კაროჩე... აი რას ვფიქრობ მე...
1) I საკითხი რამდენი მუზეუმი გვჭირდება, იდეალურ ვარიანტში.
მართალია, დღესდღეობით, მთავარია პირველი მუზეუმის დაარსება (და ეს იქნება ჩვენი მსჯელობის საგანი), მაგრამ სამომავლოდ რამდენი და სად შეიძლება იყოს
ჩემი აზრით უნდა იყოს 3.... პირველი (ცენტრალური) თბილისში, მეორე ქუთაისში და საზღვაო (ბათუმში ან ფოთში)
ამ ეტაპზე მთავარია ამოქმედდეს პირველი (პირველიში ცენტალურს არ ვგულისხმობ.. ზოგადად ვიძახი) მუზეუმი და დანარჩენებზე მერე ვიფიქროთ...
მოკლედ შევეხები საზღვაო ძალების მუზეუმს და მეორე მუზეუმს
საზღვაო ძალების მუზეუმის ამოქმედება ფოთში ეხლაც შეიძლება ჩემი აზრით... არის შესაბამისი ფართი (სადაც არის ხმელეთზე ამოტანილი კატარღები და ხომალდები, საზღვაო ძალების ბაზასთან) და არის ძველი ჩამოწერილი კატარღებიც... ასე რომ პატარა მუზეუმის გაკეთება იქ ახლავე მოხერხდებოდა მცირე ხარჯებით.
ისე კი, მე საზღვაო ძალების მუზეუმისთვის უფრო შესაფერის ადგილად ბათუმი მიმაჩნია... მაგრამ არის პრობლემა. ფართის პრობლემა (უნდა გამოინახოს შესაბმისი ფართი)
კარგი იქნებოდა აქ
http://wikimapia.org/#lat=41.6515449&lon=4...3&z=16&l=65&m=b ან
სადმე აქ
http://wikimapia.org/#lat=41.6549398&lon=4...4&z=17&l=65&m=b მაგრამ ორივე ადგილი ათვისებულია მგონი
კარგი იქნებოდა საზღვაო ნავსადგურთან... თან თუ ბათუმში სამხ. საზღვაო აკადემიის კურსიც ამოქმედდება მერე, აკადემიის კურსანტებისთვის კარგი იქნებოდა
+ იმიტომ ბათუმი, რომ ბათუმში მუზეუმს უფრო მეტი დამთვალიერებელი ეყოლება (თუნდაც) ტურისტების ხარჯზე, ვიდრე ფოთში
შესძლებელია პირველ ეტაპზე ამოქმედდეს ფოთში და შემდეგ შესაბამისი ფართის გამოძებნის შემდეგ გადავიდეს ბათუმში
რაც შეეხება მეორე მუზეუმს... იყოს ქუთაისში, როგორც ქვეყნის მეორე ყველაზე მსხვილ ქალაქში... და იყოს ცენტრალური (მთავარი) მუზეუმის შემცირებული ვარიანტივით... მაგ. არა მგონია 2 T-55-ის გამონახვა გაგვიჭირდეს... და თუ ერთი იქნება თბილისში, მეორე იქნება ქუთაისში
შედარებით იშვიათი (და უფრო მეტი) ექსპონატები იქნება თბილისში... ოღონდ ამ მუზეუმებზე უნდა ვიფიქროთ მას შემდეგ რაც პირველი გაკეთდება...
2) II საკითხი, სად უნდა აშენდეს პირველი მუზეუმი და რატომ
ჩემი აზრით თბილისში... იმიტომ, რომ ქვეყნის მოსახლეობის 20%-ზე მეტი ცხოვრობს თბილისში, და 40-50%-ზე მეტი თბილისის გარშემო... შესაბამისად ეყოლება უფრო მეტი მნახველი... მეტი მნახველი ნიშნვას უფრო მეტ შემოსავალს და მუზეუმის განვითარებას
3) III საკითხი მუზეუმისთვის საჭირო ტერიტორია
მუზეუმისთვის საჭირო ფართის გამოძებნის დროს გათვალისწინებული უნდა იქნეს, მუზეუმის შემდგომი განვითარება გაფართოება. შესაბამისად უნდა იქნეს გამონახული ისეთი ადგილი, სადაც შემდგომში გაფართოებისას პრობლემები არ შეექმნება (სწორედ ამ მხრივ მიმაჩნია მე თბილისის ზღვის მიმდებარე აუთვისებელი ტერიტორიები კარგ ვარიანტად)
ან პირველ ეტაპზე მუზეუმი შეიძლება განთავსდეს შედარებით მცირე ფართზე.. მაგრამ თავდაცვის სამინისტრომ, წინასწარ იზრუნოს ზემოთხსენებულ (გაფართოების) საკიტხზე და ქონდეს წინასწარ გამოყოფილი (დამტკიცებული) და გათვალისწინებული მიწა მუზეუმისთვის, რომ შემდგომში გაურკვევლობა არ წარმოიშვას.... სანამ მუზეუმი ამ ტერიტორიაზე გადავა, სამინისტრომ უზრუნველყოს შესაბამისი ფართის და ტერიტორიის კეთილმოწყყობა და ინფრასტრუქტურის გაუმჯობესება
ეხლა რაც შეეხება ადგილმდებარეობას... როგორც გითხარით, მე თბილისის ზღვის მიმდებარე ტერიტორია მივიჩნევ იდეალურად
თუ რატომ, ამაზე ადრეც დავწერე
სამხედრო ტექნიკის მუზეუმი შესაძლებელია სამივე სივრცის თუ კომპონენტის (ზღვა-ხმელეთი-ჰაერი) ათვისება..... ძალიან გრანდიოზული გეგმა კია, მაგრამ პირველ ეტპზევე ასეთი რო არ იქნება ვიცი.... უნდა მოხდეს ეტაპობრივი განვითარება
პირველ ეტაპზე (1-4 წელი) სამუზეუმო ექსპონატების სახით იქნება სახმელეთო და საჰაერო ტექნიკის მხოლოდ ის ექსპონატები, რომლებიც არ იქნებიან მოქმედები (ანუ არ იფრენენ).. + პატარა (როგორიცაა ასტი, სტრიჟი) კატარღები (ოღონდ ისე არა, რომ ვთქვათ აისტი იყოს თბილისში და ფოთში ან ბათუმში არ იყოს, პირველ რიგში უნდა იყოს იქ (არდგან ის საზღვაო მუზეუმი იქნება))
მეორე ეტაპზე შეიძლება (4-6 წელი) ვიფიქროთ მოქმედ საფრენ აპარატებზე (რეაქტიულძრავიანი თვითმფრინავები ნაკლებად) და მოძრავ სახმელეთო ტექნიკაზე
მესამე ეტაპზე კი (6-8 წელი) შედარებით დიდი ზომის კატარღებზე (უფრო სწორად ორ კატაღაზე), გრიფი (რომლის ტრანსპორტირება რკინიგზითაც შეიძლება (ბოლო-ბოლო ებრაელებს სუპერ დვორები სათვირთოებით გადააქვთ)) და თითქმის იგივე გაბარიტების პ.1176 (ეს უკანასკნელი მოქმედი იქნება)
თბილისის ზღვის მიმდ. ტერიტორიის გარდა... შეიძლება კიდევ ერთი ფართი (ოღონდ იქ მოქმედი საზღვაო ტექნიკა არ იქნება გათვალისწინებული) - ვაზიანის აეროდრომი, რომელსაც პირდაპირი დანიშნულებით დიდი ხანია აღარ იყენებენ. მაგრამ აქ არის რამდენიმე პრობლემა
1) ამ ტერიტორაზე სამხედრო ქვედანაყოფები პატარ-პატარა სწავლებებს გადიან ხოლმე (თუმცა ეს არა დიდი პრობლემა)
2) ემზადებიან აღლუმისთვის ხოლმე
3) რამე, რო მოხდეს. ვაზიანის აეროდრომი ერთ-ერთი სამიზნე იქნება ალბათ.... სადაც თბილისის და ველის აეროდრომებზე ჩამოყრიან ბომბებს, იქ 1-2 ბომბის ცამოგდებას, არც მანდ დაგვზარდებიან (ძაან ეცოდინება (ან თუ ეცოდინებათ გაითვალისწინებენ) ჩვენ მოწინააღმდეგეს მანდ მუზეუმია თუ მოქმედი აეროდრომი)
4) გამომდინარე იქიდან, რომ თბილისის საერთაშორისო აეროპორტთან ძალიან ახლოს არის (და მის თავზე ალბათ საჰაერო ტრასაც გადის) პრობლემები შეიძლება იყო მოქმედ საფრენ აპარატებთან დაკავშირებით
http://wikimapia.org/#lat=41.6287016&lon=4...8&z=15&l=65&m=bისე კი შესაძლებელი იქნებოდა აეროდრომის დასავლეთით სახმელეთო ტექნიკის ნიმუშებისთვის გაეკეთებინათ შენობა. მის ზევით პერიმეტრზე კი საზღვაო ნიმუშები იქნებოდა.
აღმოსავლეთ პერიმეტრზე კი საფრენი აპარატები ქინებოდა... (კაპონირების გამართვა და 3-4 ჩვეულებრივი ანგარის აშენებაც თუ მოხდებოდა)
კაპონირების სრული გამართვა არც იქნება საჭირო. ნახევრამდე (ასაფრენი ბილიკის ნახევრამდე) რო გაიმართოს ისიც საკმარისი იქნება... 2.5კმ-ს არავინ გაივლის ბოლომდე საფ. აპარატების სანახავად
ასაფრენი ბილიკიც, არაა საჭირო 2.5 კმ იყოს, 1.7კმ-ც საკმარისი იქნება (გამანადგურებლების და ბომბდამშენების აფრენას მაგედან არავინ აპირებს, და თუ აპირებენ კიდევ, საბრძოლო მასალებით დატვირთული მაინც არ იქნება და შესაბამისად პატარა მანძილიც ეყოფათ)
4) IV საკითხი, მუზეუმი უნდა იყოს კერძო თუ სახელმწიფო
ჩემი აზრით უნდა იყოს სახელმწიფო... რადგან კერძოს შემთხვევაში მოგვიწევს ვეძიოთ პირი, რომელიც დააფინანსებს ამ საქმეს
ამ საქმეს კი პატრიოტი და ისეთი ადამიანი დაჭირდება, ვისთვისაც მტავრი ინტერესი ფული არ იქნება.... ეს კი ძნელია... სახელმწიფოს შემტხვევაში კი ვიცით სადაც უნდა მივიდეთ
თუ ბიზნესმენმა მოგება არ ნახა.. მას ეს საქმე არ დააინტერესებს... სახელმწიფომ, კი შეიძლება 0-ზეც იმუშაოს (ან პატარა წაგებაში იყოს)... თავდაცვის სამინისტრო ხო ისედაც ხარჯია (ამას ცუდი გგებით არ ვგულისხმობ... ანუ მხარჯველი ორგანიზაციაა)
მეორეც შეიძლება სხვაგან პირიქით იყოს, მაგრამ საქართველოში სახელმწიფო საფარქვეშ მყოფ მუზეუმს უფრო მეტი თავისუფლება და შესაძლებლობა ექნება ვიდრე, კერძოს (კერძოს ბევრი ბარიერის გადალახვა მოუწევს) და მესამე სახელმწიფო მუზეუმის შემთხვევაში თ.ს უფრო უანგაროდ გიღებს ექსპონატებს ამ მუზეუმისთვის
5) V საკითხი. თუ მოხდება ამ საკიტხზე შეთანხმება უკვე, უნდა დავიწყოთ შესაძლო ნიმუშებზე ინფორმაციის მოგროვება და ბოლოს ნიმუშების შეგროვება
რას ვგულისხმობ ამაში... არის ბერვი ტექნიკა, ქვეყნის სხვადასხვა კუთხეში გაფანტული, რომლებზეც საჭიროა ინფორმაციის შეგროვება, მისვლა და ადგილზე ნახვა... ეს ბევრ დროს და სახსრებს მოიტხოვს... ამიტომ უნდა გავააქტიუროთ ჩვენი "ქსელი"
მაგ ბათუმლებმა თუ შეუძლიათ მოიპოვონ ინფორმაცია, აჭარაში არსებული შეესაძლო ნიმუშების შესახებ (მაგ. მე ვიცი, რომ ბათუმში ერთი მი-17 თუ 19 იყო, ხოლო აჭარის ერთ-ერთ მაღალმთიან სოფელში კი ტ-34-იც (მაგრამ ეს უკანასკნელი მემორიალი იყო და თუ ამ ადამიანის, ვის სახელზეც არის ეს მემორიალი, შთამომავლები თანახმანი არ იქნებიან მის გადატანაზე, ნუ გავანაწყენებთ (მაგ. ეხლა ვიღაცამ ჩემი ბაბუის ან პაპის საპატივცემულოდ გაკეთებული მემორიალი რო "გადაიტანოს" (თუ გააუქმოს) მე მაგარი გამიტყდება)))... ასევე კატარღების ამბები რო გაიგონ
იგივე შეიძლება ქუთაისელებმაც (თუ არიან სენაკელები და ფოთელები), ასევე ტერჯოლაშია მგონი (სუ-15), გორელებმა (თუ არის ბაზისკენ რამე)
თბილისელებმა და კახელებმა (ან კახეთში თბილისელები გავიდეთ "მივლინებით"
)
როცა გვექნება ინფორმაცია ამ ნიმუშებზე, მერე უნდა მოხდეს თავდაცვიდან შესაბამისი ტექნიკის გამოყოფა და ამ ნიმუშების ერთ ადგილზე თავმოყრა აღდგენა
--------------------------------------------------
ეს ყველაფერი რაც ზემოტ დავწერე ჩემი აზრით უნდა იყოს გათვალისწინებული, ზოგიერთი, რამ რეკომენდაციის სახით (თU ჩვენი შეხედულების სახით), შეიძლება იმ ტექსტშიც (პეტიციაში) ჩაემატოს, რომელსაც შემდეგ თ.ს-ს აპარატში შეგზავნიან
This post has been edited by socom on 18 Nov 2012, 17:15 
სამხედრო ტექნიკის მუზეუმი, მოვითხოვოთ გაკეთდეს. 
