ჯარის კაცები და ქალები მხარდამხარ ქართულ არმიაში
საქართველოში საუკუნოვანი სტერეოტიპების გადალახვას საზოგადოებაში, სადაც მამაკაცები დომინირებენ ქალები იწყებენ, ისინი აქტიურად ერთვებიან ჩრდილოატლანტიკური ორგანიზაციის ავღანეთის მისიაში - ქართველ ქალბატონთა ჩართულობის შესახებ სამხედრო საქმეში სტატიას ინტერნეტ გამოცემა Eurasianet.org აქვეყნებს. ავტორი, მოლი კორსო წერს:
„ქართველი საუკუნეები ებრძოდა უცხო დამპყრობელს, მამაკაცის, როგორც მებრძოლი ძალის გამოვლინება აქ ყველაფერში ჩანს, ეროვნული ცეკვით დაწყებული, დამთავრებული - თუ ვინ იხდის რესტორანში. დღეს კი ქალი იარაღაც სიღებს და სამხედრო საქმეში ერთვება. სამხედრო სამსახურში 966 ქალბატონია, ავღანეთის მისიაშიში 33 მათგანია ჩართული, მათ განაწესით ადმინისტრაციული, სამედიცინო და ჰუმანიტარული საქმიანობა ეხებათ, თუმცა არც პატრულირებაზე იხევენ უკან და ბაზების დაცვაშიც ჯარის კაცთა გვერდით ღირსეულად დგანან“.
34 წლის კაპრალი მაია ფულარიანი პირველი კონტიგენტის შემადგენლობას სამედიცინო წარმომადგენლის სახით გაჰყვა ქაბულში, თუმცა 7 კოლეგა ქალბატონთან ერთად არც პატრულირებაზე ამბობს უარს. ამერიკისგან განსხვავებით, საქართველო არ უკრძალავს ქალბატონებს მიიღონ მონაწილეობა საბრძოლო მოქმედებებში. თუმცა მათ არა აქვთ სპეცმომზადების გავლის საშუალება და შესაბამისად მათი დაწინაურებაც რანგობრივად და თანამდებობრივად შეუძლებელია, ეს კი მათ მოტივაციას ასუსტებს.
არის სხვა ხელისშემშლელი ფაქტორებიც, გადამდგარი კაპიტანი თევზაზე 2004 წელს ერთადერთი ქალბატონი იყო ქვედანაყოფში, რომელიც სპეციალურ საწრთვნელ პროგრამას გადიოდა, მას მამაკაცებთან ერთად უხდებოდა ღამის გათევა და სხვა ჰიგიენური პრობლემების მოგვარებაც, რადგან არ არსებობდა მდედრობითი სქესისთვის განკუთვნილი ყაზარმა. მას მალევე მოუწია შეიარაღებული ზალების დატოვება და დღეს საკანცელარიო საქმითაა დაკავებული, მიუხედავად დიდი პრაქტიკული გამოცდილებისა და სერიოზული წრთვნებისა. მისი მამა გადამდგარი გენერალ-ლეიტენანტი დავით თევზაძე, ყოფილი თავდაცვის მინისტრი თვლის რომ, სამხედრო საქმე ქალისთვის იოლი არაა, რადგან მისი საქმე მოკვლა კი არა, ახალი სიცოცხლის შექმნა და მისი გაფრთხილებაა“.
ორგანიზაციის „სამართლიანობა და თავისუფლება“ დამფუძნებელი, ირაკლი სესიაშვილი ამბობს: „ მენტალიტეტი იცვლება, ქალბატონებს სულ უფრო მეტად აინტერესებთ სამხედრო საქმე, შესაბამისად თანაბარი უფლებები და პირობები მამრობითი და მდედრობითი სქესისათვის უნდა იქნეს გარანტირებული. თუ ჩვენ გვსურს რომ გვყავდეს ქალი-გენერალი, მან გარკვეული გზა უნდა გაიაროს კარიერულ კიბეზე, რომ დაიმსახურის ეს წოდება, და ჩვენ მას უნდა მივცეთ შესაბამისი შესაძლებლობა.
უკვე დღეს დავით აღმაშენებლის სახელობის თავდაცვის ეროვნულ აკადემიიის ყაზარმაში ერთი სართულია გამოყოფილი ქალებისათვის, მათთვის სპეციალური სავარჯიშო და მოსამზადებელი განყოფილებებია.
საქართველოს ტერიტორიული სიმცირის, უსაფრთხოების თვალსაზრისით არც თუ მარტივი მდგომარეობის გათვალისწინებით, გადამდგარი კაპიტანი თევზაძე ქალბატონებს მოუწოდებს, გაიხსენონ მე-12- მე-13 საუკუნეების საქართველოს ისტორია, თამარ მეფის ეპოქა, 1921 წელი, ბრძოლა წითელ არმიასთან , მეორე მსოფლიო ომი," ქართველი ქალი მუდამ მამაკაცთა მხარდამხარ იბრძოდა, ასე უნდა გაგრძელდეს, სრულიად მოსახლეობა მუდმივ სამხედრო მზადყოფნაში უნდა იყოს, რადგან თავისუფლება და თავისუფალი სახელმწიფო მსხვერპლს მოითხოვს“.
..................................
რა ვქნა ,ეს საკითხი სულ სულს მიფორიაქებს
ქალები და სამხედრო სამსახური, ძველი თემის მაგიერ.
