რატომ არ უყვარდათ ქართველებს საბჭოთა არმიაში სამსახური

gabisonia

რაც უფრო მეტი პროფესიონალი სამხედრო გვეყოლებოდა, რაც უფრო მეტი პროფესიონალი სამხედრო მიიღებდა მონაწილეობას მით უფრო დიდ დანაკარგს ნახავდა მტერი. სწავლა თუნდაც მტრის სამხედრო სკოლაში ღალატი არაა, პირიქით უნდა გამოიყენო ყველაფერი იმისთვის რომ პროფი გახდე. გაწვრთნილ და მცოდნე ჯარისკაცს უფრო მეტი პოტენციალი აქ ვიდრე მოხალისეს.

ისე იძახით,თითქოს ეს ძალაში იყო ყველა გაწვეულისათვის.მე პირადად ჩემი საქმე მართლა კარგად ვიცოდი.იარაღის სკოლა წარჩინებით დავამთავრე და საფლაგმანო მენაღმე მეუბნებიდა კლასზე გამოცდის ჩაბარების მერე,წესით პირდაპირ მე-2 კალისის სპეციალისტი უნდა მოგცე,მაგრამ კანონით არ შეიძლებაო(ეს ხომალდზე უკვე).მერე აირია მონასტერი საქართველოში და არ დავრჩენილვარ ბოლომდე სამსახუროდ.
სხვებსაც ვიცნობი ბევრს,ძალიან კარგად იყვნენ გაწვრთნილები თავის საქმეში.სულ მცირე,გაწვეულების ნახევარი კარგი მომზადებული იყო.თუნდაც ჩემი თანაკურსელი ჯარმოვლილების უმრავლესობისაგან არ გამიგია არასდროს "ვსაჩკაობდით" და რამე ასეთები.ახლა ნაწილებიდან ათესვები და იქაურ ქალებში ბოდიალი მოსული პონტი იყო.მარტო ქართველები კი არ იპარებოდნენ თვითნებურად სამხედრო ნაწილებიდან.
რომ ყოფილიყო სათანადო ორგანიზებულება და პოლიტიკური ნება,საკმარისზე მეტი მოგროვდებოდა ჯარმოვლილი ხალხისაგან კარგად გაქვრთნილი ხალხი,რომლებიც ჯარიდან 2-3 ჯერ წლის ჩამოსულები იყვნენ,რომ არაფერი ვთქვათ უფრო ძველებზე

This post has been edited by mamukasokhumeli on 26 Oct 2012, 20:10

BeRa_ChoX
სულ მაგას გეუბნებოდი პოსტებში. არ უნდა აზროვნებდეს ჩვენი საზოგადოება შუასაუკუნეების სტერეოტიპებით. ომს სწავლა და დახელოვნება უნდა. არმიას წლობით მართვა და მუდმივი ვარჯიში.