პეინტბოლი თავისი პლიუსებია აქვს სტრაიკს თავისი
სამწუხაროდ კარგად დაწყებული სტრაიკბოლი (აირსოფტი) საქართველოში ამ ბოლოდროს სულ უფრო მარიაჟ-პარადს ემსგავსება. შეიკრიბებიან ფულიანი ბიჭები, გაამარიაჟებენ ახალ პიპიებს, ახალ 1000 დოლარიან იარაღებს (ლა თოფია, ლა თოფია, მომაკიდებინე) წაიჩიტერებენ "რა მომხვდა? ბზშვყო თუ მომხვედროდა" და დაიშლებიან მაგარი კმაყოფილები.
რათქმაუნდა ეს ყველას არ ეხება და დიდი ნაწილი პატიოსნად თამაშობს მაგრამ ხომ იცით... ცუდი უფრო თვალში საცემია ხოლმე. და ერთი კოვზი კუპრი ამწარებს ერთ კასრ თაფლს.
სამაგიეროდ სტრაიკის იარაღები ძAლიან გავს ნადვილს მასით და წონით და გინვითერებს იარაღთან უსაფრთხოდ მოპყრობის უნარჩვევებს.
ტაქტიკური უნარჩვევების განვითარებაზე შეიძლება საუბარი მხოლოდ იმ მოთამაშეთა შემთხვევაში ვინც მეხანებით თამაშობს. და სწავლობს ვაზნების რაციონალ გამოყენებას.
სტრაიკში მეტია ტრავმატიზმი.
პეინტბოლი უფრო გამოიყენება ძალოვან სტრუქტურების თანამშრომლების ვარჯიშისას და აგრეთვე ოჯახური და კორპორატიული სპორტიც არის. აშშ-ში ის მესამე ადგილზეა გართობათა შორის.
თანაც (ვისაც ეკოლოგია არ ჰკიდია) ის უფრო ეკოლოგიურია, რადგანაც ჟელატინის ბურთულები და საღებავი სრულიად იშლება ბუნებაში (განსხვავებით სტრაიკის პლასტმასის ბურთულებისგან)
პეინტბოლის მოთამაშე კარგად არის დაცული (ყელი, ტანი, სახე)
მე პირადად ორივეს განვითარების მომხრე ვარ.
პ.ს. ვისაც პენტბოლი აინტერესებს
არსენალის პეინტბოლი This post has been edited by citizen of georgia on 6 Nov 2010, 10:22