ოო, მასე ვარ უკვე მეც, მე დაჟე იუნორების სკილებს მწერენ და ხო მოხვდება ნაკრებშიო..
GSM1800
აი, ეს ცოტა საკამათო საკითხია.
ანუ რაციონალურად გუნდურობის ხარჯვა/დაგროვება.
ერთი შეხედვით არიან გუნდები რომელთანაც განწირული ხარ და წესით იმათთან ფიქირ/კს ანდა 5-5-0 და დაცვაში ჩადგომა პრესინგიტ/უპრესინგოთ ანდა შეტევა ჩვეულებრივად და მოულოდნელობის ეფექტის გამოყენება.
გარისკო ცალსახა ფავორიტთან ნორმალ/მოტსი და სასწორზე დააყენო მომდევნო თამაშები, რომლებშიც ვინუჟდენი ხარ მოსაგებად იბრძოლო - ესაა უმნიშVნელოვანესი საკითხი.
არადა რო მაინც წააგო ამ მოტსით ხო დაიღუპე - მახსოვს U-20-ებში საქართველო - შვეიცარია, გემახსოვრება შენც.
მაგ თამაშმა გაგტეხა შენ მაშინ ფსიქოლოგიურად.
მეორეს მხრივ გვაქვს ლეგენდარული უკრაინა - საქართველოს მაგალითი დიდებში, როდესაც გაამართლა ჩემმა რისკმა და მოულოდნელობის ეფექტი იყო ძალიან დიდი.
17 ვუჩვენეთ გასვლაზე ნახევარდაცვა და ტიპები გადაირივნენ, არადა თვითონ 10 ნახევარდაცვით გამომივიდნენ წყნარად და 19-20 შეტევბით.
ხოდა ის ფრე მოგების ტოლფასი იყო ჩვენთვის (უნდა მოგვეგო კიდეც - 3 რეგ გავმაზეთ და 2 ჯარიმა Djvebe-მ) და მაგ დაკარგულმა 2-მა ქულამ ჩატოვა კიდევაც უკრაინა ჯგუფში მაშინ.
ხოდა რატო მოვიკითხე ეხლა ეს წარსული რომ - ამ დროს უმნიშVნელოვანესია მწვრთნელის რაციონალიზმის და შედეგზე თამაშის შერწყმა.
ეგ თუ გამოუვიდა მწვრთნელს სწორედ - ჩაეწერება ჩემს გვერდით ლეგენდარული მწვრთნელების სიაში.
ძაან მარტო ვარ მაგ სიაში და აბა ჰეთ ეხლა, რომელი ჩაეწერებით Hall of Fame-ში ჩემთან ერთად.
პ.ს. დილას ვიწყებთ Michella-სთან ერთად..
მიმაგრებული სურათი