xangaვოტ შენ პასუხი: [იხ სურათი]
და ზოგადად, სად დადიან ჩვენი ტანკები გაუკვალავში და ჯუნგლებში?
მთიან რეგიონში სამწუხაროდ ტანკების მთEლი გასაქანი გზები და რამდენიმე მეტ-ნაკლებად ბრტყელი მინდორია... რის გამოც მე ზოგადად ეჭვი მეპარება ტანკების ჩვენთვის პრიორიტეტულობაში.
მაგრამ, ნებისმიერ შემთხვევაში - ეს იმდენად მარტივი რამეა ტექნოლოგიურად, მე რო პირადად ტანკის ეკიპაჟის მეთაური ვიყო, ყველა დამატებით რეაქტიულ თავდაცვასთან ერთად რომელიც ამჟამად აყენია T-72-ზე, აუცილებლად ჩემი ინიციატივით მივიმაგრებდი ამასაც (არაფერი არ უნდა ფოლადის სეტკა ელიავაზე ამ ფართობის დაჯდებოდა ერთი 50 ლარი და მარტივი სახსრების და პეტლების სისტემაა რაზეცაა ჩამოკიდებული ეს სეტკა)
და მივიღებდი ცოტა უფრო გაზრდილ ვიჟივაემოსწს ყველა ტიპის კომულაციური ჭურვების წინააღმდეგ წინიდან. შენ მეტყვი არ ესვრიან წინიდან, მე გეტყვი - წინიდანაც ესვრიან ვა პერვიხ და არასოდეს არ არი გარანტია რო არ გაიტანს, და მეორეს ერთი წინიდან - გესვრიან მტრის ტანკები რომლის კომულაციურ სნარიადებსაც ეს სეტკა აჩერებს (იმის ხარჯზე რო შორს არი, 1.80 მაინც უნდა იყოს ძირითადი ჯავშნიდანო, ჭურვი ხვრეტს სეტკას მარა გზასი იწყებს დეტონაციას... )
საერთოდ თანამედროვე დროსი რო დანტკის ეკიპაჟის მეთაური ვიყო იმდენ რამეს გავაკეთებდი... სუ მინდა მივადგე რომელიმე სატანკოს, გავიცნო ვინმე ტანკისტი და შევუჭამო ტვინი და იმდენი ასეთი სირობა დავამბა... იგივე ბორტებზე რკინის ან ალუმინის რეშოტკები - სტრაიკერებს რო აქვტ ეგეთ პონტში... და რავი... ტანკი საშინელებაა შიგნი მჯდომებისთვის დღეს - ძაან აპასნია, შედეგად ტანკები მაინდამაინც არსად ეტენებიან, ტანკი კი როემლიც არ ეტენება - არის უბრალოდ მოძრავი არტილერია. რაც 90% შემთხვევაში მართალია ჩვენ ტანკებთან მიმართებაში.
იმიტო რო სრულიად მესმის მათი - სიგიჟეა სადმე საკუთარ ტრაკზე შეტენვა როცა ყველა მეორეს RPG-7 მაინც უკავია და რას საიდან გესვრან არ იცი და შენი ჯავშანი კიდე რბილად რო ვტქვათ 40 წლის წინანდელია...
ამიტომ გარდა იმ აპრობირებული ტექნოლოგიებისა რომლებიც აყენია მარა რომლების იმედზეც მაინც ვერ ვართ - უნდა დავეძალოთ კუსტარულობას.
აგერ აღწერა:
Успешное применение в годы Второй мировой войны противотанковых средств с кумулятивным принципом поражения броневых объектов подтолкнуло конструкторов и ученых к дальнейшему совершенствованию этого типа боеприпасов. В послевоенные годы бронепробиваемость кумулятивных снарядов была повышена почти в два раза.
К этому времени стало ясно, что бронирование советских танков Т-54, Т-55, Т-62 не обеспечивает защиту от поражения вышеуказанными боеприпасами. Толщины броневых деталей наших танков составляли: верхний лобовой лист 100 мм при угле наклона 60°, нижний лобовой лист 100 мм при наклоне 55°, борта корпуса 80 мм при 0° и лба башни 170-90 мм при 23—55°. Поэтому для защиты от 85 мм кумулятивного снаряда с медной воронкой было необходимо иметь толщину верхнего лобового листа 215 мм, нижнего лобового 250 мм, борта корпуса не менее 250 мм при тех же углах наклона. При обстреле 115-мм кумулятивными снарядами эти параметры должны были составлять 260, 290 и 200 мм соответственно. Такое увеличение толщин броневых деталей корпуса танков привело бы к увеличению их массы на 9—10 т, что, по понятным причинам, было недопустимо.
Поэтому для решения задачи защиты танков в направлении ведения стрельбы и бортов корпуса в диапазоне курсовых углов 25° от кумулятивных боеприпасов калибра до 115 мм в 1964 году была разработана и прошла всесторонние испытания комплексная экранная защита ЗЭТ-1. Она состояла из сетчатого лобового и сплошных бортовых экранов.
Свойства экранов как защиты именно от кумулятивных боеприпасов основываются на том, что при попадании в этот самый экран кумулятивного снаряда его разрыв происходил до встречи с броней танка, в результате чего сформировавшаяся кумулятивная струя, прежде чем достигнуть брони танка, пролетала в воздухе значительное расстояние. При движении в воздухе происходил распад струи, вследствие чего ее пробивная способность резко снижалась, и она не могла пробить броню.
Вес сетчатого экрана составлял 60 кг, минимальное расстояние между экраном и броней — 1800 мм. Время перевода из походного положения в боевое составляло 2—3 минуты, а для установки самого экрана на танк — не более 15 минут. Различие экранов для танков Т-54/55 и Т-62 состояло лишь в диаметре основания, крепящегося на стволе пушки. Бортовые экраны были секционного типа и изготавливались из дюралюминия. Их вес составлял около 200 кг, минимальное расстояние между бортом танка и секцией экрана (при угле поворота секции к оси танка в 30°) составляло 1500 мм. Время перевода из походного положения в боевое составляло около 1 минуты, а время установки на подготовленнный танк — 3 минуты.
Основной упор при испытании комплексной защиты делался на определение ее живучести при обстреле, а также прочности и надежности крепления при эксплуатации танка.
По замыслу разработчиков ЗЭТ-1, она должна была обеспечить разрушение только одной секции экрана при попадании 85-мм снаряда и двух секций при попадании 100—115-мм снаряда. Проведенные в начале 1964 года огневые испытания практически полностью подтвердили замыслы конструкторов. Дополнительно отмечалось, что замена одной секции в полевых условиях составляла всего 2 минуты.
Не менее важным этапом испытаний являлась проверка надежности крепления экранов. Для этого опытные танки Т-55 и Т-62 прошли ходовые испытания (в объеме 500 км) с преодолением различных препятствий. По их окончании отмечалось, что крепление как бортовых так и сетчатого экранов в целом достаточно надежно.
В заключение государственная комиссия отметила «значительное повышение эффективности защиты танка при применении вышеуказанной защиты», а также рекомендовала «принять на снабжение Советской армии лобовой сетчатый экран ЗЭТ-1». В отношении бортовых экранов рекомендовалось пересмотреть способ их крепления к танку.
Однако и сетчатые экраны не особо «прижились» — по приказу начальника Главного автобронетанкового управления их использование предусматривалось только в «угрожаемый период, непосредственно перед началом боевых действий». После принятия на вооружение танков Т-64 и Т-72 с принципиально иной структурой брони (многослойной) повышенной снарядостойкости надобность в сетчатых экранах и вовсе отпала.
ხოდა აქ ჭამეს, ნადობნასწ ატპალა, მერე დაივიწყეს, მერე დაენძრათ ავღანეთში მარა ვა პერვიხ იქ მართლა არ გამოადგებოდათ გვერდიდან და ზევიდან, და ვა ვტარიხ აღარც გაიხსენეს.
This post has been edited by Cyborg-Mcloud on 31 Aug 2010, 04:16
მიმაგრებული სურათი
Жизнь - смертельная болезнь, передаваемая половым путем.
"ავღანეთია და იობანი ვროტია" (c) Zyklon
ჟოპოზიციონერთ მოძულე ანტიმიშისტი
ამ ქვეყანაში ქალიშვილების 90% იმიტომაა ქალიშვილი, რო მაგათ პროსტა არავინ მოტყნავს (c) Kissie
· 
სამხედრო სიახლეები, თემის გაგრძელება-5
