ვიფიქრე რა უნდა მექნა რომ ასე არ მომხდარიყო.. ერთადერთი შანსი იყო წითლის ამბავზე დამეგრუზა ზამენები, ანუ მცველის მაგივრად რომ შემოსულიყო ნახევარმცველი და დამდგარიყო გაგდებულის მაგივრად, მარა აქ სხვა გადაადგილებაც მჭირდებოდა. მოკლედ იმდენი გადანაცვლება იყო ამ ერთი იდეის განსახორციელებლად რომ სხვა რამეზე აღარ მრჩებოდა ადგილი.. შესაბამისად ამას არ ვიზამდი.
ძრავის დედას შევეცი კიდევ ერთხელ

ბოშყო პირველ ტაიმის უმომენტობაც ძრავის გაჩალიჩებული იყო, 1 დაცვას იმინნა ვურღვევდი და ცენტრში სულ ცოტა მაკლდებოდა.
მომენტი არ მომცა..
მაგარი Yლე შეგრძნებაა როცა ასე უსამართლოდ მარცხდები.. აი ცვეტში ვამბობ, მართლა ყველაფერი გავაკეთე რომ მომეგო ეგ იგრა მარა რად გინდა..
ვახოს გუნდს რომ ვუყურებ უფრო ნერვები მეშლება.. მასეთმა გუნდმა როგორ მომიგო.. არც დაცვა ყავდა უმაგრესი, არც შეტევა და არც ცენტრი..