ვაჟადან ამოვედი ნუცუბიძის ქუჩაზე კომაროვთან
მაგარი მოძრაობა იყო
გვერძე ამოსახვევში დამიდგა მარშუტკა (მაგის მძოღოლის დედას #@#@#@ მე დილა საღამოს აწ და მარადის - რამდენი მახსენდება იმდენი დედას ვაგინებ მაგ ჩათლახს - ერთი არ აცდენოდეს მაგ ბოზის გაჩენილს)
კაროჩე გაძრომა უნდა ინსპირირება მაგიკეთა რომ არ გამეშვა და მე პირველი გავსულიყავი
მარცხნიდან სხვა მარშუტკა მოდიოდა ხოდა ვასწრებდი გასვლას - მეთქი გავალ მოვასწრებ მეთქი
გავედი და აბგონზე არ მოდის კუპე მერსო - იმან იმარჯვა და სულ ტორმუზებზე შემჯდარმა ამაცილა თორე შუაზე გამხევდა
გადამარჩინა მერსოს პატრონის სიმარჯვემ და ალბათ ჩემმა დროზე გაჩერებამ
იმის მერე მაგ გზაზე საერთოდ არ ავდივარ - ოხრახუში კი არ ვარ ბლიად - და საერთოდ ეგეთ შარიან ადგილებს ვერიდები
ერთხელ კიდე ქავთარაძეზე მივდივარ ერთი 80-ით და ტიპმა არც გამოიხედა და ისე გამოვიდა
შევჯექი ტორმუზზე ხოდა გაჩერდა ის ცალტვინა ტორმუზის ხმა რომ გაიგო
ნუ ვხედავ რომ მივსრიალებ და ვასკდები - ავუშვი ტორმუზებს და მთელი სისწრაფით მოვატრიალე რული
ავცდი - რომ გავჩედი 2 კორპუსით ვიყავი გაცდენილი
გადამარჩინა ჩემმა სიმარჯვემ - საჭე ისეთი მოვატრიალე რომ კინაღამ ხელი ამოვიგდე - მხარი 2 დღე მტკიოდა
დანარჩენი მეზარება არ დავწერ თორე პოემა გამოვა