ბრძოლის ველი, ანუ დიდგორი და სხვა

სპარტანელებზე უკვე სამმა კაცმა დაპოსტა სხვადასხვა დროს, კიდე ერი ორი კაცი და რეკორდი იქნება.



1616 წელი, წიწამურის იგივე არაგვის ბრძოლა. იმერეთში გახიზნული კახეთის მეფე თეიმურაზის კახეთში დაბრუნების დროს მოხდა. შაჰ აბას I-მა გაიგო რასაც აპირებდა თეიმურაზი. მისი გეგმის ჩასაშლელად მან ალი ყული ხან შამლუს 15000-იანი არმია მისცა და დაავალა კართლიდან კახეთში გადასასვლელი გზების გადაკეტვა. ქართველებმაც გაიგეს შაჰის განზრახვა და მათ ხელთ არსებული 5000 მეომარი მეფის გადასარჩენად დაძრეს. ნუ ეს 5000 კაცი იყო ძაან მაგარი მეომრები, ირანელების ჩეხვაში დაბერებული ხალხი. ჩვენებს სარდლობდა დავით ჯანდიერი.
1200 გრძელი შუბებით შეიარაღებული ცხენოსანი.
1000 ქიზიყელი
1500 თელაველი
და ბოლოს 1300 მთიული, როსტომ ჯანდიერის სარდლობით.
ეხლა ირანელების არმიას გადავხედოთ:
6500 ისპაჰანელი მძიმედ შეჭურვილი გრძელ შუბიანი მხედარი.
ალი ყული ხანის პირადი გვარდია: 4000 ცხენოსანი
და ბოლოს ირანელების ფლანგები შეადგენდა 2 ორიათას კაციანი დაჯგუფება, ფეხოსნები.
როგორც გითხარით ირანელები თეიმურაზის დატყვევებას აპირებდნენ, მაგრამ კახელებმა მსტოვარი გაუგზავნეს თეიმურაზს (ალადაშვილი იყო გვარად თუ არ ვცდები ის ტიპი) და გააფრთხილეს საფრთხის შესახებ. სადღაც ხაშურთან გადაკვეთეს გადაკვეთს ლიხი და ტყე-ტყე უჩუმრად გადავიდნენ ქართლში, ასევე უჩუმრად გადავიდა კახთა ლაშქარი კახეთიდან ართლში, მეფე თავის არმიას მტკვარ არაგვის შესაყართან ჯვრს მონასტრის ქვემოთ შეხვდა. დავით ჯანდიერმა სარდლობა მეფეს გადააბარა. ამასობაში მზვერავებმა ამბავი მოიტანეს რომ ირანელებმა თბილისიდან შიდა ქართლისკენ დაიწყეს მოძრაობა არაგვის ხეობის გავლით.
ირანელებმა ჯერ არც მეფის დაბრუნების ამბავი იცოდნენ და არც ის რომ კახელთა არმია მათ ზურგში იყო.
მეფემ გადაწყვიტა არ გაეშვა ხელიდან ირანელების კიდევ ერთხელ აჩეხვის შანსი და სეთი რარაცეები გააკეთა.
1300 მთიული არაგვის ნეორე ნაპირზე გადაისროლა, მათ ტყე-ტყე იარეს წიწამურამდე და ისევ მარცხენ სანაპიროზე დაბრუნდნენ. მათ ზმოდან უნდა დაერტყათ მტრისთვის.
ჯანდიერის 1500 ცხენოსანიც წიწამურის დასავლეთით ტყე-ტყე ატარა და მაღალი გორაკებიდან დაიწყო მასირებული შეტევა.
მაშ ასე: 1300-მა თავზეხელაღებულმა გმირმა წიწამურიდან დაარტყა ირანელებს, 1500 არანაკლებ გმირმა და თაზეხელაღებულმა გიჟმა წიწამურის დასავლეთიდან. იმ ადგილებში ქართველების თავდასხმას არანაირად არ ელოდნენ მათხოვარი ირანელები და სულ გამოსირდნენ უბედურები ალლაჰის რისხვა დაგვატყდა თავსო.
სულ ბოლოს ბრძოლაში ქვეითებიც ჩაებნენ, მეფეც მათ სორის იბრძოდა როგორც რიგითი ჯარისკაცი.
გამოსირებული ირანელები ასეთი მძლავრი შეტევისგან ეგრევე მიჩმორდნენ და დათესვა დაიწყეს. ალი ყული ხანის პირადი გვარდია მარტო იბრძოდა მაგრად მაგრამ სულ მალე მაგათაც მოე&%%$&(*ნათ დედა და დათესვა დაიწყეს. რაკი ალყაში მოქცევის საფრთხე დაემუქრატ ირანელებმა არაგვისკენ დაიწყეს უკან დახევა. ამ დროს უკვე ირანელების საკმაო ნაწილი აჩეხილი იყო და ქართველები უკვე ალი ყული ხანს უახლოვდებოდნენ. მისი ყველა დამხმარე სარდალი მკვდარი იყო და ირანელებიც საბოლოოდ გატყდნენ. ვინ საით გარბოდა კაცმა არ იცის, ვისი ხელი ვის ფეხში იყო და ვისი თავი ვის ტრაკში ეგეც არავინ იცის. . ვინც ხმალს გადაურჩა არაგვში ჩაიხრჩო, 1500 კაცი ტყვედ ჩავარდა, ალი ყული ხანმა არმიის ნარჩენებიტ ძLივს შეასწრო თბილისში.
ალაფი ჩვენებმა დოხუია აიღეს, რასაც ქვია გამდიდრდა ქვეყანა, მემატიანე წერს იმდენი იყოო ნაალაფარი წამღები არ იყოო იმდენი.
თბითონ თეიმურაზსს სამი სუბი გაუტყდა ბრძოლაში და ხმლით დაამთავრა ირანელების ჩეხვა.
ჩემი აზრით ეს იყო ერთერთი ბრწყინვალე ბრძოლა საქართველოს ისტორიაში.
ნახაზის გაკეთება თუ შევძელი აუცილებლად დავდებ.

ძლივს დავცხაპნე რაღაცა:

This post has been edited by cicila on 2 Feb 2007, 19:14

მიმაგრებული ფაილი ( Number of downloads: 170 )
 Doc1.doc

ვის მიერ აღიარებული ?

აღიარებული სამხედრო ისტორიკოსების მიერ, ოღონდ არა რუსი.
მეგობარი სწავლობდა ინგლისის სამეფო აკადემიაში და იქ ასწავლეს.

რაც შეეხება რუსების მიერ ჩატარებულ ბრძოლებს ტუნდაც II მსოფლიო ომში არცერთი არ იყო ისეთი სადაც ნაკლები ძალა უპირისპირდებოდა მეტს.

არც უდაბნოს ქარიშხალი არის აგიარებული. საინტერესოა რა იყო მანდ ასეთი მნიშვნელოვანი?

III საუკეთესო ბრძოლა ეს იყო 1805 წლის 2 დეკემბერს აუსტერლიცთან. ნაპოლეონის გენია გამოვლინდა ამ ბრძოლაში როგორც ერთ-ერთი ძლიერი მხედართმთავრის.
რუსებმა მადლობა უნდა გვიხადონ წლების განმავლობაში იმისთვის, რომ ამ ბრძოლის დროს ბაგრატიონმა გადაარჩინა ისინი მთლიან განადგურებს და მთელი კორპუსი დროულად გაიყვანა ბძოლის ველიდან.

"მზე აუსტერლიცთან"

kapitan
ვა ესე იგი ინგლისში ასწავლიან დიდგორის ბრძოლას? :ყბა:

kapitan
ვა ესე იგი ინგლისში ასწავლიან დიდგორის ბრძოლას? :ყბა:

ისე ძალიან მაგარი თემაა, მადლობა ყველას

oldnewbie

მააააააააააააააშ, ინგლისშიც და აშშ-შიც, ალბათ სადმე სხვაგანაც პროსტა მე არ ვიცი

oldnewbie

კი ასწავლიან რუსებისგან განსხვავებით.

მათ მიერ გამოცემულ "100 საუკეთესო........" სერიალი რომ არის წიგნები გამოსული არცერთ წიგნში რომელიც სამხედრო თემას ეხება არსად არ წერია საქართველოში და ქართველების მიერ წარმოებულ ომებზე არაფერი. ერთი უბრალოდ გაკვრით ერტი პატარა აბზაცი ეწერა მარაბდის ბრძოლაზე.

ისე მარაბდა ერთ-ერთი უნიკალური ბრძოლაა. არცერთ ბრზოლაში მოგებულ მხარეს არ ქონდა 3 ჯერ მეტი(თუ არ ვცდები) დანაკარგი ვიდრე წაგებულს.

* * *
cicila
ვა ნახაზმა გაასწორა.
ჯიგარი ხარ.
ასე უფრო ადვილად აღითქვამ ბრძოლის ველს.

ვეცდები მეც დავდო კანეს, დიდგორის და აუსტერლიცის ბრძოლების შქემები.

9 000 ქართველი - 14 000 ირანელი

kapitan

აუუუუუუუუუუუუუუ მიდი რაააააააააააააააააააააააა

kapitan
გაიხარე მადლობა, მეც ნახაზით უფრო კარგად აღვიქვამ ბრძოლას და ვიფიქრე სხვაც ეგრე იქნებათქო და თვალსაჩინოებისთვის დავხატე რაღაცა. სამწუხაროდ ეხლა არ მცალია მოგვიანებით შამქორის ბრძოლას დავდებ, ჩემი ერთერთი უსაყვარლესი ბრძოლაა. აქ მგონი ჯერ არ უხსენებიათ

მოკლედ დიდგორის ნახაზები დაიდოს!

რაზგავორჩიკი ვ სტრაიუ!

ავარაყის ბრძოლა .....

ჰაეს - სპარსეს





მიმაგრებული სურათი

Armor
ვა მალადეც სომხებს!

ისე ერთ ერთი მიზეზი იმისა თუ სომხებს რატომ ვეჯავრებით არის შემდეგი (თანამშრომელმა გამოთქვა ვარაუდი ):

მოკლედ დაპყრობისას ხომ გადმოივლიდნენ სპარსელები სასომხეთს და გზად აოხრებდნენ, უკანა გზაზე ისევ აოხრებდნენ, ჩვენები ვიღაცა სპარსებს გაბუყნიდნენ, ან მათ ნაცვალს თავს მოაჭრიდნენ, კიდე დაიძვრებოდა სპარსების არმია, გადმოივლიდა სასომხეთს, გზად ააოხრებდნენ და ასე შემდეგ მაგრამ ხშირად სპარსელები უკან ვეღარ ბრუნდებოდნენ, ერთადერთი ეგ შეღავათი ქონდათ ჩვენს მეზობლებს . ამიტომ უნდა ვილოცოთ რუსები და სომხები არ წაეკიდონ ერთმანეთს

This post has been edited by oldnewbie on 2 Feb 2007, 20:47

თქვენ სამას ფხოველზე თუ გაგიგიათ რამე? იმ სამას ფხოველზე რომლებიც არაგვის ხეობაში დახვდნენ პომპეუსის მძვინვარე ლეგიონებს და ფიცხელი ბრძოლა გაუმართეს? და კიდევ ერთი: კრწანისის ბრძოლა არ მიგაჩნიათ ქართული საბრძოლო ხელოვნების გამოვლინებად? მიუხედავად ჩვენი დამარცხებისა? 5000 vs 35000.
* * *

შენ გაგონილი გაქვს რომ ერთმა ხევსურმა რუსეთ-იაპონიის ომში 10 ! სამურაი მოკლა?

66000 ათასი სომეხი მას შემდეგ თუ უნახია ვინმეს ბრძოლის ველზე?

oldnewbie

ლოოოოოოოოოოოოოლ მაგარი სასაცილო იყო, თან სიმართლეც არის და ამიტომ კიდევ უფრო სასაცილო იყო, საწყალი არმენები

მერე ამისთვის მადლობას რატო არ გვეუბნებიან?

ეხლა კი შამქორის ბრძოლა

11000 ქართველი Vს 36000 მუსლიმი

ჩვენი არმიის შემადგენლობა:
1500 კაცი სამეფო გვარდია, პროფესიონალი მეომრები, მძიმედ შეჯავშნული ცხენოსნები შეიარაღებული გრძელი შუბებით.სარდალი დავით სოსლანი.
მარჟვენა ფლანგი 4000 გურული მეგრელი იმერელი, სარდალი ანტონ ჭყონდიდელი. 2000 ათასი ცხენოსანი შუბებით და 2000 ფეხოსნები გრძელი ხმლებით.
მარცხენა ფლანგი: 3500 მესხი კავალერისტი, მსუბუქად შეიარაღებული ცხენოსნები გრძელი ხმლებით. სარდალი შალვა ახალციხელი.
ზურგი:2000 ქართლელი და კახელი ფეხოსანი. მსუბუქი ქვეითები მოზრდილი ფარებით და გრძელი ხმლებით.

მუსლიმთა მხედრობა:
ცენტრი: 9000 კარგად აღჭურვილი ცხენოსანი.
მარჯვენა ფლანგი: 8000 ბაღდადელი. მსუბუქად შეჭურვილი მორკალული ხმლებით შეიარაღებული ქვეითები.
მარცხენა ფლანგი: 10000 ადარბადაგანელი ცხენოსანი, მორკალული ხმლებით შეიარაღებული.
ზურგი: 9000 ნაიომნიკი არაბები და მიდიელები.

მუსულმანური კოალიცია ორ ქალაქს შამქორსა და განძას შორის იყო განლაგებული. მათ ცენტრი და ფლანგები ერთმანეთს იყო მოწყვეტილი. 8000 ათასი ბაღდადელი შამქორ-ჩაის მარჯვენა ნაპირზე იყო განლაგებული. 10000 ადარბადაგანელი შამქორის ციხის აღმოსავლეთით იყო განლაგებული. ცენტრი ციხის წინ.


დავით სოსლანმა თავისი არმია მტკვრის ვიწრო ხეობაში განალაგა, რამაც საშუალებას არ მისცემდა მოწინააღმდეგეს არმია გაეშალა.


2 ივნისს (თარიღის რამდენიმე ვარიანტი არსებობს) დავით სოსლანმა ციხის შტურმი დაიწყო. პირველი შეტევა სალვა ახალციხელის მესხურმა კავალერიამ განახორციელა გადალახა რა შამქორჩაიზე გადებული ხიდი და დაარტყა ბაღდადელების პოზიციებს. პარალელურად 1500 გვარდიელმა მოწინააღმდეგის ცენტრს დაარტყა. (1500 გიჟი გადარეული თავზე ხელაღებული გმირი 18000 მათხოვრის წინააღმდეგ. აი მესმის თავგანწირვა). მოგვიანებით ანტონ ჭყონდიდელი და ადარბადაგანელები დაეჯახნენ ერთმანეთს. ჭყონდიდელის ფლანგს ძალიან გაუჭირდა. კლდოვან ნიადაგზე ფეხოსნები ფეხს ვერ იკიდებდნენ, მოწინააღმდეგე მათ ჯაბნიდა. მიუხედავად იმისა რომ ზურგის ჯარი მალევე მიეშელა, სიტუაცია არ გამოსწორებულა, დანაკარგები ისე დიდი იყო და უკან დახევაც გრძელდებოდა.
ცენტრში ყველაფერი პირიქით მოხდა. სამეფო გვარდიამ მოწინააღმდეგე გააქცია, და მათი ჩეხვა ციხის შიგნით გააგრძელა.
შალვა ახალციხელის მესხებმაც გადაჯეგეს ბაღდადელები. ციხეს ჩრდილოეთიდან შემოუარეს და ადარბადაგანელებს ზურგიდან დაარტყეს. რომ არა მესხების ეს გმირობა მარჯვენა ფლანგი ვერ გაუძლებდა დაწოლას და გატყდებოდა. ორმხრივ შეტევას ადარბადაგანელებმა ვეღარ გაუძლეს და დაითესნენ.
ქაღთVელებმა შამქორის ციხეზე ისევ აღმართეს ხუთჯვრიანი დროშა და ერთი კვირა ქეიფს მოანდომეს
უხხხხხხხხხხხხხ რა დრო იყოოოოოოოოოოოოოოოო


ესეც შამქორის ბრძოლა გრაფიკულად:
იმედია მოგეწონებათ

This post has been edited by cicila on 2 Feb 2007, 23:24

მიმაგრებული ფაილი ( Number of downloads: 175 )
 Samqoris_brzola.doc

ისე გორგასლის ბრძოლები იქნებოდა საინტერესო... და ერეკლე მეფესაც ძალიან საინტერესო ბრძოლები აქვს, რომელიც თითქმის ყოველთვის მცირერიცხოვანი ლაშქრით იბრძოდა მარა მაინც იმარჯვებდა .... დიდი ადამიანები იყვნენ, ღმერთმა აცხონოს...

პატარა კახი ხომ ადრე ყრმობიდან ღრმა სიბერემდე ბრძოლაში იყო, ფაქტიურად მისი ცხოვრება ბრძოლა იყო პირდაპირი მნიშვნელობით, კრწანისის ბრძოლაში ხალხი ძლივს შეკრიბა და დასაფლავებაზე კი 100000 კაცი მივიდა.....
* * *
cicila
გაიხარე ძმა შამქორის ბრძოლის დადებისთვის !

დიდგორი დაიდოს!

This post has been edited by oldnewbie on 2 Feb 2007, 23:17