новом в жизни Ленингорского района…
23.04.2009 - 19:39
Новости Аналитика
Прошедшая ротация военнослужащих российского контингента привнесла много нового в жизнь Ленингорского района Южной Осетии. Люди, напуганные массовым перемещением личного состава и боевой техники по территории района, вновь было собрались покидать родные дома, но быстро успокоились. Информация о ротации была оперативно доведена до сведения местных жителей.
Вновь прибывшие солдаты с новым местом службы получили и новые помещения для расположения - сборные дома. Как рассказали корреспонденту ИА «Рес» строители, такие белые дома теперь будут стоять на всех постах российской армии в Ленингорском районе.
«В зависимости от нужд личного состава, размещенного на посту, дома могут быть различной сборки. Например, для столовой, для солдат и для офицеров. Они очень удобны. Отсеки оборудованы кондиционером и отоплением, душевыми кабинами. Кроме того, при желании их можно расширить – добавить отсеки», - рассказали на пункте сборки.
На пункте сборки не только рассказали, но еще и показали как внутри этих домов. «Зимой - тепло, летом – прохладно. Качество мы гарантируем», - заключают строители.
Такие дома уже стоят на пограничном посту у с. Мосабруни. Дома расположены в три ряда. Чистенькие, беленькие, создающие праздничное настроение. К сожалению, корреспонденту ИА «Рес» так и не удалось попасть внутрь. Журналистов здесь недолюбливают:
«Мы – военные. Если есть приказ запустить на территорию журналистов – мы вас пригласим и все осмотреть, и даже чаем напоим. А то приезжают без согласования и потом всякие глупости пишут: то мы тут мерзнем, то есть нам нечего! Прежде, чем сюда ехать - согласовали бы все в Цхинвале, и проблем бы не было», - говорят солдаты.
Осетинские пограничники, несущие службу на том же посту оказались более разговорчивыми.
«Дома эти поставили недавно, но, по словам солдат, они очень удобны. Хотя я думаю, им и раньше было неплохо. Это у нас здесь небольшая караулка, а у них и палатки и дома. Убранство там внутри, конечно, спартанское, как и должно быть у настоящих военных», - говорит Алан Джиоев.
Движение на КПП у с. Мосабруни довольно оживленное – жители Ленингорского района спокойно могут пересекать грузино-осетинскую границу. На территории Южной Осетии никаких проблем у них не бывает. Но с той стороны границы все обстоит иначе. Тех, кто не захотел покинуть свои дома после деокупации района, на территории Грузии называют предателями.
Но все течет, все меняется. И некоторые из тех, кто покинул свой дом зимой этого года, все же решается вернуться обратно в Ленингор.
«Зимой тут сложно было. Газ как отключили в августе 2008-го года, так его и не включили. Приходится топить дровами. Свет есть, но за электричество потом много платить. А теперь уже нужно возвращаться. Тут дом, огород – обработать землю надо успеть», - говорит Шота Бибилури.
«Конечно, страх был - возвращаться или нет. Но я все же решился. Потому что дом в Церовани нам построили, а вот участка земельного там нет. Да если б и был, то земля там плохая – болото. А дальше?.. Дальше посмотрим. Вроде военные тоже ходят по городу. Ведут себя нормально. Не то что не притесняют, а наоборот помогают. У меня дрова на зиму закончились, я обратился к сельской администрации, а они – к военным. Привезли мне дрова, да еще и нарубили. Если б тут еще работа появилась, то я бы, наверное, уже и не уехал в следующую зиму в Грузию. А то продукты в магазинах дорогие», - вздыхает мужчина.
Таких как Шота Бибилури здесь немного, но то, что они есть, не может не радовать.
В осетинских селах Ленингорского района – на русских военных, честно говоря, чуть ли не молятся.
«Даже не представляю, что бы было если бы сюда не вошли русские военные. Я была здесь в августе, и знаю, как грузины тогда бесчинствовали. Старика оставшегося в соседнем доме – избили. Убили другого соседа. Обокрали мой дом – а еще военные называются! Слава Богу, что здесь есть русские, ведь Грузия на нас еще раз может напасть - Саакашвили по телевизору вновь говорил о восстановлении территориальной целостности Грузии. Под защитой русских мы можем свободно жить», - говорит Инга Маргиева, жительница с. Цинагар.
То, что российские войска укрепляют свои позиции в Ленингорском районе, рождает в жителях Ленингорского района уверенность в будущем.
«Основные мои покупатели сегодня – это солдаты. С зарплатой у них тут хорошо, несмотря на то, что цены высокие – они приходят, покупают, что нужно. От них мы узнаем, что посты будут укрепляться, что они никуда не собираются уходить. А то прошлой осенью ситуация была очень непонятная, грузинское руководство вроде ушло, а нового никто не знает. Сейчас простого населения в поселке не так уж много, но если бы люди были уверены, что не будет очередного переворота, то многие бы, я думаю, вернулись в свои дома. Вот я здесь все это время здесь живу – и ничего. Детей на всякий случай отправила в Грузию, а сама здесь. Если все будет в порядке, то летом дети, конечно, домой приедут», - говорит Инна Чигоева, продавщица в Ленингорском магазине.
А пока Ленингорский район остается одной из самых востребованных тем в средствах массовой информации. И вызывает сожаление, что некоторые «коллеги» пишут материалы, даже не удосужившись побывать на территории самого района, забывая не только о профессиональной этике, но и том, что пишут они о живых людях.
Страница для печати
Постоянный адрес статьи:
http://cominf.org/node/1166479723 * * *
ამას უყურეთ რა
პრეზიდენტმა ობამამ და სახელმწიფო მდივანმა კლინტონმა განაცხადეს, რომ მათ განზრახული აქვთ ყოფილი პრეზიდენტის, ჯორჯ ბუშის პირობის შესრულება და 2010 წლის ბიუჯეტიდან საქართველოს შეირაღებული ძალების დასახმარებლად $242 მილიონის გამოყოფა.
ეს განცხადება დაემთხვა მომენტს, როდესაც ნატო საქართველოში, ზუსტად რუსეთის სამხრეთ საზღვრებთან, სამხედრო წვრთნების ჩატარებისთვის ემზადება. რუსეთის პრეზიდენტმა დიმიტრი მედვედევმა ნატოს სამხედრო ოპერაციის გამო განგაში ატეხა და განაცხადა: “სამხედრო წვრთნები არ შეიძლება ჩატარდეს იქ, სადაც ცოტა ხნის წინ ომი იყო. პასუხისმგებლობა ნეგატიურ შედეგებზე იმას დაეკისრება, ვინც ეს გადაწყვეტილება მიიღო”.
ნატოს სამხედრო წვრთნებისა და იმის გამო, რომ აშშ-მ, საქართველოს რუსეთზე გასული ზაფხულის უშედეგო თავდასხმის შემდეგ, ქვეყნის გადაირაღების გადაწყვეტილება მიიღო, რუსეთი სამხრეთ ოსეთსა და აფხაზეთს, ახალი ქართული თავდასხმისგან მათი საზღვრების დაცვას დაპირდა. ნატომ რუსეთს, იმის გამო, რომ მან საქართველოს სეპარატისტულ რეგიონებში სამხედრო ძალებს მოუყარა თავი, სამხრეთ კავკასიის რეგიონის დესტაბილიზაციაში დასდო ბრალი.
ნატოს ბრალდებების აბსურდულობა იმ დროს, როდესაც რუსეთი თავის სამხრეთ საზღვრებს იცავს, ხოლო აშშ და ალიანსი, მის ალყაში მოქცევას ცდილობენ, ერთ რამეზე მიგვანიშნებს - ნატო თავის რეალურ განზრახვას უკვე ახორციელებს.
რამდენიმე ქვეყანამ რეგიონში ნატო-საქართვლოს სამხედრო წვრთნებში მონაწილეობაზე უარი თქვა და ამით აღიარეს ზიანი, რომელსაც ისინი რეგიონს აყენებენ. ჯერჯერობით ლატვია,ესტონეთი, ყაზახეთი, სერბეთი და მოლდოვა წვრთნებში მონაწილეობაზე უარს ამბობენ.
ზუსტად ერთი თვის წინ 60,000 ქართველმა, თავისი ფანატაკოსი პრეზიდენტის გადადგომის მოთხოვნით, დედაქალაქში, თბილისში საპროტესტო მარში გამართა. დემონსტრანტები ამბობდნენ, რომ ის ქვეყანას ანგრევს და რომ მათ რუსეთთან მშვიდობა სურთ. მაგრამ სააკაშვილი, რომელმაც განათლება აშშ-ში მიიღო, კორპორაციული გლობალიზაციის აგენტია, მისი სამუშაო სწორედ ამაში მდგომარეობს - საქართველო ამერიკის ინტერესებს დაუქვემდებაროს და ეს გააკეთა კიდეც. რეალურად მან რუსეთის საზღვრებთან მდებარე თავისი ქვეყანას აშშ-ს სამხედრო ბაზად აქცია.
მიუხედავად იმისა, რომ ნატოს ლიდერების განცახადებით, მომავალი სამხედრო წვრთნები უბრალოდ ”პერსონალის ტრეინინგია”, მაგრამ ამ ნაბიჯით ისინი სააკაშვილის მარიონეტული რეჟიმის მხარდაჭერას ისახავენ მიზნად.
მე რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობებს ყურადღებით ვაკვირდები და მიმაჩნია, რომ სწორედ ეს სიტუაცია შეიძლება იქცეს ნატოსა და რუსეთს შორის რეალური ომის მიზეზად.
სწორედ დღეს წავიკითხე, რომ ნატოს სეპარატული ოპერაციის ფარგლებში, ჩეხეთის რესპუბლიკის მფრინავები, რუსეთის საზღვრებთან გააგზავნეს. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ეს პირველი შემთხვევაა, როდესაც ჩეხეთის ტაქტიკური საჰაერო ძალები უცხოურ სამხედრო ოპერაციაში მონაწილეობენ.
აშშ-სა და ნატოს მიერ რუსეთის წინააღმდეგ გადადგმული კიდევ ერთი ნაბიჯი არქტიკის რეგიონის კონტროლთან არის დაკავშირებული. გლობალური დათბობის გამო არქტიკაში შესაძლებელი გახდა ნავთობისა და გაზის მოპოვება და აშშ-მ განაცხადა, რომ ის ამ რეგიონის უსაფრთხოებისთვის მის მილიტარიზაციას აპირებს. იანვარში, რეიკიავიკში ნატოს შეხვედრაზე, გენერალურმა მდივანმა, იაპ დე ჰოოპ სხეფერმა განაცხადა: “აქ ჩრდილოეთში კლიმატის ცვლილება სულაც არ არის ფანტასტიკური იდეა, ეს უკვე რეალობაა, რომელიც უამრავ გამოწვევას შეიცავს, მათ შორის ნატოსთვის”.
გამოწვევა, რომელზეც ნატოს გენერალური მდივანი ლაპარაკობდა რუსეთის კუთხეში მომწყვდევაა. დახედეთ არქტიკის რუკას და ნახავთ, რომ რუსეთი ამ რეგიონში ტერიტორიის უდიდეს ნაწილს ფლობს.
აშშ და ნატო მსოფლიოს მმართველებად მოგვევლინენ - ისინი კორპორაციული გლობალიზაციის შეირაღებულ ძალად იქცნენ.
ობამასა და ჰილარის ამ საქმეში თავისი წვლილი შეაქვთ.
http://foreignpress.ge/?p=4252
· 
ოკუპირებული ტერიტორიები, მოსალოდნელი საფრთხეები-4, დღევანდელი მდგომარეობა, მომავალი ნაბიჯები
