვო და დაგემშვიდობო.
პაციენტი: დიდი მადლობა.
პაუზა.
პაციენტი: და ის გახსოვს სხვადასხვა როლების თამაში? ბოლოს ცოტა უნაური გახდა თორემ ისე კარგი იყო? და კოსტუმები ხომ საერთოდ...ის ასტრონავტობანა ხომ სიგიჯედ დარჩება.
ფსიქოთერაპევტი: ეგ ჩემი განსასჯელი არ არის.
პაციენტი: კარგი, მაშინ.
პაციენტი(ხითხითებს) ისე ხანდახან სიგიჟემდე მეზიზღებოდი.
ფსიქოთერაპევტი: (ხითხითებს) მეც.
პაციენტი (ისევ ხითხითებს) და ახლა ერთი რაღაც უნდა გკითხო: ვიცი, იყო წუთები როდესაც საერთოდ არ მისმენდი, მართალი ვარ თუ არა?
ფსიქოთერაპევტი(იცინის)კი
პაციენტი(იცინის)საოცარია!
ფსიქოთერაპევტი
იცინის)მერე მაგაში მე მადანაშაულებ? შენ ხომ ლაპარაკს რომ დაიწყებ კაციშვილი ვეღარ გაგაჩუმებს. მისტერ ბლუყუნი. დედა, მამა, და, ძმა, სეყვარებული, უფროსი, ბლა, ბლა, ბლა, ვის აინტერესებს?
პაციენტი(მაინც იცინის) ესე იგი ძირიტადად უაზროდ დაკარგული დრო იყო, არა?
ფსიქოთერაპევტი: შეიძლება ასეც ითქვას.
პაციენტი(იცინის) წყალში გადაყრილი ფული და გაფლანგული დრო....
ფსიქოთერაპევტი(იცინის) ეგ შენთვის. ჩემთვის კი სამი სიტყვით შეიძლება გამოითქვას: უმბრიაში შეძენილი სახლი.
პაციენტი(იცინის) ყველა პაციენტს ასე ექცეოდი, თუ მარტო მე გყავდი გამოჭერილი?
ფსიქოთერაპევტი(იცინის)მარტო შენ..
:პაციენტი(იცინის) ვხედავ, ვხედავ..
ფსიქოთერაპევტი(იცინის) კარგად იყავი.
პაუზა.
ფსიქოთერაპევტი(სასხვათაშორისოთ) ნერვიულობ იმაზე რომ ჰომოსექსუალი ხარ?
პაციენტი: რაა?
ფსიქოთერაპევტი: არაფერი
პაციენტი: მოიცადე, შენ მეკითხები ვნერვიულობ იმაზე თუ არა რომ ჰომოსექსუალი ვარ, არა?
ფსიქოთერაპევტი: არა. კი. რატომ?
:პაციენტი: რას გულისხმობ მაგ კითხვაში? რატომ მკითხე?
ფსიქოთერაპევტი: გეტყობა მართლა ნერვიულობ...
პაციენტი: რაც არ ვარ რაზე ვინერვიულებ. ისე რატომ მკითხე?
ფსიქოთერაპევტი: ეგ კითხვა შენი ხუმრობიდან გამომდინარეობდა, საუბრის დასაწყისში.
პაციენტი: ის ხომ უბრალოდ ხმრობა იყო.
ფსიქოთერაპევტი: მართლა ხუმრობა იყო?
პაციენტი: რა არ იყო?
ფსიქოთერაპევტი: მოდი გავანებოდ ამ თემას ახლა თავი და შემდეგ კვირას გავაგრძელოთ ამაზე საუბარი.
This post has been edited by NAOKI on 25 Jan 2008, 00:23 ორი კაციც და.. გავდივართ!
everyone gangsta til pasta storms in with vegetables.
· 
წაშლილი სასაფლაოს ფაილები, თავისუფალი თემა
