la7aრატო შედიხარ საერთოდ დიალოგში?
სტაიანშიკის მიერ არაფერში ფულის მოთხოვნაზე (ნუ ხანახან ძაან პრიტიკში რო ჩაგაყენებინებს ეკუთვნის პრინციპში) მეტად დარეზერვებული საპარკინგე ადგილებზე ვიშლები, გავწევ ჩავაყენებ და რას აკეთებ სირბილით რო მოდის კარგად გამოვკითხავ ხოლმე ვის უნახავს და რის საფუძველზე, მერე მანქანისკენ შევახედებ და ერთი ნაკაწრი რო ვნახო გაგხსნი შუაზეთქო ვეუბნები. მეორე მისვლაზე მცნობენ და ხელებს ასავსავებენ დაკავებულიაო (ადრე ვუსიგნალებდი) ეხლა პირდაპირ გადავდივარ მანქანიდან და მერე იწევიან.
აღმაშენებლის ბოლო რო გადაკეტეს, ჭოროხის ქუჩაზეც (მანდ ჩემი მშობლების სახლია) გამოჩნდა ერთი პერიოდი სტაიანშიკი, მივდივარ ჭიშკართან ვდგები და აქ ნუ აჩერებ ჯიგარო სასტუმროს მანქანები დგებაო

იმ დღის მერე აღარ დგას
ქავთარაძეზე კიდე, ბაზრობასთან, გავჩერდი პარალელურად და მოვიდა ჯიგარი, 45იანი კუთხით დააყენე 2 ადგილი მეკარგებაო. მიჩივლე მეთქი გავაგრძელე გზა.
ზოგი კიდე ბიჭო გამოგყავს მანქანა და, კეფის თვალები რო არ გვქონდეს კაცებს მიაჭყლიტავ ეგრევე, დგას ბრმა წერტილში და იქნევს ჯოხს, გაიწიე ხელს მიშლი თქო ვუღრიალე ერთს და რა იყო გეხმარებიო, ტიპი კინაღამ მივასრისე და დამიჭერდნენ მერე.
ბათუმში იყო და ცალკე პარკინგი ვიყიდე იბიომაწ, ჯარიმა დამხვდა და აზრზეც არ ვიყავი რო მანდ კიდე ცალკეა, სტაიანშიკი მიყურებს და თბილისელი ხარო, ხომეთქი ეგრევე მივხვდიო რო გააჩერე მანქანაო, ნუ ნანატრი შვებულება ა მოვიწამლე და არაფერი ვუთხარი. შტრაი გადავიხადე პარკოვკა ვიყიდე და დავივიწყე რაცმოხდა. მეორე დღეს, საღამოს გამოვდივარ პარკინგიდან და მორბის ეს ჩემისა და დამიდგა გვერდზე, დავიკიდე იასნა და გავაგრძელე გზა, "რა იყო დაბრუნდით ძველები თუ რა ხდება, მადლობა მაინც გეთქვაო". მე რაც ჩემი თავი მახსოვს იშვიათად მომშლია მაგ დონეზე ნერვები, რო გადავედი მანქანიდან, ნუ ეტყობა სახეზე ისე ვიყავი აშლილი რო გამეცალა ისეთი დედის გინება მივაყოლე რო დანარჩენი 2 კვირა ერთ ტერიტორიაზე ვდგებოდი და ტიპი არ მინახია.
ა ის კიდე, რო გააჩერებ და ჯიგარო დიდი ხნით დგები, ვინ გეკიტხება ბიჭო მე რამდენი ხნით ვდგები კითხავ და მე აქ ვმუშაობო გპასუხობს.
Though I fly through the Valley of Death... I shall fear no evil. For I am at 80,000 feet and climbing