ჩემი ცხოვრების მილიონი შეცდომისგან,ყველაზე დიდი და ფაქტიურად გამოუსწორებელი .
როცა დავწერე განცხადება და წამოვედი სამსახურიდან ,მაშინ დამეწყო უმძიმესი დეპრესია,ადრე არც მესმოდა სიტყვის მნიშვნელობა.
სხვასავით მეც ვფიქრობდი,აბა მქონდეს დრო და საშუალება მეც ჩავწვებოდი,არაფერს გავაკეთებდი.
ეს საკუთარ თავს.
მორალურად აბსოლუტურად გამართლებული იყო ჩემი წამოსვლა,მაგრამ დღეს ვიღას ახსოვს მორალური ასპექტი.
უმეტესობისთვის,ჰქონდა ამის "ფუფუნება" და წავიდაო.
მხოლოდ მამაჩემი მეუბნებოდა,შენ ვერ გაძლებ უსამსახუროდო.
არ შეგიძლია თავისუფალი დროის გამოყენებაო.
9 წლის თავზე ისევ დავიწყე ლექციები.საკუთარ თავს და სხვებსაც დავუმტკიცე,რომ მქონდა უნარი ჩემით მეპოვნა სამსახური.
თუმცა მივხდი,რომ უკვე ძალიან გაზარმაცებული ვიყავი და არც სხვაზე მუშაობა აღარ შემეძლო.
მე ისეთი შეფი მყავდა,სხვა მსგავსი პროფესიონალი ჩემს სფეროში არ მეგულება და გამიჭირდა .
ფსიქიატრები ასე ყოფენ დროს.
24 საათი
8 სამსახური ან მუშაობა
8 ძილი
8 შენი ჰობი,სიამოვნება ,დროს გატარება.
ჩემი შეცდომა ის იყო, არ წარმომედგინა სხვა სფეროში ან სხვა შეფთან მუშაობა .ისიც სულ მეუბნებოდა,ცოტა მოითმინე უკან მივალთ მთელი გუნდიო და გადიოდა წლები.
დროს ნუ დაკარგავ ჩემსავით,იფიქრე რაიმე ახალზე,ეძებე .
სამსახური ,მუშაობის 8 საათი ჩაანაცვლე რაიმეთი.
გინდაც საინტერესო წიგნებით,ფილმებით,გამოფენებით.
არ ჩაჯდე სახლში ,გადი ყოველ დღე გარეთ და სერიალების თემაში შეიხედე.
This post has been edited by nigo on 27 Oct 2014, 10:46 
ცხელ ჩაისთან... დილის ყავასთან.., ბუხართან მოსაყოლი ისტორიები.. )) (X)
