გამარჯობათ მეგობრებო,მიხარია რომ სურვილი არის იმისა,დაანებოთ ამ მავნე ჩვევას თავი.
დიახ,ფსიქოლოგიურად უნდა განეწყო,უნდა დაარწმუნო თავი რომ მე ამას შევძლებ
თან პრინციპის ამბავია.......
7 წელი ვეწეოდი საკმაოდ ბევრს,დაახლოებით პაჭკა ნახევარ ორ პაჭკამდე დღეში. ხან მეტს...
3 დღის წინ ბოლო ღერი ჩავაქრე და გადავწყვიტე რომ აღარ მოვწევ...
ძაან მიჭირს და ძაან ძნელია მაგრამ რას აღარ ვაკეთებ იმისთვის რომ არც გამახსენდეს
ხან ვკითხულობ ხან მუსიკას ვუსმენ ხან “ორბიტს“ ვღეჭავ და ასე ვირთობ თავს...
მაგრამ სახლში რომ ეწევიან შეგნებულად გავდივარ გარეთ,სასტიკად მინდება
მიჩვეული რომ ვიყავი თვალებს როცა გავახელდი ეგრევე ვეწეოდი პირველ ღერს..
პირველი ნაპასი და პირველი ჩასუნთქვა... იმაზეც ნერვები მეშლება ვინმეს რო ვხედავ რომ ეწევა...
მოკლედ მეც შემოგიერთდით და ვნახოთ რა გამოგვივა ერთად...
გავერთიანდეთ და ერთად დავანებოთ ამ აყროლებულ სიგარეტს თავი....... გუშინ ისე მომინდა კედლებზე ვიარე ლამის

მაკანკალებდა ცვეტში

მერე დავიძინე ძლივს და დღე ასე გავიყვანე
სხვათაშორის რაც აღარ ვეწევი ძალიან ბევრს ვჭამ უკვე და ხშირად მშია ;დ
უნდა გავუძლო როგორმე ამ კოშმარს მე მაინც მწამს რომ ვიპოვი გზას,რომელიც ამიყვანს მე იმ საოცარ მწვერვალზე სადაც სიბნელე არ არის და მუდამ ანათებს მზე...
This post has been edited by Lasha244 on 26 Aug 2013, 16:36
“ სიყვარული ვერასოდეს ვერ იქნება გულგრილი! იქ სადაც არის გულგრილობა, იქ არ არის სიყვარული!”