ე.ი. ფეხბურთზე ვიტირე რამდენჯერმე გავიხსენებ და გეტყვით,გაგიხარდებატ

1. 1994 წელს როცა გერანიამ ბულგარეთთან წააგო.
2. 1994 წელს როცა ბაჯომ პენალტი გააფუჭა და ბრაზილია ჩემპიონი გახდა.
2. 1996 წელს როცა იტალიამ გერმანიას დაახია ბურთი და გოლი არ შევიდა კარში.
3. 1997 წელს როცა დორტმუნდმა იუვეს მოუგო ფინალში(ეს იყო ერთ-ერტი ყვლაზე გულამოსკვნილი

ტირილი)
4. 1998 წელს როცა რეალმა მოიგვიგო ფინალი (მაშინაც ვიბღავლე მაგრად)
5. 1998 წელს როცა დი ბიაჯოს პენა;ტი ხარიხას მოხვდა გავსკდი ტირილით
6. 1999 წელს როცა მანჩესტერმა წაგებული მატჩი მოაბრუნა შემტხვევით,ტრავმიან და კრიზისში მყოფ გუნდთან.
იყო შემთხვევები როცა ძალიან მინდოდა ტირილი და გაოგბისგა და ბრაზისგან ვერ ვტიროდი.მაგალითად 99 წლის ლიგის სამარცხვინო ფინალი,რომელსაც სამარცხვინო დასასრული ჰქონდა,ერ-ერტი ყველაზე უსამარტლო.
იგივე იყო 2000 წლის ფინალი საფრანგეტტან,როცა იტალიამ ჩინებულად ითამასა და მოიგო თამასი და ერტი უაზრო შემთხვევიტობის გამო დაკრაგა ყველაფერი.მაშინ მინდოდა ყველაფერი დამელეწა,მაგრამ ირონიამ გაიმარჯვა

სიცილიტ ვუყურე დამტებით დროს და 100% ვიყავი დარწმუნებული რო საფრანგტი იგებდა უკვე.
2002 წელსაც მომეშალა ნერვები და ეხლაც 200-ში ცხადია

ყველაზე ცუდად კი 2003 წლის ოლდ ტრაფორდის ფინაის მერე ვიყავი,სერიოზულად შემაწუხა იმ ღამეს გულმა

მაგრამ ტირილიტ არ მიტირია.
აჰა და იხალისეტ
"I feel sorry for people who don't drink. They wake up in the morning and that's the best they're going to feel all day." -Frank Sinatra
---
ყველაფერი მარტივია... ცხოვრება მშვენიერია
---
ეს საინტერესოა:
http://1myway1.wordpress.com/
---
Modigliani