სადადგმო ჰონორარს თქვენ პრემიას უწოდებთ, თუ ბიუჯეტს გულისხმობდით?
ფესტივალმა მონაწილეებს ასეთი პირობა დაუსვა:
1. სპექტაკლი უნდა იყოს 25 წუთიანი (ერთი ვრცელი სცენა)
ამისთვის სცენა (ან სარეპეტიციო) ეძლევათ ერთი თვის მანძილზე დღეში ორი საათით.
(რეჟისორს, 25 წუთიანი სპექტაკლის ორ კვირაში გაკეთება თუ არ შეუძლია, მაშინ სერიოზულ ეჭვქვეშ შეგვიძლია დავაყენოთ მისი პროფესიონალიზმი)
2.დეკორაცია უნდა იყოს მინიმალური.
აქ იგულისხმება, ფაქტობრივად, მხოლოდ ე.წ. მძიმე რეკვიზიტი, რომელიც თეატრში უხვადაა და ამისთვის "სადადგმო ჰონორარი", ანუ ბიუჯეტი, ანუ ფული, ფარა
საჭირო არაა.
ფესტივალი, ძირითადად ახალგაზრდა, დამწყები ხელოვანებისთვის ეწყობა, ანუ მათთვის, ვისაც საკუთარი თავის წარდგენა სურს ფართო აუდიტორიის წინაშე.
ისინი, ვისაც თქვენ "მაზოხისტ ენთუზიასტებს" უწოდებთ, არიან სახელოვნებო სკოლების მოწაფეები, ანუ განწირული მაზოხისტები. თავისთავად თეატრში შესვლა, დადგმა, თამაში მერწმუნეთ ჭეშმარიტი მაზოხიზმია და თქვენ, როგორც მუსიკის მოყვარულს (თვენი ნიკით ვმსჯელობ) მცირე წარმოდგენა მაინ უნდა გქონდეთ რა შრომას მოითხოვს ნებისმიერი დარგი.
თქვენ რომ ერთი წამით მაინც შეგეჭყიტათ თეატრალურ უნივერსიტეტში, მიხვდებოდით, რომ მისი სტუდენტები სადისტური დამოკიდებულების ნამდვილი მსხვერპლნი არიან და ფაქტობრივად მხოლოდ იმიტომაც სწავლობენ, რომ იმუნიტეტი შეიძინონ ამ ჯოჯოხეთის (თეატრის) გასაძლებად.
ასე რომ "თავაძეFEST", როგორც თვენ ასე ენამოსწრებულად შეარქვით, ნამდვილ დუღილს განიცდის. თეატრი სავსეა ახალგაზრდა თვალებანთებული ხელოვანებით, რომელთაც, როგორც იქნა, მიეცათ სივრცე, სადაც მუშაობა შეუძლიათ.
ახალგაზრდული თეატრალური ფესტივალი, სამეფო უბნის თეატრი
