Nemiroff"ვზრივ პაკეტს" ეძახდნენ ნამდვილად. რაც ბავშვობაში მაგნიუმი გვიქლიბია

,
აფთიაქები სავსე იყო მარგანცოვკის ფხვნილით(ახლა ვეღარ იშოვი წამლად).
ფოსტის განყოფილებებს მაგარი მუშაობა ჰქონდათ საახალწლოდ.
რაც მაგ დროს მისალოცი ბარათები იყიდებოდა(სტამბები ბეჭდვას ვეღარ ასწრებდნენ)
რვა მარტის, დაბ. დღის, 1 მაისის, 9 მაისის.... თემას მნიშვნელობა არ ქონდა.
კოჭის ძაფსაც "ძალა ადგებობოდა".
მისალოცს ფანქარზე ვახვევდით, ერთ ბოლოს შევუკეცავდით,მაგრად შევკრავდით ძაფით, შიგნით ვყრიდით
მაგნის ნაქლიბს და მარგანცოვკას (დოზირება აღარ მახსოვს

).მეორე ბოლოც ეკეცებოდა.ისიც ძაფით
მაგრდებოდა. მიღებულ პაკეტს უკეთდებოდა მცირეოდენი ნახვრეტი და ასანთის 2-3 ღერს თავებით ძაფითვე
ვამაგრებდით ამ ნახვრეტზე. პაკეტი მაზად არის. სიმძლავრე და ხმა დამოკიდებული იყო ფანქრის სიმსხოზე.
ზოგი "ჭკვიანი" ფერადი ჟურნალებისგან აკეთებდა "ვზრივ პაკეტებს"
სერიოზული "შეიარაღება" იყო იმ დროისთვის