
რა დავწერო არ ვიცი სოფელში წასვლამდე სანამ მანქანას აწყობდა 2 დღით ადრე მელაპარაკა მესენჯერში კვირას ჩემს მანქანას ავაწყობ და ისეთ რამეს გავაკეთებ მთელი თბილისი გაიგებსო და მართლა ასე ქნა,
სულ ოცნებობდა და ნატრულობდა ნეტა მალე გავაკეთო ჩემი მანქანა რო მქონდეს ფული სულ ამას დავახარჯავ იმას ვიზავ ამას ვიზავო.. ჩემი ავარის მერე ვეხვეწებოდი რო მეთქი არ იგონკაო თქო ნელა იარე თქო მარა არ ესმოდა არაფრის, სულ ნატრულობდა რო ნეტა ფული მქონდეს დიდი მატორი ჩავდო მანქანაშიო ათას ნაირ რაღაცებს აკეთებდა რო მანქანას სისწრაფე მომატოდა

მაგარი მიტყდება რო ესეთი კაი ბავშვი ასე ტრაგიკულად დაიღუპა
ვუსამძიმრებ მის ყველა ახლობელს და მეგობარს ვიზიარებ ჯიგრებო ჩვენს დანაკარგს
მე ვერ დავდივარ კარგად ავარის მერე თუ შევძელი გასვენებაზე მოვალ

და ყველას ძალიან ვთხოვ უაზრო პოსტებს მართლაც მოეშვით რა რის მანქანა რატო ყავდა რის რატო გონკაობდა ახალგაზრდობაში ყველა ეგრე შვება ზოგს უმართლებს ზოგს კიდევ არა.. ვსიო მორჩა მაგაზე ბაზარი.
გვენატრება შოთა მაგარი კაცი იყო და მუდამ იქნება ჩვენ გულებში ვინც ვიცნობდით პირადად.